Σπύρος Λιβαθινός: "Ήρθε η στιγμή της αλήθειας"

Συνέντευξη στον Ζουγανέλη Ι.
Λίγες ημέρες μετά την "βόμβα" της ανεξαρτητοποίησης, ο Σπύρος Λιβαθινός αποκλειστικά στην εφημερίδα "Ζω". Ο δημοτικός σύμβουλος και πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Μαραθώνα σε μία συνέντευξη εκ βαθέων που θα συζητηθεί, μιλάει για όλους και για όλα. 
Αποφάσισε να μιλήσει για πρώτη φορά στην αυτοδιοικητική του καριέρα, θεωρώντας πως η κοινωνία έπρεπε να γνωρίσει την αλήθεια. Αλλά πάνω απ' όλα να απαντήσει με τις καθαρές απόψεις του, σε όσους δεν γνωρίζουν την "ταυτότητά" του.

 Πρώτα από όλα ποιος είναι ο Σπύρος Λιβαθινός?
 Αν και μου είναι δύσκολο να μιλάω για τον εαυτό μου, πάντα άφηνα τους άλλους να μιλούν για εμένα. Είναι αρχή μου κι ισχύει από την περίοδο της αθλητικής μου καριέρας μέχρι σήμερα. Είμαι ένας απλός οικογενειάρχης, πατέρας τεσσάρων παιδιών και δύο εγγονιών που έχει την τύχη και την ευλογία να ζει αγαπημένα κοντά στην οικογένεια του. Όλη την ζωή μου δούλεψα πολύ, χωρίς να υπολογίζω χρόνο, κούραση, ή εμπόδια για να εξασφαλίσω το παρών και το μέλλον της οικογένειας μου. Η ζωή όμως δεν έχει αξία αν ο άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται για τους συνανθρώπους του. Οι άνθρωποι που με γνωρίζουν ξέρουν ότι πάντα βρίσκομαι όπως μπορώ εκεί που υπάρχει ανάγκη.

Υπήρχε λόγος να "ξεβολευτείτε" από την τακτοποιημένη ζωή σας και να ασχοληθείτε με τα κοινά του Μαραθώνα;
 Ζω στην περιοχή από το 1975, δεν ξεχνάω τις ωραίες στιγμές στο Ζούμπερι, στο σπίτι της κυρίας Παυλίνας και στη συνέχεια στον Σχοινιά. Το 2005 αποφάσισα  να εγκατασταθώ εδώ μόνιμα με όλην την οικογένεια μου. Επέλεξα την περιοχή συνειδητά και ποτέ δεν το μετάνιωσα. Πήραμε αυτήν την απόφαση οικογενειακά, γιατί αγαπήσαμε αυτόν τον τόπο και θελήσαμε να δούμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν και να εξελιχθούν σε αυτό το περιβάλλον. Λογικά και σύμφωνα με τις αξίες μου αυτό με οδήγησε στο να βοηθήσω με τις δυνάμεις μου για την ανάπτυξη της περιοχής, ώστε τα παιδιά μας, να ζήσουν σε ένα καλύτερο περιβάλλον. Έναν πιο φιλικό και σύγχρονο δήμο. Τα υπόλοιπα είναι αυτονόητα: οδηγώ στους ίδιους δρόμους, πέφτω στις ίδιες λακκούβες με όλους, βλέπω τους κάδους σκουπιδιών να ξεχειλίζουν, την πόλη μας στο σκοτάδι, τις τράπεζες και τις δημόσιες υπηρεσίες να φεύγουν, ... και όλα αυτά με κάνουν να εκνευρίζομαι και με τον εαυτό μου.

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να εμπιστευτείτε αρχικά - όπως και χιλιάδες ψηφοφόροι είναι η αλήθεια - τον Ηλία Ψηνάκη;
 Όπως πολύ σωστά λέτε μέσα στο 53% των ψηφοφόρων του κυρίου Ψηνάκη ήμουν κι εγώ. Έδειχνε πως θα ήταν ένας δήμαρχος που θα μπορούσε να δώσει λύσεις στα προβλήματα της περιοχής, με δεδομένη την συνεργασία από όλους, την όρεξη για δουλειά, αλλά και τις γνωριμίες του. Στην πορεία αποδείχτηκε περίτρανα, ότι ο στόχος του ήταν άλλος. Και μόνο σε αυτό το σημείο καταλαβαίνετε την διαφορά των χαρακτήρων μας. Στον ενάμισι χρόνο που ήμουν στη Δημοτική Αρχή ως πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου τον συνάντησα ελάχιστες φορές και ποτέ δεν καθίσαμε όλοι μαζί οργανωμένα να συζητήσουμε, με δική του ευθύνη. Να κάνουμε πράξη αυτά που υποσχεθήκαμε. Να σχεδιάσουμε αυτό το όραμα που όλοι οι πολίτες περιμένανε από εμάς.
 
