Πύργος του Άιφελ: Η ιστορία πίσω από την αίγλη

Το σύμβολο της γαλλικής πρωτεύουσας και το πρώτο σημείο προορισμού κάθε επισκέπτη από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη γιορτάζει σήμερα 126 χρόνια ζωής. Πόσα γνωρίζουμε πραγματικά για το ανεπανάληπτο αυτό έργο τέχνης, που στέκεται αλώβητο στον χρόνο, στο νοτιοδυτικό άκρο του πάρκου Champ- de- Mars δίπλα στον ποταμό Σηκουάνα;

Με τις πρώτες κατασκευές να ξεκινούν το 1887, ο εντυπωσιακός πύργος του Άιφελ ολοκληρώνεται ως έργο σαν σήμερα, στις 31 Μαρτίου του 1889 ενώ οι επισκέψεις του κοινού γίνονται δεκτές από τις 6 Μαΐου του ίδιου χρόνου. Η κατασκευή του έγινε σε χρόνο ρεκόρ για τα τέλη της δεκαετίας του 1880 καθώς για να τελειοποιηθεί, χρειάστηκε δυο χρόνια, δυο μήνες και πέντε ημέρες. Εκτιμάται ότι 30000 άνθρωποι ανέβηκαν τα σκαλοπάτια του τις πρώτες ημέρες λειτουργίας του πριν την εγκατάσταση των ανελκυστήρων ενώ μέχρι σήμερα έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες ως σύμβολο ακραίων εκδηλώσεων ρομαντισμού.
Ο γνωστός πύργος με ύψος 325 μέτρων, που κατασκευάστηκε από τον μηχανικό Γουστάβο Άιφελ λόγω της εκατονταετούς επετείου της Γαλλικής Επανάστασης, ήταν το πιο ψηλό κτίριο στον κόσμο μέχρι τη δημιουργία του Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ της Νέας Υόρκης το 1931. Καθώς στην αρχή επικρατούσε η άποψη πως το έργο αυτό ήταν ιδιαίτερα αντιαισθητικό, ο Τύπος της εποχής γέμιζε συχνά με οργισμένες επιστολές από την καλλιτεχνική κοινότητα του Παρισιού. Ο δημιουργός του ωστόσο, είχε προβλέψει ότι θα γίνει το αγαπημένο αξιοθέατο τόσο των Παριζιανών όσο και των επισκεπτών από κάθε σημείο της γης.

Το έργο για το οποίο 300 περίπου εργάτες ένωσαν 18038 κομμάτια σιδήρου με 2,5 εκατομμύρια πριτσίνια, λειτουργούσε από το 1920 έως το 1930 σαν σταντ για διαφημίσεις, αφού τρεις πλευρές του είχαν καλυφθεί από γράμματα της Citroen. Τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του, η γαλλική εφημερίδα Le Figaro δημιούργησε ένα τυπογραφείο στον δεύτερο όροφο του πύργου ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η μεταλλική κατασκευή του έργου ζυγίζει 7300 τόνους, ενώ η όλη δομή, συμπεριλαμβανομένων των μη μεταλλικών στοιχείων, ζυγίζει περίπου 10100 τόνους.      

Ο ρόλος του Πύργου του Άιφελ στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους

Το εντυπωσιακό μεταλλικό οικοδόμημα γίνεται ιδιαίτερα χρήσιμο κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, αφού χάρη στα ασύρματα δίκτυα επικοινωνίας έγιναν συλλήψεις για κατασκοπία ή αποφεύχθηκαν σοβαρές επιθέσεις. Το 1922 γίνονται τα εγκαίνια του πρώτου γαλλικού ραδιοφωνικού σταθμού με όνομα “Ραδιόφωνο Πύργος του Άιφελ” ο οποίος θα εκπέμπει από τον πύργο μέχρι το 1940.  
Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο γερμανικός στρατός τοποθετεί γερμανικό πομπό για τη λειτουργία τηλεόρασης σε όλη την Ευρώπη ενώ παράλληλα τοποθετείται ο κατάλληλος εξοπλισμός για μια δέσμη φωτός, η οποία χρησιμοποιείται από τη Γερμανία ως μέσο καθοδήγησης των αεροπλάνων κατά τη διάρκεια της νύχτας. Μετά το τέλος του πολέμου, οι Αμερικάνοι τοποθετούν ραντάρ στον Πύργο του Άιφελ ενώ συνεχίζεται η μετάδοση τηλεοπτικών εκπομπών, αρχικά ασπρόμαυρων και στη συνέχεια έγχρωμων.

Επιστρέφοντας στο σήμερα, η εντυπωσιακή κατασκευή προσελκύει κάθε χρόνο περίπου επτά εκατομμύρια επισκέπτες, καθώς είναι γνωστό πως το έργο δέχεται τους περισσότερους ταξιδιώτες από οποιοδήποτε άλλο, οι οποίοι πρέπει να πληρώσουν πρώτα εισιτήριο εισόδου. Εντυπωσιακή κατά την επίσκεψη είναι η πληροφορία πως η κορυφή του πύργου μπορεί να στραφεί μακριά από τον ήλιο μέχρι 18 εκατοστά λόγω της θερμικής διαστολής του μετάλλου στην πλευρά που βρίσκεται ο ήλιος
Το 2012 ο Πύργος του Άιφελ γίνεται το σύμβολο εξοικονόμησης ενέργειας και σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της γαλλικής κυβέρνησης θα είναι σύντομα το πρώτο “Πράσινο Μνημείο”, το μνημείο δηλαδή που θα ωφελήσει το περιβάλλον. Στα 274 μ. και συγκεκριμένα στον τρίτο όροφο βρίσκεται ο εξώστης, στον τελευταίο όροφο υπάρχουν εργαστήρια μετεωρολογίας και τηλεοπτικών εγκαταστάσεων ενώ για τους τουρίστες υπάρχει ανελκυστήρας καθώς μέχρι την κορυφή, τα σκαλοπάτια είναι 1652! Κάθε βράδυ, το σύμβολο της πόλης του φωτός καλύπτεται από χρυσά φώτα και λάμπει για πέντε λεπτά... Ακόμη σκέφτεστε τον επόμενο προορισμό;
Πηγή:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..