ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙ Η ΑΘΗΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΗΣ
Παρασκηνιακές διαβουλεύσεις διεξάγονται στο περιθώριο του Ecofin για την εξεύρεση λύσης, εν μέσω διεθνών διεργασιών. Ηδη οι ΗΠΑ προχώρησαν σε νέα παρέμβαση παρασκηνιακά και υπήρξε επικοινωνία του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τ.Λιού με τον Γερμανό ομόλογό του Β.Σόιμπλε, ενώ από ρωσικής πλευράς δηλώθηκε στην Αθήνα "Αμέριστη στήριξη και συμπαράσταση όπως θα το κρίνει η Αθήνα".
Τις τελευταίες ώρες, πάντως, έχει επιτευχθεί μία ελάχιστη συνεννόηση μεταξύ της ελληνικής πλευράς και της πλευράς των δανειστών, καθώς η ελληνική οικονομία και βασικά το τραπεζικό σύστημα αντέχει ακόμα 14 εβδομάδες χωρίς την παραμρική χρηματοροή, όπως διαβεβαιώνει το υπουργείο Οικονομικών...
Όπως αναφέρουν οι πρώτες πληροφορίες, διεξάγονται παρασκηνιακές συζητήσεις στη βάση των πέντε σημείων τα οποία είχε αναφέρει τόσο ο υπουργός Οικονομικών όσο και ο Γερούν Ντάισελμπλουμ στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου.
Νεότερη ενημέρωση από την κυβέρνηση αφήνει να εννοηθεί ότι η διαπραγμάτευση θα μπορούσε να μην φτάσει στην ρήξη καθώς:
1. Η ελληνική κυβέρνηση παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην αναζήτηση αμοιβαία επωφελούς λύσης με τους ευρωπαίους εταίρους, μέσω της συνέχισης των διαπραγματεύσεων. Η διαμόρφωση μιας τέτοιας λύσης είναι απολύτως εφικτή.
2. Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να δεχτεί τελεσίγραφα. Είναι αποφασισμένη να τιμήσει τη λαϊκή εντολή και την ιστορία της δημοκρατίας στην Ευρώπη.
3. Το Μνημόνιο έχει προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση κι έχει οδηγήσει την οικονομία σε πλήρες αδιέξοδο. Τον άμεσο τερματισμό του δεν τον υπαγορεύει μόνο το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά η ίδια η κοινή λογική.
4. Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις επισημάνσεις του νομπελίστα οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν (New York Times): «Στην παρούσα χρονική συγκυρία είναι κρίσιμης σημασίας για τους ηγέτες της Ευρώπης να φέρουν στη μνήμη τους τη σωστή ιστορία. Εάν δεν το πράξουν το ευρωπαϊκό σχέδιο για την ειρήνη και τη δημοκρατία μέσω της ευημερίας δεν θα επιβιώσει (…)
Όσον αφορά την καταβολή των αποζημιώσεων από τη νεοϊδρυθείσα Γερμανική Δημοκρατία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτή αντιμετωπίζονταν τότε όχι ως ένας εν δυνάμει εταίρος, αλλά ως ένας ηττημένος εχθρός από τον οποίο υπήρχε η απαίτηση να αποκαταστήσει τις πολεμικές ζημιές που υπέστησαν οι σύμμαχοι (…)
Η απαίτηση των δανειστών για την πλήρη αποπληρωμή των χρεών τους από κατεστραμμένες από την ύφεση οικονομίες (το ελληνικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά 26% από το 2007 ως το 2013, ενώ αντίστοιχα το γερμανικό είχε μειωθεί κατά 29% από το 1913 ως το 1919), καταστρέφουν την οικονομία των χωρών αυτών (…)
Η επίτευξη μεγαλύτερων πρωτογενών πλεονασμάτων από την Ελλάδα θα την οδηγούσε σε βαθειά ύφεση.
Για να επιτύχει επιπλέον αύξηση του πλεονάσματος αυτού κατά 3%, θα κοστίσει στην οικονομία της χώρας όχι 3%, αλλά 8% του ΑΕΠ».
Τι δεν μπορεί να δεχθεί η κυβέρνηση
5. Στο κείμενο που κατάθεσε στο Eurogroup o κ. Γ. Ντάισελμπλουμ υπήρχαν σημεία που δεν μπορούσαν να γίνουν αποδεκτά από την ελληνική κυβέρνηση:
- «Οι ελληνικές αρχές κατέστησαν σαφές ότι σκοπεύουν να ολοκληρώσουν επιτυχώς το πρόγραμμα λαμβάνοντας υπ' όψιν τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης
-Οι ελληνικές αρχές εξέφρασαν την σταθερή τους δέσμευση να απέχουν από κάθε μονομερή δράση ή ενέργεια και θα εργαστούν, σε στενή συμφωνία με τους Ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους, ιδιαίτερα στον τομέα της φορολογικής πολιτικής, των ιδιωτικοποιήσεων, των μεταρρυθμίσεων της αγοράς εργασία, στον οικονομικό τομέα και στο συνταξιοδοτικό.
