Εχθροί μας είναι, όχι φίλοι μας, οι κοινοβουλευτικοί!

Βάσια Ζαριφοπούλου • Νίκος Γεωργαντζάς

Με τις ‘χορευτικές’ τους φιγούρες, τα πάσης φύσεως αριστερο-κεντρο-δεξιά κουφάρια-ζόμπι, μας σέρνουν σε ένα νέο χορό του Ζαλόγγου. Χωρίς όμως τώρα να κατακρημνιζόμαστε, ιδία βουλήσει και με σώας τας φρένας· ένας χορός αφανισμού των καμμένων εγκεφάλων είναι.

Απόλυτα κατανοώ τον φόβο σου. Ο θάνατος είναι ο θάνατος, που δίνει αξία στην ζωή σου (Humberto Maturana), μαζί με τον θάνατο όμως, εσύ φοβάσαι και το αύριο!

Φοβάσαι το δήθεν αδιέξοδο αύριο, από τις δήθεν ιδεολογικές ―που άρδην καθεστωτικές είναι― κομματικές σου επιλογές. Φοβάσαι την ευθύνη και τον αυτοέλεγχο, ήτοι φοβάσαι την ελευθερία.

Φοβάσαι μήπως επέλθει αταξία, χωρίς το καθεστώς εξουσίας την τυραννικής κομματοκρατίας. Τρομάζεις, πανικός σε πιάνει, μήπως η δικαιοσύνη γίνει αδέκαστη, διότι τότε ίσως πάρει και το δικό σου, το τζαναμπέτικο κεφάλι.

Φοβάσαι ακόμη και την διαφορά μεταξύ της κοινής και της μαθηματικής λογικής: μια επέκταση της συμβολικής λογικής. Εάν όμως αδέκαστα τιμωρούσε η δικαιοσύνη, το κάθε διεφθαρμένο, σαθρό και λάγνο της εξουσίας κοινοβουλευτικό φερέφωνο, την στιγμή και την ώρα που έπρεπε, έστω συμβολικά, τότε δεν θα κατρακυλούσαμε σήμερα στον γκρεμό, με τέτοια μαθηματική ακρίβεια.

Σε πείθει αδιάλειπτα, συνεχώς να φοβάσαι, το καθεστώς της παντού και πάντοτε ενάντια στην φύση εξουσίας της τυραννικής κομματοκρατίας. Λες και δήθεν είναι πραγματικές, οι αριστερο-κεντρο-δεξιές επιλογές που το καθεστώς εξουσίας σου επιβάλλει.

Όλες και όλοι πεθαίνουμε. Από την στιγμή που γεννιόμαστε, αμέσως αρχίζει η απόπτωση των κυττάρων του εγκεφάλου μας.

Ο φόβος είναι ο δούρειος ίππος της παντού και πάντοτε ενάντια στην φύση εξουσίας. Όμως ‘δούρειος’ σημαίνει ξύλινος, όπως ξύλινος είναι και ο φόβος που σου προξενεί η ξύλινη προπαγάνδα των άρδην καθεστωτικών ΜΜΕ.

Δεν είναι αταξία, τάξη είναι η από κοινού και κατά τόπους δημιουργία της σφαιρικής δομής λήψης των κοινών μας αποφάσεων. Από αυτήν ακριβώς την τάξη (Αριστοτέλης, ‘Πολιτικά’, 1289α, 15-18) αναδύεται η κατά φύση κυρίαρχη πολιτεία, που αμέσως μας κάνει πάλι ανθρώπους, ανθρώπους κατά φύση κυρίαρχους με ελευθερία.

Εμείς, από κοινού την κάνουμε την πολιτεία κι αμέσως αυτή μας κάνει πολίτες. Σαν την κότα και το αυγό είναι.

Φοβάσαι, τί φοβάσαι, τον θάνατο φοβάσαι, που μόνον αξία δίνει στην ζωή σου; Πάψε επιτέλους να φοβάσαι και ζήσε: ξύπνα και πράξε συλλογικά, ώστε να γίνεις ξανά πραγματικά πολίτης, μιας κατά φύση κυρίαρχης πολιτείας εν ελευθερία!

Εχθές είναι νωρίς· αύριο είναι αργά. Τώρα!

 

Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..