"Η σπατάλη όσο και ο άκρατος δανεισμός ένα και μόνο στόχο έχουν, να δημιουργήσουν οι διοικούντες πελατειακές σχέσεις και να γαντζωθούν στην εξουσία, αδιαφορώντας πλήρως για το τι θα γίνει μετά. Ποίο θα είναι το μέλλον του τόπου και ποίες θα είναι οι επιπτώσεις στους πολίτες".
Είναι
σύνηθες το φαινόμενο, όταν κάποιος δεν κάνει καλή διαχείριση των οικονομικών,
δεν βάζει σωστές προτεραιότητες στις ανάγκες, δεν ξοδεύει με σύνεση, αλλά
απεναντίας κάνει σπατάλες, να καταλήγει αργά ή γρήγορα στον δανεισμό,
νομίζοντας πως έτσι θα ξεπεράσει το πρόβλημα. Κι αυτό ισχύει είτε σε ατομικό
επίπεδο, είτε σε επίπεδο διοικήσεων οιουδήποτε βαθμού (Δήμου, περιφέρειας,
Κυβερνήσεως)...