 |
| Πυρκαγιές 2009-2010 |
Η Ελληνική κοινωνία έχει βιώσει τα τελευταία χρόνια δραματικές καταστάσεις εξαιτίας των δασικών πυρκαγιών και είναι σε όλους γνωστές και εμφανείς οι αδυναμίες της πολιτείας να περιορίσει τον αριθμό και τις επιπτώσεις τους στο φυσικό περιβάλλον και στην οικονομία των περιοχών που πλήττονται . Ο Βαρνάβας Αττικής δυστυχώς βίωσε το τραγικό γεγονός των πυρκαγιών το 2009 αλλά και το 2010 …
Είναι βέβαιο ότι σήμερα δεν μπορούμε να μιλάμε ούτε για ένα αποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό, ούτε για την ασφάλεια της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας ή ακόμα και την προστασία έργων υποδομής που συνδέονται με την ορεινή οικονομία.
Δυστυχώς ο Δήμος Μαραθώνα και η Πολιτεία για ακόμη μια χρονιά δείχνει να είναι ανέτοιμη να οργανώσει τις υπηρεσίες και τους φορείς που εμπλέκονται με τη διαχείριση των δασικών πυρκαγιών.
Το πρόβλημα ασφαλώς επιτείνεται λόγω της οικονομικής κρίσης και του περιορισμού των διαθέσιμων πόρων αλλά δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι συνδέεται άμεσα και με την εμφανή αδυναμία σε πολιτικό και υπηρεσιακό επίπεδο να αξιοποιηθεί, υπό αυτές τις συνθήκες, το διαθέσιμο έμψυχο δυναμικό των εμπλεκόμενων Υπηρεσιών. Αποτέλεσμα όλων αυτών και της έλλειψης συντονισμού των διαφόρων Υπουργείων και Υπηρεσιών ΟΤΑ είναι να βρισκόμαστε ήδη στο κέντρο της αντιπυρικής περιόδου και ο κρατικός μηχανισμός να είναι ανέτοιμος.
Είτε συζητάμε για την μειωμένη χρηματοδότηση των έργων πρόληψης, που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, είτε για την απαξίωση των Δημόσιων υπηρεσιών, που ασχολούνται με τη δασοπροστασία και λειτουργούν σε ένα καθεστώς οικονομικής εξαθλίωσης, είτε γενικά για τις ελλείψεις στην πρόληψη και την καταστολή των πυρκαγιών καταλήγουμε στα ίδιες απαισιόδοξες προβλέψεις .
Συνεπώς η ευθύνη για τα αποσπασματικά και αναποτελεσματικά μέτρα ή τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην οργάνωση της δασοπροστασίας, βαρύνει τον Δήμο Μαραθώνα και την Πολιτεία, η οποία και θα πρέπει να απαντήσει στα ερωτήματα που γεννώνται σε κάθε πολίτη.
- Γιατί δεν έχουν εκπονηθεί (τόσα χρόνια μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές των ετών 2007 2009 και 2010) ενιαία σχέδια για την πρόληψη και την καταστολή των πυρκαγιών στα οποία να φαίνονται οι αρμοδιότητες που αναλαμβάνει κάθε ένας φορέας και συνεπώς οι ευθύνες που τους αναλογούν;
- Γιατί δεν έχουν χρηματοδοτηθεί ούτε και τη φετινή περίοδο έγκαιρα τα έργα πρόληψης και κυρίως οι καθαρισμοί και η συντήρηση των δρόμων και των αντιπυρικών ζωνών ;
- Γιατί δεν ενημερώνονται επίσημα και συστηματικά οι τοπικές κοινωνίες, μέσω των Μ.Μ.Ε, για το πρόβλημα των πυρκαγιών;
- Γιατί δεν έχουν εκπονηθεί σε επίπεδο Δήμου σχέδια για την οργάνωση των δυνάμεων πολιτικής προστασίας προκειμένου οι πολίτες να συνδράμουν στην φύλαξη των δασών και την άμεση αναγγελία των πυρκαγιών;
- Πως υπό αυτές τις συνθήκες θα εξασφαλιστεί η παρουσία του κρατικού μηχανισμού μέσα στα προστατευόμενα από το ελληνικό Σύνταγμα δάση;
Το ερώτημα “ποιος είναι αρμόδιος να κάνει τι;” είναι το μόνο που έρχεται στη σκέψη όλων όσων βρέθηκαν αντιμέτωποι με κάποια δασική πυρκαγιά τα προηγούμενα έτη. Είμαστε βέβαιοι ότι, όσο η κατάσταση αυτή συνεχίζεται, δε θα πάρουν καμιά απάντηση ούτε και την τρέχουσα αντιπυρική περίοδο.
Οι δασικές πυρκαγιές έχουν ασφαλώς πολλούς φυσικούς αυτουργούς, που αποβλέπουν στην αλλαγή χρήσης και την οικοπεδοποίηση των δασών. Όμως ο κυριότερος ηθικός αυτουργός είναι η πολιτική που εφαρμόζεται και θέλει τα δάση απροστάτευτα, με ένα νομικό πλαίσιο το οποίο κάθε φορά που αλλάζει, αντί να βελτιώνεται περιορίζει ακόμη περισσότερο, όχι μόνο την προστασία, αλλά και αυτή την έκταση των δασών.
Για τους παραπάνω λόγους, ζητάμε από το Δήμο Μαραθώνα και την πολιτεία γενικότερα να πάρει άμεσα μέτρα για το πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών, να ισχυροποιήσει το νομικό πλαίσιο για τη δασοπροστασία (χωρίς ψευδεπίγραφα διλλήματα για το τι θέλουμε (!) να είναι δάσος) και να εξασφαλίσει ότι όλοι οι πόροι που προέρχονται από τα δάση θα διατίθενται για τη δασική ανάπτυξη και προστασία, προχωρώντας στην οργάνωση ενός αξιόπιστου και αποτελεσματικού μηχανισμού, με κύριο και θεμελιώδες έργο την αειφορική διαχείριση και την προστασία των δασών.
Δυστυχώς, εμείς ΕΔΩ στον Βαρνάβα Αττικής, κάνουμε τον σταυρό μας και κλαίμε κάθε χρόνο, αλλά απόκριση δεν παίρνουμε..
