Ο ΒΟΝΑΠΑΡΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ, στον Βαρνάβα κι αλλού.

Πόσοι τοπικοί άρχοντες, δεν ζουν ηθελημένα ή "αθέλητα (;), στην αυταπάτη ότι εξυπηρετούν τις ανάγκες και τα συμφέροντα των πολιτών, ενώ το μόνο πουέκαναν ήταν να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ολίγων εκλεκτών τους;

Συνέχεια...

ΠΥΡΚΑΓΙΑ σε δάσος του Βαρνάβα.

Με ενα κλικ στο Play - Video.

Σάββατο πρωί, κατά της 9.00 πήγαινα βόλτα στην περιοχή της Αγ. Παρασκευής του Βαρνάβα Αττικής. Είχε βρέξει το βράδυ και το χώμα ήταν νωπό. Ξαφνικά στην απέναντι πλευρά της ρεματιάς – προέκταση και απέναντι της οδού Λιούτα - είδα όγκους φωτιάς και καπνού μέσα στο δάσος.
Μου φάνηκε παράξενο πως είναι δυνατό μετά τη βροχή να καίγεται το δάσος. Έκανα αυτό που θακανε κάθε συνειδητοποιημένος για το περιβάλλον πολίτης. Τηλεφώνησα (στην Κοινότητα, καμιά απάντηση – κλειστά λόγω αργίας Σαββατοκύριακου) στη Αστυνομία Καπανδριτίου και στην Πυροσβεστική. Η ανταπόκριση ήταν σχεδόν άμεση σε 15 λεπτά δύο οχήματα της πυροσβεστικής και περιπολικό της αστυνομίας, πήγαν στον τόπο της πυρκαγιάς, όπου σβήσανε την πυρκαγιά. Σε παρακείμενο χώρο υπήρχαν 5-6 ιδιωτικά οχήματα. Δεν ξέρω τι έγινε μετά.

Φαίνεται πως κάηκε αρκετά μεγάλη έκταση, αν κρίνω από το μέγεθος της φωτιάς που φαινόταν από μακριά, όπου κάηκαν πανέμορφα πεύκα του δάσους της περιοχής.

Τα συμπεράσματα δικά σας.

Ανάβρα... μια ιστορία που δείχνει πώς μπορούμε να τα καταφερουμε...

ΠΡΟΤΥΠΟ ΧΩΡΙΟ

Μαθήματα χρηστής Διακυβέρνησης προς προς τις πολιτικές παρατάξεις του Βαρνάβα και άπαντες πολιτικούς.

Πρόκειται για ένα απομακρυσμένο ορεινό χωριό που κατάφερε μετά από συστηματική προσπάθεια, όχι μόνο να σταθεί όρθιο, αλλά να γίνει πρότυπο ανάπτυξης. Για τη μεγάλη ανατροπή που έρχεται από την Ανάβρα του νομού Μαγνησίας.

Στις δυτικές πλαγιές της Οθρυος, σε υψόμετρο 1.000 μέτρων και σε απόσταση 40 χιλιομέτρων από την κοντινότερη κωμόπολη (τον Αλμυρό), οι 700 κάτοικοι, όλοι τους κτηνοτρόφοι, απολαμβάνουν εισοδήματα από 30 έως 100 χιλιάδες ευρώ και μια ποιότητα ζωής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την πλούσια Ελβετία. Εδώ ο κόσμος δεν φεύγει προς τα αστικά κέντρα, αλλά επιστρέφει στο χωριό του. Με ποσοστό ανεργίας στο μηδέν και με μέσο όρο ηλικίας τα 40 έτη, ο πληθυσμός διπλασιάστηκε μέσα στα τελευταία 15 χρόνια.

Οι υποδομές του υποδειγματικές: Το αιολικό πάρκο, που δίνει έσοδα 100.000 ευρώ ετησίως στην κοινότητα, τα τρία υπερσύγχρονα κτηνοτροφικά πάρκα που στεγάζουν το χειμώνα (όταν η Ανάβρα αποκλείεται από τα

χιόνια) 25.000 ζώα, το πρότυπο σφαγείο, που θυμίζει χειρουργείο, το διώροφο πάρκινγκ των 60 θέσεων, το γυμναστήριο με τα τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα, τα γήπεδα ποδοσφαίρου και μπάσκετ, το λαογραφικό μουσείο και φυσικά το περιβαλλοντικό-πολιτιστικό πάρκο, έκτασης 240 στρεμμάτων.

