Οι πολιτιστικοί σύλλογοι δεν χρηματοδοτούνται από το
κράτος σε αντίθεση με έναν κοινοτικό – δημοτικό ή δημόσιο οργανισμό όπου η
εισροή κεφαλαίων από την Ε.Ε. και μέσα από διάφορα προγράμματα είναι μεγάλη.
Η οικονομική δυσπραγία οδηγεί τους συλλόγους να
εκλιπαρούν για ένα «κομμάτι ψωμί», τους οδηγεί σε «ελεημοσύνη», δηλαδή να τους
δοθεί κάτι για να πληρώσουν τα ενοίκιά τους, τα λειτουργικά τους έξοδα.
