Στο ύψος των περιστάσεων

Γράφει η Αναστασία Παππά*

Τα προβλήματα του Δήμου και της δημοτικής αρχής είναι λίγο-πολύ γνωστά σε όλους. Οι δημότες τα βιώνουμε στην καθημερινότητά μας. Οι λόγοι είναι και αυτοί γνωστοί: κάποιοι αφορούν στη γενικότερη, δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται η χώρα και κάποιοι αφορούν στον τρόπο που λειτουργεί και οργανώνεται (ή δεν οργανώνεται) η δημοτική αρχή. Το κείμενο αυτό όμως δεν έχει σκοπό να αναλύσει τους λόγους για τους οποίους ο Δήμος έχει φτάσει πλέον σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο σημείο. Μία ένδειξη της κρισιμότητας της κατάστασης είναι το γεγονός ότι βρισκόμαστε μία ανάσα από το να μην έχουμε προϋπολογισμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται: Υπαγωγή στην επιτροπεία του Παρατηρητηρίου, ανάληψη μόνο υποχρεωτικών δαπανών, όπως η μισθοδοσία, μετατάξεις προσωπικού, αναστολή προσλήψεων.
Ο μόνος τρόπος που υπάρχει για να αντιμετωπίσουμε οι δυσκολίες και να αποφύγουμε την πρόσκρουση με το έδαφος είναι να ενωθούμε και να αλλάξουμε τρόπο λειτουργίας. Πρέπει να κάνουμε επιτέλους πράξη τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις: αλλαγή, σύμπνοια, εργατικότητα, αξιοκρατία.

Ένας βασικός τρόπος για να το πετύχουμε είναι να επαναφέρουμε τη σωστή λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου. Δυστυχώς, τα Δημοτικά Συμβούλια έχουν υποβαθμιστεί τελευταία, σε μία αρένα αντεγκλήσεων και άσκοπων one man shows. Έχουμε ξεχάσει ότι το Δημοτικό Συμβούλιο είναι το σημαντικότερο όργανο διοίκησης του Δήμου. Ως ιεραρχικά ανώτερο αποφασίζει συλλογικά, οργανωμένο στη βάση των δημοκρατικών αρχών της πλειοψηφίας και του διαλόγου, ελέγχει και προΐσταται των υπολοίπων. Η θεσμική του λειτουργία είναι προεξάρχουσα στις δομές ενός Δήμου.  Η σημαντικότητα της θέσης του Συμβουλίου φαίνεται και από το γεγονός ότι ο Δήμαρχος παρίσταται μεν αλλά δεν έχει δικαίωμα ψήφου, είναι απλώς εκτελεστικό όργανο που υλοποιεί υποχρεωτικά τις αποφάσεις που λαμβάνονται από αυτό. Η σωστή λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου σε νομικό, πολιτικό και ηθικό επίπεδο έχει εξαιρετικά βαρύνουσα σημασία για τον τρόπο που διοικείται ο Δήμος. Η σύμπνοια λοιπόν, ο αλληλοσεβασμός και η συνεργασία (στα οποία προς το παρόν αποτυγχάνουμε) είναι απολύτως απαραίτητα και μόνο καλό μπορούν να κάνουν στον τόπο μας.

Μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι είναι άδικος κόπος διότι 33 διαφορετικοί άνθρωποι είναι αδύνατο να ομονοήσουν και να συνεννοηθούν. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Η πολιτική είναι παιχνίδι ομαδικό. Και αν έχω μάθει κάτι τα τελευταία δυόμιση χρόνια συμμετέχοντας στο Δημοτικό Συμβούλιο είναι ότι ο κάθε ένας από τους 33 Δημοτικούς Συμβούλους, ανάλογα με την ιδιότητά του και τις δεξιότητές του, είναι χρήσιμος και η φωνή του έχει κάτι σημαντικό να εισφέρει στο διάλογο και στην αναζήτηση λύσεων. Όπως ακριβώς τα μουσικά όργανα μίας ορχήστρας που το καθένα παίζει το κομμάτι του. Όλα μαζί όμως, υπό τη διεύθυνση ενός μαέστρου ενώνονται σε μία αρμονική μελωδία. Έτσι και οι διαφορετικές φωνές του Δημοτικού Συμβουλίου λοιπόν, μπορούν με τη σωστή σύνθεση απόψεων, να συνυπάρξουν και να δώσουν λύσεις. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι όλους μάς ενώνει, ή πρέπει να μας ενώνει, η κοινή μας αγάπη για τον τόπο, τότε το να συνεργαστούμε, εκτός από απαραίτητο φαντάζει και εξαιρετικά εφικτό.

Δεν ακυρώνω φυσικά, την όποια δουλειά έχει γίνει έως τώρα. Δυστυχώς όμως, ο απομονωτισμός και η εσωστρέφεια, μας άφησαν ανοιχτούς σε έριδες οι οποίες το μόνο που κατάφεραν ήταν να καταναλώνουν ασκόπως πολύτιμο χρόνο και ενέργεια. Πρέπει να αφήσουμε πίσω μας τις πρακτικές αυτές και να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Είμαστε υποχρεωμένοι απέναντι στους Δημότες, απέναντι στην ιστορία και στις δυνατότητες του Δήμου μας και απέναντι στους ίδιους μας τους εαυτούς, εν τέλει.

Σε λίγες ημέρες, θα βρισκόμαστε ακριβώς στο μέσο της θητείας, καθώς συμπληρώνονται δυόμιση χρόνια από την ανάληψη των καθηκόντων της Δημοτικής Αρχής. Ο νόμος αντιμετωπίζει το γεγονός αυτό ως μία μικρή «νέα αρχή». Ο «Καλλικράτης» ορίζει ότι στη μέση της θητείας γίνονται ξανά αρχαιρεσίες όπως ακριβώς συμβαίνει και στην αρχή της. Ο νομοθέτης ζητά δηλαδή, μία επανεκκίνηση του τρόπου λειτουργίας, ένα  γενικευμένο … «restart». Προσωπικά, είμαι πεπεισμένη ότι θα πρέπει να αρπάξουμε την ευκαιρία αυτή προκειμένου να κάνουμε κι εμείς μία ουσιαστική επανεκκίνηση. Όπως προανέφερα ο Δήμος βρίσκεται σε κρίσιμο για τη λειτουργία του σημείο. Αν λειτουργήσουμε ενωτικά και στη βάση των προεκλογικών μας εξαγγελιών θα το ξεπεράσουμε. Οποιοσδήποτε εμποδίσει αυτήν την προσπάθεια, κινούμενος βάσει αυστηρώς προσωπικών φιλοδοξιών, θέτει σε κίνδυνο την ίδια η λειτουργία του Δήμου. Θα πρέπει λοιπόν, να αναλάβει το κόστος των επιλογών του και την ευθύνη της πολυδιάσπασης που θα επιφέρει. Από την πλευρά μου, δεσμεύομαι ότι θα εξακολουθήσω να προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις, προκειμένου να επιτύχουμε με ενότητα και αποφασιστικότητα, την ανατροπή της παρούσας κατάστασης. Ο κόσμος μάς έδειξε το δρόμο το 2014, αν δεν τον ακολουθήσουμε ούτε τώρα, σύντομα θα μας δείξει, δικαίως, και έναν άλλο δρόμο, αυτόν της εξόδου…

(*) Η Αναστασία Παππά είναι δικηγόρος και δημοτική σύμβουλος δήμου Μαραθώνος.

Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..