Ποιά είναι η στιγμή που συνειδητοποιείτε ότι "κάτι δεν πάει καλά" εδώ και παίρνετε τη γενναία - όπως τη χαρακτήρισαν όλοι - απόφαση να παραιτηθείτε από πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου;
Δυστυχώς, από την πρώτη ημέρα που βρέθηκα στο δημαρχείο, δεν υπήρχε καμία οργάνωση εργασίας. Ωστόσο ήμουν καθημερινά στο γραφείο μου, η πόρτα μου ήταν ανοιχτή και με μερικούς συναδέλφους προσπαθούσαμε να βρούμε λύσεις στα προβλήματα των δημοτών. Γρήγορα άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι συμβαίνει. Αναζητούσα τον κύριο Ψηνάκη να μιλήσουμε και τον έβλεπα μόνο στο Instagram. Τις ελάχιστες φορές που μιλήσαμε, οι απόψεις μας για τον τρόπο λειτουργίας του δήμου είχαν χαώδη απόσταση. Ξέρετε, άλλο να διαφωνείς δημιουργικά και άλλο να μη μπορείς να συνεννοηθείς στοιχειωδώς. Κι επειδή έχω μάθει ότι αναλαμβάνω να το φέρνω εις πέρας, αλλά με τον κύριο Ψηνάκη δεν μπορούσα, παραιτήθηκα και από πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.

Πριν "ξεχειλίσει το ποτήρι" όμως αντιλαμβάνομαι ότι "χτυπήσατε το σήμα κινδύνου" και στον κ. Ψηνάκη και στην παράταξη "Πολίτες"...
Πολλές φορές και από την πρώτη εβδομάδα ο κύριος Ψηνάκης μου έλεγε «μην ανησυχείς», «όλα είναι υπό έλεγχο», «μην αγχώνεσαι και όλα θα πάνε καλά». Όταν όμως χωρίς να ενημερώσει κανέναν, βγαίνει σε συνέντευξη τύπου στα ΜΜΕ και δηλώνει πανελλαδικά ότι "ο δήμος χρεοκόπησε" αυτό ήταν ένα σοκ για όλους μας! Φανταστείτε, πόσο μεγάλο μάλιστα, που την επόμενη ημέρα δήλωσε ακριβώς το αντίθετο.

 Επέλεξα την περιοχή συνειδητά και ποτέ δεν το μετάνιωσα. Πήραμε αυτήν την απόφαση οικογενειακά γιατί αγαπήσαμε αυτόν τον τόπο και θελήσαμε να δούμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν και να εξελιχθούν σε αυτό το περιβάλλον.

Από την ημέρα που παραμείνατε απλός δημοτικός σύμβουλος πάντως, σταθήκατε με κάθε τρόπο δίπλα στην κοινωνία των πολιτών και τα προβλήματά τους. Τι σας ώθησε σε αυτό; 
Ο κόσμος ψηφίζοντας με μου έδωσε την εμπιστοσύνη του και δεσμεύτηκα να παλέψω για τον Δήμο του Μαραθώνα. Αν και ότι το είχα ειλικρινά σκεφτεί αποφάσισα να μην τα παρατήσω, να μην αλλάξω τίποτα στο όραμα μου, στον χαρακτήρα μου, στα πιστεύω μου. Μερικές μάχες είναι πιο εύκολο να τις κερδίζεις από μέσα, έτσι τουλάχιστον πίστευα εκείνη την εποχή. Εδώ συμβαίνει το παράδοξο όταν κάποιος είναι αντιδήμαρχος να εξυμνεί τον κύριο Ψηνάκη και όταν του παίρνει "την καρέκλα" τότε είναι κακός και ανάξιος. Προσωπικά λοιπόν έφυγα μόνος μου και παρέδωσα τρεις θέσεις : πρώτα από αντιπρόεδρος της ΚΕΔΜΑ, μετά από πρόεδρος των κατασκηνώσεων και τελικά από πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Γιατί οι πρακτικές του κυρίου Ψηνακη ήταν αντιδημοκρατικές ζητώντας μου να φιμώσω τους συναδέλφους της αντιπολίτευσης κατά την διάρκεια των Δημοτικών Συμβουλίων.

