Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επιτρέπει στους Έλληνες να αποφασίσουν την τύχη τους μέσω δημοκρατικού δημοψηφίσματος.
Αυτό είναι αρκετό για να στείλει την τρόικα – την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (EC) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) – σε έναν παροξυσμό οργής. Εδώ, με λίγα λόγια, είναι όλα όσα χρειάζεται να ξέρετε για το «όνειρο» της ΕΕ.
Ο Τσίπρας έχει, φυσικά, δίκιο. Έπρεπε να καλέσει σε δημοψήφισμα επειδή η τρόικα είχε παραδώσει «τελεσίγραφο προς την ελληνική δημοκρατία και τον ελληνικό λαό». Πράγματι, «ένα τελεσίγραφο σε αντίθεση με τις ιδρυτικές αρχές και αξίες της Ευρώπης».
Αλλά γιατί; Επειδή ο φαινομενικά τόσο πολύπλοκος πολιτικο-οικονομικός ιστός των Ευρωπαϊκών «θεσμών», – η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Eurogroup, η ΕΚΤ – έπρεπε να φτάσουν σε μια σοβαρή πολιτική απόφαση. Και λόγω, κατ ‘ουσίαν, του δυσάρεστου μείγματος απληστίας και ανικανότητάς τους, ήταν ανίκανοι να το κάνουν αυτό. Τουλάχιστον οι πολίτες της ΕΕ τώρα αρχίζουν να πιάνουν το νόημα για το ποιος είναι ο εχθρός τους: οι μη διαφανείς «θεσμοί» που δήθεν τους εκπροσωπούν.
Η – μέχρι στιγμής €240 δισεκατομμύρια- διάσωση της Ελλάδας (που εμφάνισε την Ελλάδα να χρησιμοποιείται για να ξεπλυθούν οι διασώσεις των γαλλικών και γερμανικών τραπεζών) απέφερε συρρίκνωση μιας ολόκληρης εθνικής οικονομίας κατά πάνω από 25%. Εκτεταμένη ανεργία και φτώχεια στα ύψη σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Και για τους «θεσμούς» της ΕΕ – συν το ΔΝΤ – δεν υπήρξε ποτέ κανένα Plan B. Ήταν ή ο τρόπος της ευρώ-λιτότητας – ένα είδος οικονομικού σοκ και δέους – ή (απελπισία) δρόμο. Το πρόσχημα ήταν να «σωθεί το ευρώ». Αυτό που το κάνει ακόμα πιο παράλογο είναι ότι στη Γερμανία δεν θα καιγόταν καρφί αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει και ένα Grexit είναι αναπόφευκτο.
Και παρόλο που η ΕΕ λειτουργεί στην πράξη ως ένα αδέξιο, αντιδραστικό μεγαθήριο, το περίεργο θέαμα παραμένει για κατά τα άλλα έγκριτους διανοούμενους, όπως ο Γιούργκεν Χάμπερμας, που κατήγγειλε τον ΣΥΡΙΖΑ ως «εθνικιστικό» κόμμα και υμνώντας το πρώην χρυσό αγόρι της Goldman Sachs, πρόεδρο της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι.
Περιμένοντας τον Διογένη
Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, φτάνει πολύ πέρα από τους Έλληνες να απαντούν εάν δέχονται, ή απορρίπτουν περισσότερες γιγαντιαίες αυξήσεις φόρων και περικοπές των συντάξεων (που επηρεάζει πολλές που βρίσκονται ήδη κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας). Αυτό είναι εκ των ων ουκ άνευ από την τρόικα – έχουν χαρακτηριστεί ως «βάρβαρα μέτρα» από πολλούς και κάποιον Έλληνα υπουργό – για να αποδεσμεύσει ένα ακόμα σχέδιο διάσωσης.
