Η απόφαση να προχωρήσει η αναβάθμιση των μαχητικών F-16, να εκδηλώσει η Ελλάδα ενδιαφέρον για την αγορά F-35 και ταυτόχρονα να «κλείσει» η συμφωνία συντήρησης και υποστήριξης των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-300 που βρίσκονται στην Κρήτη, κάθε άλλο παρά τυχαία είναι και κρύβει έντονο παρασκήνιο γεωπολιτικό.

Κυρίως, ωστόσο, δείχνει πώς υπάρχει μία συμφωνία στο «τρίγωνο» ΗΠΑ-Ελλάδας-Ρωσίας που συνδέεται άμεσα με τις εξελίξεις στην Τουρκία και στην ευρύτερη περιοχή. Φαίνεται πώς έχουν αντιληφθεί και οι δύο μεγάλες δυνάμεις, ιδίως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έχει ήδη συνομιλήσει μία φορά τηλεφωνικά με τον Βλάντιμιρ Πούτιν, πώς ο Ρ.Τ. Ερντογάν με τον μεγαλοϊδεατισμό του οδηγεί την Τουρκία σε διάλυση και πρέπει η Ελλάδα να διατηρηθεί ισχυρή και να αποτελέσει πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή.
Έχουν κάθε λόγο να το υποστηρίζουν αυτό οι ΗΠΑ, καθώς τα έχουν «σπάσει» με τον Τούρκο πρόεδρο, αλλά και οι Ρώσοι που θεωρούν, παρά τη συνεργασία που έχουν με την Τουρκία πώς ο Ερντογάν είναι απρόβλεπτος και μη ελεγχόμενος. Φάνηκε άλλωστε αυτό στη στάση που κράτησε τα τελευταία χρόνια στη Συρία και από εκεί που εξόπλισε και υπέθαλπε τον ISIS τελικά έγινε διώκτης του για χάριν της Ρωσίας.
Δεν θα μπορούσε να εξαγγελθεί από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας αυτό το πακέτο των εξοπλιστικών αν δεν υπήρχε η σύμφωνη γνώμη κυρίως από τις ΗΠΑ που είναι το ΝΑΤΟ. Σημειώνεται πώς το ΝΑΤΟ είχε επιβάλει εμπάργκο στα ρωσικά όπλα και δεν επέτρεπε σε καμία χώρα-μέλος της να προμηθευτεί, ούτε καν να αναβαθμίσει, ή εκσυγχρονίσει ρωσικά συστήματα. Αυτός ήταν και ο λόγος που η FOS παρέμενε στα συρτάρια χωρίς να προωθείται.
Το γεγονός ότι επιτέλους ξεμπλοκάρισε και θα προχωρήσει ούτως ώστε κάποια στιγμή η Ελλάδα να μπορεί να χρησιμοποιήσει το υπερόπλο των S-300 που παρέμενε στην Κρήτη επί της ουσίας «παροπλισμένο» είναι τεράστια πολιτική και στρατιωτική επιτυχία. Ήδη, υπάρχει πανικός στην Τουρκία που μιλούν για συμφωνία του ΝΑΤΟ με την Ελλάδα έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα προκειμένου να καταρρίψει τα τουρκικά μαχητικά.
Οι Τούρκοι ανησυχούν επίσης μήπως η Ρωσία έρθει σε συμφωνία με την Ελλάδα και για πώληση μίας Πυροβολαρχίας S-400. Αυτό θα ήταν μια επίσης εξαιρετικά μεγάλη νίκη της χώρας μας έναντι της Τουρκίας, η οποία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την συγκυριακή καλή σχέση που έχουν Άγκυρα και Μόσχα προκειμένου να παραλάβει και αυτή τα ρωσικά Α/Α συστήματα.
Αν λοιπόν επιτυγχάνονταν μία συμφωνία για την προμήθεια S-400 εκ μέρους της Ελλάδας ταυτόχρονα έκλεινε οριστικά το θέμα αυτό για την Τουρκία, η οποία θα έμενε επί της ουσίας χωρίς προμηθευτεί αντιαεροπορικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς. Η Κίνα δεν θα μπορούσε να μπει «σφήνα» μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας και να την προμηθεύσει, κάτι που συζητήθηκε παλαιότερα αλλά δεν προχώρησε τελικά.
Το παρασκήνιο λοιπόν πίσω από την ανακοίνωση του προγράμματος αναβάθμισης των ελληνικών F-16, της συζήτησης για αγορά F-35 και υποστήριξης των S-300 είναι μεγάλο και δεν αποκλείεται να δούμε και άλλες κινήσεις είτε από ελληνικής πλευράς είτε από τις δύο μεγάλες δυνάμεις που να ενισχύουν τη χώρα μας στρατιωτικά και απέναντι στην Τουρκία στο Αιγαίο.
Είναι δε γεγονός πώς με την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ θα συντελεστούν αλλαγές στους τομείς επιρροής των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Ήδη, από την Ουάσιγκτον στέλνονται τα μηνύματα.