Η κοινωνική μέριμνα κατέχει πρώτιστη θέση: νηπιαγωγείο και δημοτικό του «κουτιού», αγροτικό ιατρείο (πάντοτε στελεχωμένο), δωρεάν στέγαση για τους δασκάλους και τους γιατρούς, «Βοήθεια στο σπίτι», σχεδιασμός για γηροκομείο, ακόμα και για πισίνα!

Πoιο είναι άραγε το μυστικό της επιτυχίας; Πώς μια μειονεκτική περιοχή κατάφερε το «θαύμα»; Η μάχη με τη μιζέρια άρχισε τις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν τα ηνία της κοινότητας πήρε ο Δημήτρης Τσουκαλάς, ένας άνθρωπος που άφησε την Αθήνα για να γυρίσει στο χωριό του και να προσφέρει στη γενέτειρά του. Με ένα διάλειμμα 4 χρόνων, είναι από τότε κοινοτάρχης της Ανάβρας.

Η κατάσταση που συνάντησε ήταν απελπιστική. Τα γελάδια, οι χοίροι και τα πρόβατα κυκλοφορούσαν ελεύθερα στο χωριό. Στους χωματόδρομους. Δεν υπήρχε πουθενά άσφαλτος. Το χειμώνα περπατούσες μέσα στη λάσπη, το καλοκαίρι η σκόνη σε έπνιγε.

«Προτεραιότητά μας ήταν η κατασκευή κτηνοτροφικών πάρκων, για να μπει τέλος στην αναρχία που επικρατούσε. Με φως, νερό και σωστή δόμηση, σταβλίζουν τα ζώα τους το χειμώνα. Τους υπόλοιπους μήνες βόσκουν ελεύθερα στα βουνά. Αυτός είναι και ο λόγος που το κρέας τους φημίζεται για την ξεχωριστή γεύση του. Η κτηνοτροφία είναι η πηγή των εισοδημάτων στην Ανάβρα», λέει ο πρόεδρος της

> κοινότητας. «Ισως εγώ είμαι ο πιο φτωχός του χωριού, αφού η σύνταξη

> που

παίρνω από τη ΔΕΗ, όπου έφυγα με το βαθμό του επιθεωρητή, κυμαίνεται στα 2.500 ευρώ».

Βάσεις ανάπτυξης

Η πρόοδος συνεχίστηκε με την κατασκευή του σφαγείου βιολογικής γραμμής, το μοναδικό δημόσιο στην Ελλάδα, με πιστοποίηση από τη ΔΗΩ.

Ετσι μπήκε τάξη και δημιουργήθηκε η βάση για την ανάπτυξη της βιοκτηνοτροφίας, με συνέπεια οι παραγωγοί να κερδίζουν σημαντικά ποσά από τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με χρήματα της οποίας έγιναν οι παραπάνω υποδομές.

Ξύπνιος, σχολαστικός και με όραμα ο πρόεδρος παρακολουθεί ανελλιπώς κάθε κοινοτικό πρόγραμμα και το εκμεταλλεύεται δεόντως. Το μεγαλύτερο επίτευγμά του, όπως λέει ο ίδιος, είναι ότι κατάφερε να αλλάξει τη νοοτροπία των συγχωριανών του. Στην αρχή έφεραν αντιρρήσεις στα σχέδιά του, αλλά με επιμονή και υπομονή τούς έπεισε.

Τώρα τους καλεί να δημιουργήσουν τυποποιητήρια για τα προϊόντα τους, ώστε να ολοκληρωθεί το φάσμα της βιολογικής παραγωγής.

Η Ανάβρα δεν βάσισε την ανάπτυξή της στο κράτος. Ηθελε έσοδα δικά της.

Ετσι, πριν από τρία χρόνια ολοκλήρωσε το έργο του αιολικού πάρκου, με τις 20 ανεμογεννήτριες και ανάδοχο την ισπανική εταιρία Gamesa.

Εσοδα

Το ρεύμα το αγοράζει η ΔΕΗ, ενώ η κοινότητα για τη χρήση του χώρου, που της ανήκει, εισπράττει έως και 100.000 ευρώ το χρόνο. Υπό δημοπράτηση βρίσκεται και η ανάπτυξη υδροηλεκτρικού εργοστασίου, από το νερό των πηγών της Ανάβρας. Από εκεί θα εισπράττονται άλλες 100.000 ευρώ.

