Η απομάκρυνση του ΔΝΤ από την υποστήριξη της Ελλάδας, ενώ παραμένει πρόθυμο να ασφαλίσει την πτωχευμένη Ουκρανία, τονίζει τη δραματική κατάρρευση της δύναμης της ΕΕ.
Το ΔΝΤ έχει σήμερα ένα αξιόλογο πλεονέκτημα στον στρεσαρισμένο κόσμο των διαπραγματεύσεων χρέους. Η κομψή, ήρεμη, πρώην βιρτουόζος της συγχρονισμένης κολύμβησης, Κριστίν Λαγκάρντ, προΐσταται της τράπεζας ανάπτυξης της οποίας το εκτελεστικό σιγοβράζει με απογοήτευση για παρελθοντικά πολιτικά παραμύθια.
Ο γεννημένος στη Γαλλία επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Olivier Blanchard, συμπέρανε απογοητεύσεις με τις δύο πλευρές της ελληνικής κρίσης αμέσως μετά την πρόσφατη αναγγελία της αποχώρησής του. Το ΔΝΤ έχει έναν πονοκέφαλο που είναι η κληρονομιά του πρώην αφεντικού του, Dominique Strauss-Kahn. Ανάμεσα στην άσκηση ακόλαστων τρόπων, ο «DSK» έβαλε το ΔΝΤ να κάμψει τους δικούς του κανόνες για να διασώσει την Ελλάδα, το 2010, το οποίο επεκτάθηκε περαιτέρω το 2012 (υπό την Lagarde). Το ΔΝΤ δεν θα έπρεπε να δανείζει χρήματα σε χώρες με δυσβάστακτα χρέη.
Ωστόσο, για τον βετεράνο Ευρώφιλο Strauss-Kahn, η σαφής επιτακτική ανάγκη για διάσωση της Ελλάδας, είχε ελάχιστη, ή καμία σχέση με τα δεινά των Ελλήνων. Αντίθετα, όπως και οι περισσότεροι Ευρώφιλοι σοσιαλιστές, η σχέση του με τις εργατικές τάξεις ανέρχεται στο να τους λέει τι να κάνουν. Μάλλον φαίνεται ότι ο DSK ήταν τόσο πρόθυμος να σώσει το ονειροπόλημα της ευρωζώνης, που σκέφτηκε λίγο την εκτροπή σημαντικών πόρων για να σώσει το ευρώ, ανεξάρτητα από την οικονομική πραγματικότητα.
Επιτέλους, λίγη κοινή λογική επικράτησε με την άρνηση του ΔΝΤ να δανείσει περισσότερα χρήματα στην Ελλάδα, με την καθυστερημένα αποδοχή ότι η Ελληνική Δημοκρατία δεν μπορεί να ελπίζει να εξοφλήσει τα χρέη της.
Εν τω μεταξύ, η ΕΕ αντιδρά σαν μια απελπισμένη πληγωμένη αρκούδα. Η ξαφνική επιστροφή του ΔΝΤ σε μεθοδικό πραγματισμό χαιρετίστηκε με βαθιά περιφρόνηση στις Βρυξέλλες. Το ΔΝΤ δέχθηκε επιπλήξεις γιατί δεν αντιλαμβάνεται ότι η ΕΕ πρέπει να έχει τα πολιτικά σχέδιά της αποκομμένα από την πραγματικότητα. Ωστόσο, το ευρώ δεν είναι ένα παραμύθι με ευτυχές τέλος στον ορίζοντα. Μια φορά κι έναν καιρό, η θέση της ευημερίας της ευρωζώνης ήταν μια ανεμοδαρμένη μάντρα για σοσιαλιστές ανίκανους όπως ο Τόνι Μπλερ, στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Η πραγματικότητα έχει αποδειχθεί μια καθαρή τρέλα, ακόμη και πέρα από την ελληνική τραγωδία.