-Σε αυτή τη βάση οι ελληνικές αρχές εξέφρασαν την πρόθεσή τους να ζητήσουν 6μηνη τεχνική παράταση του τρέχοντος προγράμματος σαν ένα μεταβατικό βήμα.
Οι τρεις όροι που δέχεται η κυβέρνηση
Το κείμενο, που θα αποτελούσε τη βάση συζήτησης στο Eurogroup, και στο οποίο η ελληνική πλευρά ήταν καταρχήν θετική, υπήρχαν προωθητικά σημεία.
Όπως:
-Η ελληνική κυβέρνηση (…) ανακοίνωσε την πρόθεσή της να λάβει έκτακτες δράσεις για να διασφαλίσει ένα δικαιότερο και αποτελεσματικότερο φορολογικό σύστημα και να περιορίσει την ανθρωπιστική κρίση.
-Μέτρα για τον περιορισμό του βάρους του χρέους και για να επιτευχθεί μια περαιτέρω βιώσιμη μείωση της ελληνικής αναλογίας χρέους ανά ΑΕΠ πρέπει να υπολογιστούν παράλληλα με τις δεσμεύσεις του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012.
-Τα παραπάνω σχηματίζουν μια βάση για μια επέκταση της τρέχουσας δανειακής σύμβασης, που θα μπορούσε να λάβει τη μορφή ενός [τετράμηνου] ενδιάμεσου προγράμματος, ως μεταβατικό στάδιο προς ένα νέο σύμφωνο για την ανάπτυξη για την Ελλάδα, που θα εξαχθεί και ολοκληρωθεί σε αυτή την περίοδο.
Και όλα αυτά γιατί ο Α.Σαμαράς λίγο πριν εκδιωχθεί από την εξουσία, ζήτησε να τερματιστεί το πρόγραμμα στις 28 Φεβρουαρίου και όχι στις 30 Ιουνίου (προφανώς κατόπιν εντολών του Βερολίνου)...
Πηγή:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..
Παρασκηνιακές διαβουλεύσεις διεξάγονται στο περιθώριο του Ecofin για την εξεύρεση λύσης, εν μέσω διεθνών διεργασιών. Ηδη οι ΗΠΑ προχώρησαν σε νέα παρέμβαση παρασκηνιακά και υπήρξε επικοινωνία του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών Τ.Λιού με τον Γερμανό ομόλογό του Β.Σόιμπλε, ενώ από ρωσικής πλευράς δηλώθηκε στην Αθήνα "Αμέριστη στήριξη και συμπαράσταση όπως θα το κρίνει η Αθήνα".
Τις τελευταίες ώρες, πάντως, έχει επιτευχθεί μία ελάχιστη συνεννόηση μεταξύ της ελληνικής πλευράς και της πλευράς των δανειστών, καθώς η ελληνική οικονομία και βασικά το τραπεζικό σύστημα αντέχει ακόμα 14 εβδομάδες χωρίς την παραμρική χρηματοροή, όπως διαβεβαιώνει το υπουργείο Οικονομικών...
Όπως αναφέρουν οι πρώτες πληροφορίες, διεξάγονται παρασκηνιακές συζητήσεις στη βάση των πέντε σημείων τα οποία είχε αναφέρει τόσο ο υπουργός Οικονομικών όσο και ο Γερούν Ντάισελμπλουμ στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου.
Νεότερη ενημέρωση από την κυβέρνηση αφήνει να εννοηθεί ότι η διαπραγμάτευση θα μπορούσε να μην φτάσει στην ρήξη καθώς:
1. Η ελληνική κυβέρνηση παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην αναζήτηση αμοιβαία επωφελούς λύσης με τους ευρωπαίους εταίρους, μέσω της συνέχισης των διαπραγματεύσεων. Η διαμόρφωση μιας τέτοιας λύσης είναι απολύτως εφικτή.
2. Η ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να δεχτεί τελεσίγραφα. Είναι αποφασισμένη να τιμήσει τη λαϊκή εντολή και την ιστορία της δημοκρατίας στην Ευρώπη.
3. Το Μνημόνιο έχει προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση κι έχει οδηγήσει την οικονομία σε πλήρες αδιέξοδο. Τον άμεσο τερματισμό του δεν τον υπαγορεύει μόνο το αποτέλεσμα των εκλογών, αλλά η ίδια η κοινή λογική.
4. Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις επισημάνσεις του νομπελίστα οικονομολόγο Πολ Κρούγκμαν (New York Times): «Στην παρούσα χρονική συγκυρία είναι κρίσιμης σημασίας για τους ηγέτες της Ευρώπης να φέρουν στη μνήμη τους τη σωστή ιστορία. Εάν δεν το πράξουν το ευρωπαϊκό σχέδιο για την ειρήνη και τη δημοκρατία μέσω της ευημερίας δεν θα επιβιώσει (…)
Όσον αφορά την καταβολή των αποζημιώσεων από τη νεοϊδρυθείσα Γερμανική Δημοκρατία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτή αντιμετωπίζονταν τότε όχι ως ένας εν δυνάμει εταίρος, αλλά ως ένας ηττημένος εχθρός από τον οποίο υπήρχε η απαίτηση να αποκαταστήσει τις πολεμικές ζημιές που υπέστησαν οι σύμμαχοι (…)
Η απαίτηση των δανειστών για την πλήρη αποπληρωμή των χρεών τους από κατεστραμμένες από την ύφεση οικονομίες (το ελληνικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά 26% από το 2007 ως το 2013, ενώ αντίστοιχα το γερμανικό είχε μειωθεί κατά 29% από το 1913 ως το 1919), καταστρέφουν την οικονομία των χωρών αυτών (…)
Η επίτευξη μεγαλύτερων πρωτογενών πλεονασμάτων από την Ελλάδα θα την οδηγούσε σε βαθειά ύφεση.
Για να επιτύχει επιπλέον αύξηση του πλεονάσματος αυτού κατά 3%, θα κοστίσει στην οικονομία της χώρας όχι 3%, αλλά 8% του ΑΕΠ».
Τι δεν μπορεί να δεχθεί η κυβέρνηση
5. Στο κείμενο που κατάθεσε στο Eurogroup o κ. Γ. Ντάισελμπλουμ υπήρχαν σημεία που δεν μπορούσαν να γίνουν αποδεκτά από την ελληνική κυβέρνηση:
- «Οι ελληνικές αρχές κατέστησαν σαφές ότι σκοπεύουν να ολοκληρώσουν επιτυχώς το πρόγραμμα λαμβάνοντας υπ' όψιν τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης
-Οι ελληνικές αρχές εξέφρασαν την σταθερή τους δέσμευση να απέχουν από κάθε μονομερή δράση ή ενέργεια και θα εργαστούν, σε στενή συμφωνία με τους Ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους, ιδιαίτερα στον τομέα της φορολογικής πολιτικής, των ιδιωτικοποιήσεων, των μεταρρυθμίσεων της αγοράς εργασία, στον οικονομικό τομέα και στο συνταξιοδοτικό.
-Σε αυτή τη βάση οι ελληνικές αρχές εξέφρασαν την πρόθεσή τους να ζητήσουν 6μηνη τεχνική παράταση του τρέχοντος προγράμματος σαν ένα μεταβατικό βήμα.
Οι τρεις όροι που δέχεται η κυβέρνηση
Το κείμενο, που θα αποτελούσε τη βάση συζήτησης στο Eurogroup, και στο οποίο η ελληνική πλευρά ήταν καταρχήν θετική, υπήρχαν προωθητικά σημεία.
Όπως:
-Η ελληνική κυβέρνηση (…) ανακοίνωσε την πρόθεσή της να λάβει έκτακτες δράσεις για να διασφαλίσει ένα δικαιότερο και αποτελεσματικότερο φορολογικό σύστημα και να περιορίσει την ανθρωπιστική κρίση.
-Μέτρα για τον περιορισμό του βάρους του χρέους και για να επιτευχθεί μια περαιτέρω βιώσιμη μείωση της ελληνικής αναλογίας χρέους ανά ΑΕΠ πρέπει να υπολογιστούν παράλληλα με τις δεσμεύσεις του Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012.
-Τα παραπάνω σχηματίζουν μια βάση για μια επέκταση της τρέχουσας δανειακής σύμβασης, που θα μπορούσε να λάβει τη μορφή ενός [τετράμηνου] ενδιάμεσου προγράμματος, ως μεταβατικό στάδιο προς ένα νέο σύμφωνο για την ανάπτυξη για την Ελλάδα, που θα εξαχθεί και ολοκληρωθεί σε αυτή την περίοδο.
Και όλα αυτά γιατί ο Α.Σαμαράς λίγο πριν εκδιωχθεί από την εξουσία, ζήτησε να τερματιστεί το πρόγραμμα στις 28 Φεβρουαρίου και όχι στις 30 Ιουνίου (προφανώς κατόπιν εντολών του Βερολίνου)...
Πηγή:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας...
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.