Η επιστροφή στις ρίζες είναι μια σταθερή πολιτική για τον κ. Τσουκαλά.

Για να ενισχυθεί κι άλλο ο πληθυσμός, έκανε επέκταση του οικισμού και δίνει οικόπεδα σε άστεγους δημότες στο μισό της αντικειμενικής τους αξίας και με αποπληρωμή σε 5 δόσεις.

Μετανάστες σε... ορεινό παράδεισο

«Δεν μας λείπει τίποτα. Εγώ, παρόλο που γεννήθηκα στην Αθήνα, ήρθα στο χωριό των γονιών μου, μόλις γνώρισα εδώ, κατά τη διάρκεια των διακοπών, το σύζυγό μου τον Παναγιώτη. Κάναμε τρία παιδιά. Δουλεύουμε με τον άνδρα μου φροντίζοντας τα 100 γελάδια που έχουμε. Πηγαίνουμε γυμναστήριο, πίνουμε τα τσιπουράκια μας στις 5 ταβέρνες του χωριού και αν θέλουμε νυχτερινή ζωή πεταγόμαστε μέχρι τον Δομοκό ή τον Αλμυρό», λέει η Νίκη Μηλιώνη.

Οι ηλικιωμένοι αισθάνονται ασφάλεια με τη μόνιμη παρουσία της αγροτικής γιατρού. Η Ελένη Τριανταφύλλου δέχεται 8 με 9 άτομα καθημερινά στο ιατρείο. Πήγε στην Ανάβρα στις 5 Αυγούστου και για τους επόμενους 9 μήνες που θα μείνει εκεί νιώθει τυχερή που βρέθηκε σε ένα τόσο φιλικό περιβάλλον. Μάλιστα, δεν επιβαρύνεται από την τσέπη της, γιατί μένει σε διαμέρισμα που της παραχώρησε η κοινότητα (όπως και οι τρεις δάσκαλοι).

Ο Αποστόλης Καπέλος και ο Πολύζος Κανατούλης είναι δυο νέοι κτηνοτρόφοι. Παίκτες στην ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού (Α.Ο. ΟΘΡΥΣ), κάθονται στο καφενείο και συζητούν πώς θα αντιμετωπίσουν τον ΔΟΜΟΚΟ, την ισχυρότερη ομάδα της περιοχής. Περηφανεύονται για την προαγωγή στην Α' Ερασιτεχνική, αλλά και για τα επιτεύγματα του χωριού τους. «Να πάτε να δείτε το περιβαλλοντικό πάρκο», μας λένε.

Συναντάμε έναν παράδεισο. Αιωνόβια πλατάνια, σε μια διαδρομή πέντε χιλιομέτρων, με γεφύρια, παιδικές χαρές, πετρόκτιστη διακόσμηση και με τους λαγούς και τα ελάφια να ξεπετάγονται μέσα από τα ξέφωτα, με φόντο τον υδάτινο κόσμο του Ενιππέα (παραπόταμου του Πηνειού).

Εδώ κρατάει ακόμα το έθιμο της δρυστέλας, όπου οι νοικοκυραίοι πλένουν ρούχα και χαλιά με τα ορμητικά νερά των πηγών. Μια περιφραγμένη έκταση, συνολικού εμβαδού 240 στρεμμάτων, που αποτελεί ταυτόχρονα και μουσείο παράδοσης. Αλλη μια ευκαιρία για να εισπράττει η κοινότητα έσοδα, καθώς πολλά σχολεία εκδηλώνουν ενδιαφέρον για επίσκεψη και αναμένεται να μπει συμβολικό εισιτήριο για τα έξοδα συντήρησής του.

Το πλέον μεγαλόπνοο σχέδιο, αυτή την περίοδο, είναι η επικείμενη εγκατάσταση συστήματος τηλεθέρμανσης. Με προϋπολογισμό 1.700.000 ευρώ (από ευρωπαϊκά κονδύλια) και με μελέτη από το ΤΕΙ Κοζάνης η Περιφέρεια έχει πει ήδη το «ναι».