Και τελικά πριν λίγες ημέρες έρχεται και η δήλωση ανεξαρτητοποίησης. Εύλογο είναι το ερώτημα γιατί όχι τότε, μαζί με την παραίτηση από πρόεδρος, αλλά το πράξατε πριν λίγες ημέρες;
Όπως σας είπα είναι θέμα αξιών. Απλή είναι η απάντηση στο εύλογο ερώτημά σας και των πολιτών. Πίστευα ότι με το παράδειγμα των παραιτήσεων μου θα αφύπνιζα τους συνάδελφους μου να αντιδράσουν στις πρακτικές του κυρίου Ψηνακη λειτουργώντας συλλογικά για το καλό του τόπου. Δυστυχώς όμως δεν άλλαξε το παραμικρό. Στην συνέχεια ήρθε και η πρόσφατη παραίτηση του Γιώργου Ζούρου για να καταδείξει πως η κατάσταση χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. Η σταγόνα που έκανε να ξεχειλίσει το ποτήρι ήταν η απομάκρυνση του ΕΦΚΑ (ΙΚΑ) από τον Βουτζά. Πριν από αρκετούς μήνες σε Δημοτικό Συμβούλιο (23/02/2017) πίεσα τον Δήμαρχο να προβεί σε ανάλογες ενέργειες έτσι ωστε να αποτραπεί και αυτή η απώλεια, αναγκάζοντας τους πολίτες χωρίς συγκοινωνιακή σύνδεση να εξυπηρετούνται από τον Άγιο Στέφανο. Όμως ο Δήμαρχος δεν ασχολήθηκε σοβαρά, με αποτέλεσμα η μεν Ραφήνα να συνεχίζει να εξυπηρετείται από το συγκεκριμένο ΕΦΚΑ και μόνο ο Δήμος του Μαραθώνα να πρέπει να εξυπηρετείτε από τον Αγιο Στέφανο. Ήδη είχαμε χάσει την ΔΕΗ, τις τράπεζες και την αστυνομία .... Και όλα αυτά χωρίς καμία θετική αντίδραση ή δράση του κυρίου Ψηνάκη. Ο τόπος μας φτώχενε από δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες με έναν Δήμαρχο ανίκανο να σταματήσει αυτήν την αιμορραγία. Όπως το καταλαβαίνετε εξάντλησα κάθε πολιτικό και ανθρώπινο περιθώριο.

 Μερικές μάχες είναι πιο εύκολο να τις κερδίζεις από μέσα

Μιλάτε τόση ώρα για προβλήματα. Ποιά είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα της περιοχής που θα έπρεπε να έχουν λυθεί... χθες;
Τον ΧΥΤΑ Γραμματικού και φυσικά τα προβλήματα της καθημερινότητας, όπως τα σχολεία, οι δρόμοι, ο φωτισμός, η καθαριότητα και βέβαια οι υποδομές. Το κολυμβητήριο που παραμένει ακόμα κλειστό. Οι απεντάξεις των έργων που πρέπει να ξανά δρομολογηθούν : πολιτιστικό, χλοοτάπητας γηπέδου Μαραθώνα. Το γήπεδο Μαραθώνα που ο φάκελός του είχε βγει από το πρόγραμμα και κατάφεραμε με τρεις συναδέλφους ( κο Ρεισόγλου, κο Λάσκο και κο Χ. Στάμο) και με τον αντιπεριφερειάρχη κο Φιλίππου να τον επαναφέρουμε. Τι να πρωτοπώ; 
Εγώ έμαθα να εργάζομαι συλλογικά, να είμαι συνεπής, υπεύθυνος και πειθαρχημένος. Να εργάζομαι για το κοινό καλό. Πάνω από όλα η ομάδα. Δηλαδή η κοινωνία, οι πολίτες αφού αναφερόμαστε στην τοπική αυτοδιοίκηση. 

