Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 17 Φεβρουαρίου 2015, 11:22
Άρθρο του Έλληνα υπουργού Οικονομικών φιλοξενούν σήμερα οι New York Times. Στο άρθρο του ο κ. Βαρουφάκης αναφέρει τα εξής:
Γράφω αυτό το κομμάτι στο περιθώριο των κρίσιμων διαπραγματεύσεων με τους δανειστές της χώρας μου –διαπραγμάτευση που το αποτέλεσμά της μπορεί να σημαδέψει μια γενιά και να αποδειχθεί ακόμη σημείο καμπής στο πείραμα που εξελίσσεται με τη νομισματική ένωση.
Οι θεωρητικοί των παιγνίων αναλύουν τις διαπραγματεύσεις ως να ήταν ένα παιχνίδι για ένα κομμάτι πίτας ανάμεσα σε εγωιστές παίκτες. Επειδή επί πολλά χρόνια, στην προηγούμενη ζωή μου, ήμουν καθηγητής, ερευνώντας την θεωρία των παιγνίων, μερικοί σχολιαστές βιάστηκαν να συμπεράνουν ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας προετοίμαζε μπλόφες με εξωγενείς προοπτικές επειδή δεν είχε καλό χαρτί στο χέρι.
Τίποτα δεν είναι πιο μακρινό από την αλήθεια.
Χωρίς άλλο, το παρελθόν μου στη θεωρία των παιγνίων, με έχει πείσει ότι δεν θα ήταν παρά απατηλό να σκεφτώ πως oι τωρινές διαβουλεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τους συνεταίρους μας αποτελούν μέρος ενός παιχνιδιού με παζάρια που θα κερδηθεί ή θα χαθεί με μπλόφες.
Το πρόβλημα με την θεωρία των παιγνίων, όπως συνήθως έλεγα στους φοιτητές μου, είναι πως λαμβάνει ως δεδομένο τον στόχο των παικτών. Στο πόκερ ή στο «μπλακ τζακ» αυτό το συμπέρασμα δεν παρουσιάζει προβλήματα..
Αλλά οι τωρινές διαβουλεύσεις ανάμεσα στη νέα ελληνική κυβέρνηση και τους Ευρωπαίους εταίρους, είναι για την εξεύρεση νέων στόχων.
Για τη διαμόρφωση μιας φρέσκιας σκέψης που θα αποτρέπει τις εθνικές διαφορές, θα διαλύει τις διαφορές πιστωτών-πιστοληπτών σε όφελος μιας πανευρωπαϊκής προοπτικής και θα θέτει το κοινό ευρωπαϊκό καλό υπεράνω μικροπολιτικής, ένα δόγμα που αποδεικνύεται τοξικό αν παγκοσμιοποιηθεί και θέτει το εμείς εναντίον εκείνων ως προϋπόθεση.
Ως υπουργός Οικονομικών μιας μικρής οικονομικά στριμωγμένης χώρας, που δεν διαθέτει δική της κεντρική τράπεζα την οποία οι περισσότεροι από τους εταίρους αντιμετωπίζουν ως προβληματικό χρεώστη, είμαι σίγουρος ότι έχουμε μία προοπτική: Να αποτρέψουμε κάθε πειρασμό, να χειριστούμε αυτή τη ζωτική στιγμή ως πείραμα στρατηγικής και αντίθετα, να παρουσιάσουμε έντιμα τα δεδομένα που αφορούν στην κοινωνική οικονομία, θέτοντας τις προτάσεις μας για την επανεκκίνηση της Ελλάδας, εξηγώντας γιατί όλα αυτά είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης και να αποκαλύψουμε τις κόκκινες γραμμές πέραν των οποίων η λογική και το καθήκον μας εμποδίζουν να προχωρήσουμε.
Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα σ΄αυτή την κυβέρνηση και τις προηγούμενες είναι διττή: Είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουσθούμε με τα μεγάλα κατεστημένα συμφέροντα για να επανεκκινήσουμε την Ελλάδα και να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των συνεταίρων μας. Είμαστε επίσης αποφασισμένοι να μην μας μεταχειρίζονται ως αποικία χρέους που θα υποφέρει, από τους δανειστές.
Η αρχή της μεγαλύτερης λιτότητας για την πιο αδύναμη οικονομία θα ήταν ασυνήθιστη αλλά γοητευτική, αν δεν προκαλούσε τόσο πολλή άσκοπη ταλαιπωρία.