Επιπλέον, το ΔΝΤ έστριψε το μαχαίρι στην τραυματισμένη ΕΕ. Η Ελλάδα δεν είναι πλέον φερέγγυα, αλλά το ΔΝΤ δεσμεύεται να συνεχίσει να στηρίζει την Ουκρανία. Με 95 τοις εκατό του χρέους / ΑΕΠ, η Ουκρανία είναι μόνο κατά το ήμισυ «απελπισμένη», όπως η Ελλάδα και περίπου τόσο υπερχρεωμένη, όπως η Βρετανία ή οι ΗΠΑ. Ωστόσο, τα υπερ-ατλαντικά «ξαδέλφια» της έχουν λειτουργικές οικονομίες, ενώ η ολιγαρχία της Ουκρανίας παλεύει από όταν ο Κομμουνισμός κατέρρευσε, για να παραδώσει μια σύγχρονη ελεύθερη οικονομία. Έτσι, η Ουκρανία έχει παραμείνει στάσιμη, ενώ η γειτονική Πολωνία έχει αναπτυχθεί από το ισοδύναμο μέγεθος κατά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, σε περίπου τέσσερις φορές περισσότερο ως το 2015. Η κυβέρνηση της Πολωνίας δεν υπήρξε ιδιαίτερα αποτελεσματική οικονομικά για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά η της Ουκρανίας υπήρξε μια συνεχής καταστροφή.
Παρ ‘όλα αυτά, παρότι η Ουκρανία οδεύει προς πτώχευση, το ΔΝΤ παραμένει πρόθυμο να δανείσει. Μπορεί να υπάρχει αμερικανική επιρροή στο παρασκήνιο μέσω του 17 τοις εκατό που κατέχουν οι ΗΠΑ .Την ίδια στιγμή, η Ουκρανία έχει το πλεονέκτημα ότι είναι μια τέτοια περίπτωση που κάποια διαρθρωτικά φάρμακα του ΔΝΤ θα μπορούσαν να προσφέρουν κάποια βελτίωση. Ένας καλύτερα οργανωμένος δημόσιος τομέα, με ένα γερό, δίκαιο νομικό πλαίσιο για την προώθηση της ιδιωτικής περιουσίας και του λαϊκού εμπορίου θα μπορούσε να κάνει μεγάλη πρόοδο στην Ουκρανία. Η υπανάπτυκτη Ουκρανία έρχεται σε αντίθεση με μια Ελλάδα που φρουρεί με ζήλο ένα δυσλειτουργικό στάτους κβο μετά τον πόλεμο, θέλοντας την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο, παρότι το μαγικό δέντρο χρημάτων στην Αθήνα έχασε τη δύναμη να παραγάγει μετρητά, πόσο μάλλον να ψήνει.
Η επιλογή του ΔΝΤ να συνεχίσει τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας, μπορεί να έχει κάποιες σκιερές αποχρώσεις επιρροής των ΗΠΑ, αλλά την ίδια στιγμή, ο διεθνής δανειστής με βάση την Ουάσιγκτον, αναπτύσσει ένα ρεαλισμό που στέλνει ένα ανατριχιαστικό μήνυμα στις Βρυξέλλες. Ακόμη και ενώ κάποιος άλλος φιλοευρωπαϊστής ευρωπαίος πολιτικός οδηγεί την αναπτυξιακή τράπεζα, στην πραγματικότητα, το ΔΝΤ έχει μάθει από τις απλά μελαγχολικές επιδόσεις της ΕΕ.
Είναι αλήθεια ότι οι προηγούμενες επιδόσεις δεν αποτελούν οδηγό για τις μελλοντικές εκβάσεις, όπως αποδεικνύεται πάντα από τα ψιλά γράμματα των επενδύσεων. Ωστόσο, με μόνο σχετική μείωση να φαίνεται στη χαμένη δεκαετία της Ευρώπης, το ΔΝΤ τώρα ξεπεζεύει από την ιππασία με την απλησίαστη ανίκανη αυταπάτη των Βρυξελλών.
Patrick L Young
Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας...
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.