Γιατί παραιτούνται πρόεδροι κοινοτήτων και δημοτικοί σύμβουλοι;

Μεγάλη αναστάτωση προκαλούν οι παραιτήσεις προέδρων και δημοτικών συμβούλων όχι μόνο σε τοπικό αλλά και σε πανελλαδικό επίπεδο, για λόγους οι οποίοι αντιμετωπίζουν ένα κοινό θεσμικό πλαίσιο το οποίο δείχνει να μην λειτουργεί σωστά όταν υπάρχουν σοβαρά κοινωνικά ζητήματα.

Πολλές φορές οι πρόεδροι κοινοτήτων δέχονται πιέσεις από τις περιοχές ευθύνης τους που συγκρούονται ενδεχομένως με ορισμένα προγράμματα, και εκ των πραγμάτων βρίσκονται ανάμεσα σε δύο στρατόπεδα που το καθένα αποτελεί ιδιαίτερη δυναμική τοποθέτησης στα τοπικά προβλήματα. Όταν δε οι ίδιοι επιζητούν μια ενδιάμεση λύση είτε για πολιτικούς είτε για προσωπικούς λόγους, τότε τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα.
Η απόφαση μιας παραίτησης, έγκειται σε ένα τραγικό λάθος που χρήζει ιδιαίτερης σημασίας να αναλυθεί σε βάθος, ώστε να κατανοηθούν τα βασικά θεσμικά αίτια που την προκαλούν, και όχι τα ζητήματα που βρίσκονται ήδη σε φάση επεξεργασίας από τις πολιτικές πλευρές, και για το ποιος έχει δίκιο.
Το κύριο τραγικό λάθος εμφανίζεται στην ενοποίηση των παλαιών δήμων, που λειτουργούν χωρίς τις υποδομές σοβαρής μεταρρυθμιστικής αλλαγής του κρατικού μηχανισμού, οι οποίοι ναι μεν παρουσιάζουν ως θετικό στοιχείο το κοινό ταμείο και την ισοκατανομή των βαρών μιας ευρύτερης περιοχής, ωστόσο στο οργανωτικό σκέλος του διοικητικού χάρτη δημιουργείται χάος στον βαθμό ευθυνών και αποφάσεων, κυρίως με την σχέση της περιφερειακής διοίκησης.
Αυτό εντείνεται ιδιαίτερα μετά την έναρξη της κρίσης και την ψήφιση των μνημονίων που επιβάλουν συγκεκριμένα μέτρα στους δήμους, ανεξάρτητα των προγραμματικών δηλώσεων κάθε δημοτικής παράταξης. Ουσιαστικά δηλαδή, ο ενοποιημένος δήμος χάνει το κυρίαρχο πολιτικό προφίλ, και εμφανίζεται περισσότερο ως διακοσμητικό στοιχείο μιας διαλυμένης χώρας, παρά ως δυναμική και οργανωτική κοινοτική δομή.
Από την στιγμή που γίνεται αυτό αντιληπτό στην κοινωνία, χάνεται και η αξιοπιστία προς την εξουσία και γενικότερα προς ολόκληρο το θεσμικό πλαίσιο που διέπει το κράτος και τους νόμους του.
Κάθε σχεδιασμός υλοποίησης μιας πρωτοβουλίας, γίνεται γαϊτανάκι πολιτικών αντιπαραθέσεων και έντονων προστριβών χωρίς ουσιαστική επιχειρηματολογία, αλλά με γνώμονα τα πολιτικά οφέλη των παρατάξεων, να δεθούν περισσότερο με την οργισμένη κοινωνία.
Ο ρόλος του τοπικού πρόεδρου μέσα στην σύγχυση των πολιτικών αντιπαραθέσεων και της λαϊκής οργής είναι τόσο άχαρος και ουσιαστικά ανύπαρκτος πολλές φορές, ίσως και επικίνδυνος, που διερωτάται κανείς για το αν υπάρχει δυνατότητα άποψης που να εκφράζει τις πραγματικές ανάγκες του τόπου ή ακόμα και υλοποίησης κάποιων καθημερινών αναγκών. Πολλοί δε, παραιτούνται του αξιώματος, όχι επειδή έπαψαν να συμφωνούν με την παράταξη τους, αλλά επειδή αντιλαμβάνονται ότι ο θεσμικός τους ρόλος είναι περιττός, σε ένα σύστημα κρατικής δυσλειτουργίας που ποτέ δεν μελετήθηκε ένα σοβαρό οργανόγραμμα ιεραρχίας και ευθυνών της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Κι αν κανείς παρατηρήσει τον ρόλο του δήμαρχου ο οποίος ενίοτε σηκώνει τα χέρια ψηλά μπροστά στο δυσλειτουργικό κράτος, είναι επειδή για άλλον λόγο εκλέχθηκε και άλλο σχέδιο καλείται να υπηρετήσει.
Από την άλλη πλευρά, ο πολίτης ο οποίος είναι αγανακτισμένος με την πορεία της οικονομικής κατάστασης και εξοργισμένος με τα έργα και τα προγράμματα που προτείνει και επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση, απευθύνεται για άμεση επίλυση όλων των προσωπικών και τοπικών προβλημάτων του στους δήμους οι οποίοι σύμφωνα με τα παραπάνω είναι αλυσοδεμένοι στο χαοτικό πεδίο της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής, οξύνοντας ακόμα περισσότερο την σχέση τους με τον δημότη.
Ο φαύλος κύκλος που δημιουργείται και πολλαπλασιάζει τα προβλήματα λόγω αστοχίας στην βασική αιτία, δίνει έδαφος σε εξωθεσμικούς παράγοντες να αποφασίζουν τελικά, και να υλοποιούν έργα ερήμην του ανώτερου δημοτικού οργάνου, καταλύοντας κάθε δημοκρατική αρχή και θεσμό εξουσίας.
Τις παραιτήσεις των συμβούλων, θα ακολουθήσουν με μαθηματική ακρίβεια και οι δήμαρχοι στο απώτερο μέλλον, όσο η βασική κορωνίδα της ύπαρξης κράτους που είναι οι πολίτες, συνεχίζουν να στοχεύουν στα πόδια αντί στο κεφάλι.
Η επαναφορά των δημοκρατικών θεσμών και η εξοστράκιση των παραγόντων αυτών που κάνουν πάρτι στις πλάτες του ελληνικού λαού, απαιτούν ενότητα, γνώση, διαφάνεια, αποφασιστικότητα και πατριωτισμό. Τότε μόνο οι δήμοι θα πραγματοποιούν έργα για τους δημότες, και όλες οι κρατικές υπηρεσίες θα λειτουργούν υπέρ των πολιτών στην κυριολεξία του όρου υπηρεσία.
Κίμων
Πηγή: www.kokoras.net
Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..