Με ερωτούν συχνά: Τι θα συμβεί αν ο μόνος τρόπος που μπορεί να εξασφαλίσετε χρηματοδότηση είναι να ξεπεράσετε τις κόκκινες γραμμές σας και να δεχθείτε τα μέτρα που θεωρείτε ότι είναι μέρος του προβλήματος, όχι η λύσης του; Πιστοί στην αρχή ότι δεν έχουμε δικαίωμα να μπλοφάρουμε, η απάντησή μου είναι η εξής: Τις γραμμές που έχουμε παρουσιάσει ως κόκκινες δεν θα τις ξεπεράσουμε. Σε αντίθετη περίπτωση, δεν θα ήταν πραγματικά κόκκινες, αλλά απλώς μια μπλόφα.
Αλλά τι γίνεται αν αυτό προκαλεί στους ανθρώπους σας πολύ πόνο; Με ερωτούν. Σίγουρα θα πρέπει να μπλοφάρετε.
Το πρόβλημα με αυτή τη γραμμή του επιχειρήματος είναι ότι υποθέτει, μαζί με τη θεωρία των παιγνίων, ότι ζούμε μια τυραννία των συνεπειών. Διότι δεν υπάρχουν περιστατικά όταν πρέπει να κάνουμε ό, τι δεν είναι σωστό, ως μέρος στρατηγικής αλλά απλά επειδή είναι ... σωστό.
Απέναντι σε ένα τέτοιο κυνισμό η νέα ελληνική κυβέρνηση θα πρωτοτυπήσει. Θα σταματήσουμε, ανεξάρτητα από τις συνέπειες, τις διαπραγματεύσεις που είναι λάθος για την Ελλάδα και λάθος για την Ευρώπη. Το παιχνίδι «επέκτασης και υποκρισίας» που ξεκίνησε από τη στιγμή που το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα δεν ήταν πλέον δυνατόν να εξυπηρετηθεί, το 2010, θα τελειώσει.
Δεν θα υπάρξουν άλλα δάνεια - όχι μέχρι να έχουμε ένα αξιόπιστο σχέδιο για την ανάπτυξη της οικονομίας, προκειμένου να αποπληρώσουμε τα δάνεια αυτά, θα βοηθήσουμε τη μεσαία τάξη να σταθεί και πάλι στα πόδια της και να αντιμετωπίσει τη φρικτή ανθρωπιστική κρίση.
Δεν υπάρχουν άλλα προγράμματα «μεταρρύθμισης» που να στοχεύουν φτωχούς συνταξιούχους και οικογενειακά φαρμακεία, αφήνοντας την μεγάλης κλίμακας διαφθορά ανέγγιχτη.
Δεν είναι θεωρία παιγνίων όταν επιθυμείς να αλλάξεις τους κανόνες του παιχνιδιού και να υποχρεώσεις όλους τους άλλους να τους δεχθούν.
Η κυβέρνησή μας δεν έχει ζητήσει από τους εταίρους μας για μια διέξοδο στην αποπληρωμή των χρεών μας. Ζητάμε λίγους μήνες χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, που θα μας επιτρέψει να ξεκινήσουμε το έργο των μεταρρυθμίσεων τις οποίες το ευρύ ελληνικό κοινό μπορεί να αντέξει, έτσι ώστε να μπορούμε να φέρουμε πίσω την ανάπτυξη και να τερματίσουμε την αδυναμία μας να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας.
Κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι αυτή η υποχώρηση από τη θεωρία των παιγνίων υπαγορεύεται από κάποια ριζοσπαστική αριστερή ατζέντα. Δεν είναι έτσι. Η σημαντική επιρροή εδώ είναι ο Εμμανουήλ Καντ, ο Γερμανός φιλόσοφος που μας δίδαξε ότι η ορθολογική και η ελεύθερη φυγή από την αυτοκρατορία της σκοπιμότητας κάνοντας αυτό που είναι σωστό.
Πώς γνωρίζουμε ότι η μετριοπαθής ημερήσια διάταξη της πολιτικής μας, η οποία αποτελεί κόκκινη γραμμή μας, είναι σωστή από την άποψη του Καντ; Το γνωρίζουμε, κοιτάζοντας στα μάτια των πεινασμένων στους δρόμους των πόλεών μας ή εξετάζοντας την στρεσαρισμένη μεσαία τάξη μας, ή λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα των σκληρά εργαζόμενων ανθρώπων σε κάθε ευρωπαϊκό χωριό και πόλη μέσα στη νομισματική μας ένωση.
Μετά από όλα τούτα, η Ευρώπη θα ανακτήσει μόνο την ψυχή της, όταν ανακτήσει την εμπιστοσύνη του λαού βάζοντας τα συμφέροντά του στο κέντρο της σκηνής.Πηγή:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..