Μια υπόθεση μπορεί να γίνει ότι ένα πιο κατάλληλο δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου θα έθετε το ερώτημα: «Ποια είναι η κόκκινη γραμμή για την Ελλάδα για να παραμείνει μέρος του ευρώ;»
Ο πρωθυπουργός Τσίπρας και ο υπουργός Οικονομικών Βαρουφάκης αναστάτωσαν τις επίμονες φήμες ότι θα δεχτούν οποιαδήποτε ταπείνωση για να παραμείνουν στην ευρωζώνη. Αυτό χρησίμευσε μόνο στη ριζοσπαστικοποίηση ακόμα περισσότερο της γερμανικό πολιτικο-οικονομικής ελίτ – από τη Σιδηρά Κυρία Μέρκελ ως τον υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε. Το όχι και τόσο κρυφό «μυστικό» τους, είναι ότι θέλουν την Ελλάδα να βγει από το ευρώ τώρα.
Και αυτό οδηγεί αρκετούς Έλληνες – οι οποίοι εξακολουθούσαν να πιστεύουν στα οφέλη ενός δήθεν κοινού δημοσιονομικού – να αρχίζουν σιγά-σιγά την αποδοχή ενός Grexit. Με το κεφάλι ψηλά.
Η ΕΚΤ δεν έχει πάει ακόμη στα πυρηνικά όπλα- συντρίβοντας το σύνολο του ελληνικού τραπεζικού τομέα. Αλλά με την de facto κάλυψη της επείγουσας παροχής ρευστότητας (ELA) το περασμένο Σαββατοκύριακο, θα ξεσπάσει κόλαση εάν τα εκατομμύρια των Ελλήνων αποφασίσουν να αποσύρουν όλες τις οικονομίες τους στις αρχές αυτής της εβδομάδας, εν όψει του δημοψηφίσματος.
Η Τράπεζα τη Ελλάδος, «ως μέρος του Ευρωσυστήματος», όπως ανέφερε ένας εκπρόσωπος, θα λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας για τους Έλληνες πολίτες σε αυτές τις δύσκολες περιστάσεις. Αυτό συνεπάγεται σοβαρά όρια για τις τραπεζικές αναλήψεις – επιτρέποντας έτσι στην Ελλάδα να επιβιώσει μέχρι την ημέρα του δημοψηφίσματος.
Παρόλα αυτά, κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί μετά τις 5 Ιουλίου. Το Grexit παραμένει μια ξεχωριστή δυνατότητα. Βλέποντας παραπέρα, φαίνεται επίσης σαφές ότι οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί» έχουν προσθέσει λάδι στη φωτιά που μπορεί τελικά να κατασπαράξει την ευρωζώνη – μια άμεση συνέπεια του ζήλου τους να θυσιάσουν τους Έλληνες.
Αυτό που η Ελλάδα – το λίκνο του δυτικού πολιτισμού – έχει ήδη δείξει στον κόσμο θα πρέπει να κάνει τους πολίτες της περήφανους. Τίποτα δεν συγκρίνεται με μια ένεση δημοκρατίας για να κάνει τους Θεούς του νεοφιλελευθερισμού να γίνουν έξω φρενών.
Κάποιος μπορεί να μπει στον πειρασμό να επικαλεστεί έναν μεταμοντέρνο Διογένη, τον πρώτο άστεγο φιλόσοφο, με ένα φανάρι, να ψάχνει για έναν έντιμο άνθρωπο (στο Βερολίνο; Στις Βρυξέλλες; Στη Φρανκφούρτη;) και ποτέ να μη βρίσκει. Αλλά αντί να συναντήσει τη μεγαλύτερη διασημότητα της ημέρας – τον Μέγα Αλέξανδρο – ας φανταστούμε μια άλλη συνάντηση, καθώς ο μεταμοντέρνος μας Διογένης λιάζεται του σε ένα υπαίθριο γήπεδο στην Αθήνα.
«Είμαι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο Άρχοντας της γερμανικής οικονομίας».
«Εγώ είμαι ο Διογένης ο Κυνικός».
«Υπάρχει κάποια χάρη που μπορώ να σας παραχωρήσω;»
«Ναι. Κάνε πέρα από το φως μου».
Pepe Escobar
Μετάφραση-απόδοση: Ι.Γκορ. αποκλειστικά για το Hellasforce
Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας...
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.