Ο χορός και το τραγούδι των Αρβανιτών στη νότια Εύβοια

Πολιτιστική κληρονομιά - παράδοση χάθηκε   από τα τοπικά πανηγύρια του Βαρνάβα, και αντ αυτού βλέπουμε εκδηλώσεις χαμηλού επιπέδου  με "σκυλοτράγουδα" κ.α.

Ντούου, ντούου, ντούσκου, ντού ντούσκου ντούσκου* και πουρνάρι ντούσκου ντούσκου και πουρνάρι Καλλιανιώτικο ποδάρι! (παροιμιώδες τετράστιχο – *ντούσκου είναι το άνθος του πουρναριού στ΄αρβανίτικα)

Από τα χωριά της Οχης ξεπηδούσαν αυτοδίδαχτοι οργανοπαίχτες για να ικανοποιήσουν το ξέδωμα των συγχωριανών τους από τις σκληρές συνθήκες ζωής και απομόνωσης. Η εγκατάσταση των Αρβανιτών στη νότια Εύβοια (βορεινή πλευρά της Όχης ως το Αλιβέρι και το Αυλωνάρι) έγινε το 1402-1425 με προτροπή των Βενετσιάνων που είχαν σκοπό να τους χρησιμοποιήσουν στις πολεμικές τους επιχειρήσεις.
Οι Αρβανίτες αφομοιώθηκαν πλήρως με τους ντόπιους, παίρνοντας αλλά και δίνοντας στοιχεία του πολιτισμού τους. Ένα από τα αρβανίτικα πολιτισμικά στοιχεία που επικράτησαν στην περιοχή είναι η αρβανίτικη γλώσσα. Στις μέρες μας μιλιέται από τους γεροντότερους και σιγά σιγά χάνεται. Με την εγκατάλειψη της υπαίθρου, χάνονται παμπάλαια τραγούδια και χοροί που δημιουργήθηκαν από τους αγρότες, τους βοσκούς και γενικότερα τους κατοίκους των χωριών της Όχης.
Το αρβανίτικο τραγούδι της νότιας Καρυστίας, απλό και αυθόρμητο, βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό. Αναφέρεται σε θέματα παρμένα από την οικογενειακή και κοινωνική ζωή. Πάνω στο γλέντι ή στο χορό, το τραγούδι ήταν έμπνευση της στιγμής που ξεπηδούσε από ανθρώπους που δεν ήξεραν, ούτε να γράφουν, ούτε να διαβάζουν. Μεταφέρθηκε από γενιά σε γενιά με την προφορική παράδοση. Τα αρβανίτικα τραγούδια είναι φτιαγμένα για να χορεύονται. Τα τρία βασικά όργανα της καβοντορίτικης κομπανίας είναι η λύρα, η τσαμπούνα και το νταούλι.
Το λαούτο και το βιολί ήρθαν στη νότια Καρυστία μετά το 1900, ενώ το κλαρίνο χρησιμοποιείται σπάνια. Υπάρχουν και τα «ψευτοόργανα», τα φύλλα δέντρων συνήθως κισσού, λεμονιάς, κουμαριάς, που βγάζουν φωνή τσαμπούνας και κλαρίνου. Ο μυλωνιάτικος χορός, ο καρυστινός μπάλλος, ο σταυρωτός καβοντορίτικος (ή καλλιανιώτικος) χορεύονται χωρίς σταματημό σε συνδυασμό με οινοποσία. Ο καβοντορίτικος χορός, ή σταυρωτός Καρυστίας είναι ένας από τους πιο γνωστούς χορούς της ελληνικής νησιωτικής παράδοσης.
Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..