Ένας δήμαρχος μοιάζει με έναν προπονητή;
Ωραία ερώτηση. Φυσικά και έχουν ομοιότητες. Ο προπονητής "διοικεί" μια ποδοσφαιρική ομάδα που απαρτίζεται από 20-30 παίκτες και οχι μόνο. Επιλέγει τον κατάλληλο παίκτη στην κατάλληλη θέση για να αποδώσει το καλύτερο. Το κατάλληλο επιτελείο συνεργατών στις σωστές θέσεις για να τον βοηθήσουν. Στόχος είναι η νίκη. Στην ουσία της ερώτησης σας, ο δήμαρχος είναι "προπονητής". Διοικεί μία ομάδα. Και την ομάδα συνεργατών ώστε να λειτουργήσουν όλα άψογα για να "νικήσει" η κοινωνία. Η ομάδα πάνω απ όλα με συνεργασία από ανθρώπους που γνωρίζουν, έχουν όρεξη για εργασία και να υλοποιήσουν το σχέδιο, το όραμα. Αυτή είναι η μαγική λέξη. Σχέδιο. Μόνο με ένα σχέδιο το όραμα πραγματοποιείτε. Ο δήμαρχος πρέπει να ξέρει να επιλέγει τους πιο ικανούς συνεργάτες! Ακρόαση, εγγύτητα, στρατηγική, συλλογικότητα, διαχείριση, είναι τα προσόντα του καλού δημάρχου.

 Αυτή είναι η μαγική λέξη. Σχέδιο. Μόνο με ένα σχέδιο το όραμα πραγματοποιείτε. Ο δήμαρχος πρέπει να ξέρει να επιλέγει τους πιο ικανούς συνεργάτες! Ακρόαση, εγγύτητα, στρατηγική, συλλογικότητα, διαχείριση τα προσόντα του καλού δημάρχου.

Πώς φαντάζεστε τον Μαραθώνα ας πούμε σε δέκα χρόνια από σήμερα, το 2027;
Θέλω να μπορέσουν τα παιδιά μας να χτίσουν εδώ το μέλλον τους, να μην φύγουν. Θέλω ο Δήμος Μαραθώνα να έχει την ανάπτυξη και την θέση που του αξίζει. Είμαι υπερήφανος που κατοικώ στον Σχοινιά. Μιλάω με τους κατοίκους και τους επαγγελματίες όλου του Δήμου. Οικογενειακά στηρίζουμε την τοπική αγορά. Είναι μια περιοχή φυσικός παράδεισος, αλλά χωρίς υποδομές.
  
Αν κάνατε μόνο μία ερώτηση στον κ. Ψηνάκη που να εμπεριείχε τη λέξη "γιατί" ποιά θα ήταν; 
Γιατί ασχολήθηκες με τα κοινά, με τον δήμο Μαραθώνα; Αφού δεν το αγαπάς, δεν σου αρέσει, δεν το θέλεις. Πιστεύω πως το ίδιο θα τον ρωτούσαν όλοι.
Αφήσαμε για το τέλος την ερώτηση που περιμένουν όλοι. Ποιό είναι το επόμενο βήμα σας στον Μαραθώνα;
Είμαι ένας άνθρωπος ανοικτός σε όλα. Έχω ξεκαθαρίσει ότι θέλω να βοηθήσω την περιοχή και τη βοηθάω. Πιστεύω όμως ότι όσοι αγαπάμε τον Δήμο του Μαραθώνα - και δεν είναι δυνατόν, να μην αγαπάει κάποιος τον τόπο που μένει - πρέπει να καθίσουμε όλοι μαζί και να πάρουμε τις αποφάσεις που πρέπει. Αυτό είναι το καθήκον όλων μας. Να βρούμε τι είναι αυτό που θα τον "αναστήσει". Όλοι έχουμε τα ίδια προβλήματα. Πρέπει να το αντιληφθούμε. Και αφού τα προβλήματα είναι κοινά, συνεπώς και οι λύσεις είναι κοινές. Είμαι άνθρωπος της συνεργασίας και της συνεννόησης. Το απέδειξα και το αναγνωρίζουν όλοι, όσο ήμουν πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Ήμουν ενωτικός με όλες τις παρατάξεις. Συνεργάστηκα έντιμα με όλους, τη διοίκηση, την αντιπολίτευση και φυσικά τους υπαλλήλους του δήμου, τους στυλοβάτες της καθημερινότητας. Άρα αυτό που θέλω είναι να βοηθήσω τον τόπο μου.
 

• κ. Λιβαθινέ σας ευχαριστώ θερμά.. Κι εγώ σας ευχαριστώ κ.Ζουγανέλη

Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..