Άρθρο του Έλληνα υπουργού Οικονομικών φιλοξενούν σήμερα οι New York Times. Στο άρθρο του ο κ. Βαρουφάκης αναφέρει τα εξής:Γράφω αυτό το κομμάτι στο περιθώριο των κρίσιμων διαπραγματεύσεων με τους δανειστές της χώρας μου –διαπραγμάτευση που το αποτέλεσμά της μπορεί να σημαδέψει μια γενιά και να αποδειχθεί ακόμη σημείο καμπής στο πείραμα που εξελίσσεται με τη νομισματική ένωση.
Οι θεωρητικοί των παιγνίων αναλύουν τις διαπραγματεύσεις ως να ήταν ένα παιχνίδι για ένα κομμάτι πίτας ανάμεσα σε εγωιστές παίκτες. Επειδή επί πολλά χρόνια, στην προηγούμενη ζωή μου, ήμουν καθηγητής, ερευνώντας την θεωρία των παιγνίων, μερικοί σχολιαστές βιάστηκαν να συμπεράνουν ότι ο νέος υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας προετοίμαζε μπλόφες με εξωγενείς προοπτικές επειδή δεν είχε καλό χαρτί στο χέρι.
Τίποτα δεν είναι πιο μακρινό από την αλήθεια.
Χωρίς άλλο, το παρελθόν μου στη θεωρία των παιγνίων, με έχει πείσει ότι δεν θα ήταν παρά απατηλό να σκεφτώ πως oι τωρινές διαβουλεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τους συνεταίρους μας αποτελούν μέρος ενός παιχνιδιού με παζάρια που θα κερδηθεί ή θα χαθεί με μπλόφες.
Το πρόβλημα με την θεωρία των παιγνίων, όπως συνήθως έλεγα στους φοιτητές μου, είναι πως λαμβάνει ως δεδομένο τον στόχο των παικτών. Στο πόκερ ή στο «μπλακ τζακ» αυτό το συμπέρασμα δεν παρουσιάζει προβλήματα..
Αλλά οι τωρινές διαβουλεύσεις ανάμεσα στη νέα ελληνική κυβέρνηση και τους Ευρωπαίους εταίρους, είναι για την εξεύρεση νέων στόχων.
Για τη διαμόρφωση μιας φρέσκιας σκέψης που θα αποτρέπει τις εθνικές διαφορές, θα διαλύει τις διαφορές πιστωτών-πιστοληπτών σε όφελος μιας πανευρωπαϊκής προοπτικής και θα θέτει το κοινό ευρωπαϊκό καλό υπεράνω μικροπολιτικής, ένα δόγμα που αποδεικνύεται τοξικό αν παγκοσμιοποιηθεί και θέτει το εμείς εναντίον εκείνων ως προϋπόθεση.
Ως υπουργός Οικονομικών μιας μικρής οικονομικά στριμωγμένης χώρας, που δεν διαθέτει δική της κεντρική τράπεζα την οποία οι περισσότεροι από τους εταίρους αντιμετωπίζουν ως προβληματικό χρεώστη, είμαι σίγουρος ότι έχουμε μία προοπτική: Να αποτρέψουμε κάθε πειρασμό, να χειριστούμε αυτή τη ζωτική στιγμή ως πείραμα στρατηγικής και αντίθετα, να παρουσιάσουμε έντιμα τα δεδομένα που αφορούν στην κοινωνική οικονομία, θέτοντας τις προτάσεις μας για την επανεκκίνηση της Ελλάδας, εξηγώντας γιατί όλα αυτά είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης και να αποκαλύψουμε τις κόκκινες γραμμές πέραν των οποίων η λογική και το καθήκον μας εμποδίζουν να προχωρήσουμε.
Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα σ΄αυτή την κυβέρνηση και τις προηγούμενες είναι διττή: Είμαστε αποφασισμένοι να συγκρουσθούμε με τα μεγάλα κατεστημένα συμφέροντα για να επανεκκινήσουμε την Ελλάδα και να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των συνεταίρων μας. Είμαστε επίσης αποφασισμένοι να μην μας μεταχειρίζονται ως αποικία χρέους που θα υποφέρει, από τους δανειστές.
Η αρχή της μεγαλύτερης λιτότητας για την πιο αδύναμη οικονομία θα ήταν ασυνήθιστη αλλά γοητευτική, αν δεν προκαλούσε τόσο πολλή άσκοπη ταλαιπωρία.