Ενας κεντρικός λέβητας θα τοποθετηθεί στο πάνω μέρος του χωριού και από εκεί θα διοχετεύονται υπόγειοι αγωγοί από τους δρόμους της Ανάβρας με καυτό νερό. Το κάθε σπίτι θα συνδέεται με το σύστημα και θα έχει ολόκληρο το χειμώνα ζεστό νερό και θέρμανση, με μια ελάχιστη επιβάρυνση. Θα λειτουργεί με την καύση βιομάζας (κοπριές των ζώων, ξερά φύλλα, άχυρο κ.ά).

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ..... ΑΞΙΖΕΙ...

ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΨΗΦΙΕ ΒΟΥΛΕΥΤΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ;

ΑΠΟΔΕΙΞΕ!

Φίλε Υποψήφιε (απ΄ όποιο Κόμμα κι αν προέρχεσαι)
Παρακολούθησα με ενδιαφέρον, κατά την διάρκεια αυτής της σύντομης εκλογικής περιόδου, τις τοποθετήσεις στον τοπικό τύπο των υποψηφίων βουλευτών της Περιφέρειάς μας. Όσο μπόρεσα τουλάχιστον.
Διάβασα για τα έργα που έχει ανάγκη η «παραμελημένη» Περιφέρειά μας, αυτή που προσβλητικά αποκαλούσαν κάποτε επίσημα «Υπόλοιπο Αττικής».
Διάβασα για την αναγκαιότητα της ανάπτυξης σε όλα τα επίπεδα. Τις υποδομές που απαιτούνται για να ανέβει το επίπεδο της ζωής των κατοίκων της Περιφέρειας Αττικής.
Διάβασα και για άλλα πολλά. Για όλα αυτά που ιστορικά κάθε τέτοια περίοδο «ανακαλύπτονται» ως προβλήματα και παραδόξως επί δεκαετίες δεν αντιμετωπίζονται.
Δεν διάβασα, όμως, πολλά για τα μεγάλα, ουσιαστικά και καθοριστικά για το μέλλον της Αττικής ζητήματα. Δεν είδα ξεκάθαρες τοποθετήσεις γι΄ αυτά. Ή έστω είδα ελάχιστες.
Σκέφτηκα λοιπόν, ότι μπορεί αγαπητέ υποψήφιε μέσα στην δίνη της περιορισμένης προεκλογικής περιόδου, να ξέχασες κάποια πράγματα.
Ως πολίτης που ζει σ΄ αυτήν την περιοχή, που ονειρεύεται γι΄ αυτήν, που αγωνίζεται γι΄ αυτήν ,θεώρησα πως έχω το δικαίωμα να σου τα θυμίσω.
Πριν, όμως, μπω στο κυρίως θέμα θα ήθελα να σου πω πως οι πολίτες της Περιφέρειάς μας άλλαξαν πια. Έπαψαν να θεωρούν τον βουλευτή «προσωπικότητα υπεράνω κριτικής». Έπαψαν να πιστεύουν εύκολα τα «μεγάλα λόγια». Τον σέβονται, όταν τους σέβεται, τον τιμούν, όταν τους τιμά, αλλά μέχρι εκεί.
Οι πολίτες έχουν πλέον απαιτήσεις. Ζητούν δεσμεύσεις. Και κρίνουν αυστηρά την υλοποίησή τους.
Δεν αρκούνται πλέον σε κάποια υπόσχεση για διορισμό στο «Δημόσιο». Απαιτούν αλλαγή στο Δημόσιο.
Δεν αρκούνται πλέον στην «ατομική εξυπηρέτηση». Απαιτούν την συνολική εξυπηρέτηση της Κοινωνίας.
Δεν αρκούνται στην «προσωπική επαφή» με τον βουλευτή. Απαιτούν την επαφή του βουλευτή με τα προβλήματα της Περιφέρειας.
Δεν αρκούνται στο «χτύπημα στην πλάτη». Απαιτούν χτύπημα σε ότι υπονομεύει την πραγματική ανάπτυξη του τόπου τους.
Οι πολίτες πλέον απαιτούν πραγματικό ενδιαφέρον για τα προβλήματά τους, συμμετοχή στους αγώνες τους, συνεπή προώθηση των ενδεδειγμένων λύσεων.
Αγαπητέ Υποψήφιε
Θα σου μιλήσω για την Βόρεια Αττική, για τον τόπο μου.
