Μια ανάρτηση στο διαδίκτυο του φίλου Κοσμά Γιαννίτση είναι από μόνη της δημοσιογραφικό θέμα.
Και μάλιστα κοινωνικό. Αλληλεγγύης. Ανθρωπιάς.
"Τα σκυλιά κόλεϊ έχουν καφεκίτρινο και λευκό τρίχωμα, στενό και λεπτό κεφάλι και λεπτή και μυτερή μουσούδα. Έγιναν περιζήτητα κατοικίδια όταν το 1943 κ..." data-title="Η αληθινή ιστορία της διάσημης σκυλίτσας Λάσι (συγκινητικό βίντεο)"
Ένας
Ιταλός, ο Anthony Federica Granai, έχει στην κατοχή του έναν αξιαγάπητο
σκύλο που όμως είναι πολύ ζημιάρης. ![[IMG]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWaccuwwDz5R7tCF4A9LIBWx-qGz4mAki7_j036bkiBUE4H7YklcKbZhrw8wMbxAr90kFjiC0X-YM5wU3h8WLZkoVgyv6s8PzXyc61hJfcv_ROr9VJTdyD9QFyWMfUNS68_-qEpRBeSSiD/s640/85151658.jpg)
Δεν μπορώ να αποφασίσω πού να το βάλω αυτό το θρεντ. Απλά καθώς χάζευα στο νετ έπεσα σε αυτό το μπλογκ. Αν ακόμα και "ασχετης" θεματολογίας μέσα, δίνουν σωστή βάση στο θέμα των κατοικιδίων, πιστεύω ότι κάαααποτε θα αλλάξει η γενική νοοτροπία.
Δυο
συμπαθέστατα σκυλάκια περνούσαν όμορφα τις μέρες -και τις νύχτες τους-
αγαπημένα, με πολύ παιχνίδι και ύπνο. Ο ένας μεγαλόσωμος και ο άλλος
μικρούλης, έδειχναν να μην τους ενδιαφέρει αυτή η διαφορά στο μέγεθος.
Και γιατί άλλωστε, αφού όλα μεταξύ τους ήταν τέλεια. Καμία κόντρα,
κανένας τσακωμός, το αντίθετο.