Με ερωτούν συχνά: Τι θα συμβεί αν ο μόνος τρόπος που μπορεί να εξασφαλίσετε χρηματοδότηση είναι να ξεπεράσετε τις κόκκινες γραμμές σας και να δεχθείτε τα μέτρα που θεωρείτε ότι είναι μέρος του προβλήματος, όχι η λύσης του; Πιστοί στην αρχή ότι δεν έχουμε δικαίωμα να μπλοφάρουμε, η απάντησή μου είναι η εξής: Τις γραμμές που έχουμε παρουσιάσει ως κόκκινες δεν θα τις ξεπεράσουμε. Σε αντίθετη περίπτωση, δεν θα ήταν πραγματικά κόκκινες, αλλά απλώς μια μπλόφα.
Αλλά τι γίνεται αν αυτό προκαλεί στους ανθρώπους σας πολύ πόνο; Με ερωτούν. Σίγουρα θα πρέπει να μπλοφάρετε.
Το πρόβλημα με αυτή τη γραμμή του επιχειρήματος είναι ότι υποθέτει, μαζί με τη θεωρία των παιγνίων, ότι ζούμε μια τυραννία των συνεπειών. Διότι δεν υπάρχουν περιστατικά όταν πρέπει να κάνουμε ό, τι δεν είναι σωστό, ως μέρος στρατηγικής αλλά απλά επειδή είναι ... σωστό.
Απέναντι σε ένα τέτοιο κυνισμό η νέα ελληνική κυβέρνηση θα πρωτοτυπήσει. Θα σταματήσουμε, ανεξάρτητα από τις συνέπειες, τις διαπραγματεύσεις που είναι λάθος για την Ελλάδα και λάθος για την Ευρώπη. Το παιχνίδι «επέκτασης και υποκρισίας» που ξεκίνησε από τη στιγμή που το δημόσιο χρέος στην Ελλάδα δεν ήταν πλέον δυνατόν να εξυπηρετηθεί, το 2010, θα τελειώσει.
Δεν θα υπάρξουν άλλα δάνεια - όχι μέχρι να έχουμε ένα αξιόπιστο σχέδιο για την ανάπτυξη της οικονομίας, προκειμένου να αποπληρώσουμε τα δάνεια αυτά, θα βοηθήσουμε τη μεσαία τάξη να σταθεί και πάλι στα πόδια της και να αντιμετωπίσει τη φρικτή ανθρωπιστική κρίση.
Δεν υπάρχουν άλλα προγράμματα «μεταρρύθμισης» που να στοχεύουν φτωχούς συνταξιούχους και οικογενειακά φαρμακεία, αφήνοντας την μεγάλης κλίμακας διαφθορά ανέγγιχτη.
Δεν είναι θεωρία παιγνίων όταν επιθυμείς να αλλάξεις τους κανόνες του παιχνιδιού και να υποχρεώσεις όλους τους άλλους να τους δεχθούν.
Η κυβέρνησή μας δεν έχει ζητήσει από τους εταίρους μας για μια διέξοδο στην αποπληρωμή των χρεών μας. Ζητάμε λίγους μήνες χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, που θα μας επιτρέψει να ξεκινήσουμε το έργο των μεταρρυθμίσεων τις οποίες το ευρύ ελληνικό κοινό μπορεί να αντέξει, έτσι ώστε να μπορούμε να φέρουμε πίσω την ανάπτυξη και να τερματίσουμε την αδυναμία μας να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας.
Κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι αυτή η υποχώρηση από τη θεωρία των παιγνίων υπαγορεύεται από κάποια ριζοσπαστική αριστερή ατζέντα. Δεν είναι έτσι. Η σημαντική επιρροή εδώ είναι ο Εμμανουήλ Καντ, ο Γερμανός φιλόσοφος που μας δίδαξε ότι η ορθολογική και η ελεύθερη φυγή από την αυτοκρατορία της σκοπιμότητας κάνοντας αυτό που είναι σωστό.
Πώς γνωρίζουμε ότι η μετριοπαθής ημερήσια διάταξη της πολιτικής μας, η οποία αποτελεί κόκκινη γραμμή μας, είναι σωστή από την άποψη του Καντ; Το γνωρίζουμε, κοιτάζοντας στα μάτια των πεινασμένων στους δρόμους των πόλεών μας ή εξετάζοντας την στρεσαρισμένη μεσαία τάξη μας, ή λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα των σκληρά εργαζόμενων ανθρώπων σε κάθε ευρωπαϊκό χωριό και πόλη μέσα στη νομισματική μας ένωση.
Μετά από όλα τούτα, η Ευρώπη θα ανακτήσει μόνο την ψυχή της, όταν ανακτήσει την εμπιστοσύνη του λαού βάζοντας τα συμφέροντά του στο κέντρο της σκηνής.Πηγή:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας...
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.