Ένας τόπος που έχει όλες τις προοπτικές να γίνει η περισσότερο αναπτυσσόμενη περιοχή της Αττικής, μα δεν την αφήνουν.
Διαθέτει όλες τις προδιαγραφές. Πράσινο (ίσως πλέον το μοναδικό στην Αττική), δυνατότητες ήπιας οικιστικής ανάπτυξης (η πραγματική και μοναδική διέξοδος του κάτοικου της πόλης για μια ανθρώπινη ζωή), προοπτικές τουριστικής ανάπτυξης (με τις καθαρότερες παραλίες της Αττικής).
Κι όμως εδώ επέλεξαν οι κοντόφθαλμοι πολιτικοί και τα οικονομικά συμφέροντα να εγκαταστήσουν Χωματερή! Αυτόν τον τόπο επέλεξαν να μετατρέψουν σε «αποχωρητήριο» της Αθήνας! Αυτή η περιοχή επιλέχθηκε να δώσει διέξοδο στο πρόβλημα των απορριμμάτων του «τέρατος της Αθήνας» που οι προκάτοχοί σου δημιούργησαν.
Δεν θα σου αναλύσω γιατί δεν πρέπει να γίνει η Χωματερή. Φαντάζομαι ότι ξέρεις τις θέσεις μας, τους αγώνες μας, την θέλησή μας. Γιατί αν δεν ξέρεις καλύτερα να μας ξεχάσεις από τώρα.
Θα σου πω μόνο ότι η ψήφος μας θα καθορισθεί σε μεγάλο βαθμό από την θέση σου για το πρόβλημά μας. Το κριτήριό μας, τούτη την φορά δεν θα είναι ποιος τα λέει καλύτερα αλλά το τι λέει για το μεγάλο μας πρόβλημα. Θα είμαστε «μαζί» με όποιον πραγματικά είναι μαζί μας.
Περιμένουμε την ξεκάθαρη τοποθέτησή σου πάνω στο πρόβλημα. Κι όχι λόγια μασημένα. Όχι «και με τον κύριο χωροφύλαξ και με τον κύριο αστυφύλαξ». Ξεκάθαρα, σταράτα.
Ναι ξέρω. Μπορείς να μας κοροϊδέψεις. Μπορείς να πεις άλλα τώρα κι άλλα να πράξεις μετά. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε, ούτε θα είσαι ο πρώτος.
Όμως τούτη η φορά δεν θα είναι σαν τις άλλες. Τούτη τη φορά όποιος το κάνει θα το μετανιώσει. Τούτη την φορά είμαστε θυμωμένοι. Τούτη τη φορά είμαστε αγανακτισμένοι. Κι η αγανάκτηση δεν είναι καλός σύμβουλος.
Αγαπητέ υποψήφιε
Σε συμβουλεύω φιλικά να μην εξαπατήσεις αυτούς τους ανθρώπους. Είναι περήφανοι άνθρωποι οι κάτοικοι της Βόρειας Αττικής. Κι αν το κάνεις εσύ θα έχεις το πρόβλημα.
Μίλα με την γλώσσα της αλήθειας. Ξεκαθάρισε την θέση σου. Δεσμεύσου. Και τότε ο πολίτης της περιοχής μας θα σταθεί δίπλα σου.
Με συγχωρείς αν η γλώσσα μου είναι σκληρή. Όμως σκληρούς μας έκανε η χρόνια αδιαφορία των Κυβερνήσεων για τον τόπο μας, η αλαζονεία των πολιτικών, η άρνησή τους να μας ακούσουν, η σχεδόν φασιστική προσπάθεια για επιβολή «λύσεων»με τα ΜΑΤ και τα Δικαστήρια.
Εμείς σε θέλουμε δίπλα μας. Όχι όμως για βγάλουμε όμορφες φωτογραφίες, για το επόμενο φυλλάδιό σου, αλλά δίπλα μας ουσιαστικά, δυναμικά, αγωνιστικά.
Φίλε
Τούτα τα λόγια δεν είναι μόνο δικά μου. Είναι τα λόγια χιλιάδων κατοίκων της Βόρειας Αττικής. Οι πιο πολλοί δεν στα λένε. Όμως τα εννοούν.
Σου προτείνω να τα λάβεις σοβαρά υπόψη. Έχεις λίγο χρόνο ακόμη. Προλαβαίνεις.
Εγώ πολλά είπα. Τώρα είναι η σειρά σου.

ΚΟΛΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