Άλλα υποσχέθηκαν στον Αντώνη Σαμαρά και άλλα τελικά έπραξαν οι διεθνείς όμιλοι
Τους είδαμε δίπλα στον πρωθυπουργό. Φωτογραφήθηκαν μαζί του, δήλωσαν συμπαραστάτες της εθνικής προσπάθειας και σε γενικές γραμμές η κοινωνία υποδέχτηκε με πολύ θετικό τρόπο το άνοιγμα Σαμαρά στην αγορά και δη στις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Για να είμαστε ακόμα πιο ακριβείς, πολλές από αυτές τις εταιρείες έχουν σπεύσει ήδη να προσλάβουν προσωπικό ή να ανακοινώσουν σημαντικές επενδύσεις όπως, για παράδειγμα η ΙΚΕΑ, η Hewlett-Packard, η Παπαστράτος, η Αθηναϊκή Ζυθοποιία ή η BIC. Επειδή όμως ...
κάθε νόμισμα έχει κι άλλη όψη, υπάρχουν και εκείνες οι πολυεθνικές επιχειρήσεις που στην ουσία, παρά τις δεσμεύσεις τους για καλυτέρευση της καθημερινότητάς μας, έχουν σπεύσει να κάνουν κρυφές ή φανερές ανατιμήσεις, ακόμα και απολύσεις προσωπικού. Πρόκειται για εκείνους τους διεθνείς ομίλους που εξακολουθούν να βλέπουν την Ελλάδα ως Ελντοράντο κερδών λόγω της ελλιπούς εποπτείας της αγοράς.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της εταιρείας Nestlé. Ενώ διεθνώς λοιπόν οι τιμές της πρώτης ύλης του καφέ ως commodity παρουσιάζουν πτώση κατά 25%-28%, η ελληνική θυγατρική του μεγάλου γκρουπ επιμένει στην Ελλάδα να πουλάει το προϊόν στα ίδια επίπεδα. Βέβαια, όταν οι τιμές στις πρώτες ύλες ανεβαίνουν, τότε η εταιρεία χρησιμοποιεί αυτό το ανατιμητικό κλίμα ως δικαιολογία για τις αυξήσεις που πραγματοποιεί.
Πρόκειται για μια ακατανόητη ενέργεια που επί της ουσίας κατατάσσει τη χώρα μας στις ανεπτυγμένες αγορές, λες και οι Ελληνες πολίτες έχουν τη δυνατότητα να αγοράζουν τον καφέ τους σε ακριβότερες τιμές απ’ ό,τι στη Γαλλία, τη Βρετανία ή τη Γερμανία.
Η εξήγηση για το φαινόμενο αυτό έχει να κάνει με το γεγονός πως η διοίκηση του ελβετικού γκρουπ κρίνει πως οι Ελληνες, ως λάτρεις του καφέ (σ.σ.: γνωστό είναι πως η καθημερινότητά μας περιλαμβάνει την απόλαυση του καφέ ως μείζονα διασκέδαση), θα εξακολουθήσουν να τον αγοράζουν ασχέτως τιμής.
Μια δεύτερη πολυεθνική που προχώρησε σε αυξήσεις, και μάλιστα μέσω της μεθόδου των μειώσεων στις ποσότητες των συσκευασιών της, είναι η FrieslandCampina Hellas. Πρόκειται για την εταιρεία που διαχειρίζεται με μεγάλη επιτυχία εδώ και χρόνια το σήμα ΝΟΥΝΟΥ και έχει καταφέρει με επιτυχημένη στρατηγική να επεκταθεί εσχάτως και στα τυριά. Η FrieslandCampina Hellas, λοιπόν, έχει προχωρήσει σε μειώσεις των συσκευασιών της στο ΝΟΥΝΟΥ από τα 410 στα 400 γραμμάρια, διατηρώντας τις ίδιες τιμές. Αρα η επί της ουσίας αύξηση στην τελική τιμή είναι της τάξης του 4%. Η τακτική της μείωσης στην ποσότητα της συσκευασίας δεν είναι πρωτόγνωρη, καθώς συχνά καταφεύγει το τελευταίο διάστημα σε αυτή η εγχώρια βιομηχανία για να μην προχωρήσει σε άμεσες αυξήσεις. Ομως τέτοιες μέθοδοι αποτελούν καταδολίευση του καταναλωτικού κοινού και ήδη το υπουργείο Ανάπτυξης μελετά τρόπους παρέμβασης. Για το συγκεκριμένο θέμα είχε κατηγορηθεί στο παρελθόν και η εταιρεία Procter & Gamble, αν και αντέκρουσε τις καταγγελίες. Η ίδια επίσης συμμετείχε στις κλειστές συσκέψεις του Μαξίμου και φέρεται να έχει ανατιμήσει οριακά τις σερβιέτες κατά 13% και τα υγρά πιάτων κατά 5%.
Βέβαια, άλλους σημαντικούς κωδικούς «καθημερινότητας» η πολυεθνική επιδιώκει να τους συγκρατεί τιμολογιακά. Σε αυξήσεις έχει εσχάτως προχωρήσει και η εταιρεία καταναλωτικών ειδών Reckitt Benckiser, της τάξης του 5%, ενώ αν και στον γενικό της κανόνα η Unilever έχει χαμηλώσει τις τιμές παρασύροντας σε αυτή την ενέργεια και τον ανταγωνισμό της, φέτος αύξησε κατά 7,5% την τιμή στο ελαιόλαδο - προφανώς λόγω της πίεσης που ασκεί η φετινή χρονιά στον συγκεκριμένο κλάδο τροφίμων. Σε αυξήσεις της τάξης του 5% στις βαφές και του 1,7% στα σαμπουάν προχώρησε και η L’Oreal, καθώς και η Colgate-Palmolive, η οποία έχει αυξήσει τα μαλακτικά της κατά 0,7%.
Μείζον πάντως θέμα είναι κι αυτό που καταδεικνύει παλιότερη διεθνής έρευνα, η οποία αποδεικνύει πως οι πολυεθνικοί προμηθευτές απαιτούν και πληρώνονται στη χώρα μας με μέσο όρο τις 30 ημέρες, όταν στο εξωτερικό όλες οι μεγάλες επιχειρήσεις εξοφλούνται από το λιανεμπόριο στις 75 ημέρες. Με αυτή την επιλεκτική στρατηγική οι μεγάλοι λιανέμποροι δείχνουν πως δεν σέβονται τις δυσκολίες που η χώρα μας και η αγορά της βιώνουν και φυσικά αποδεικνύουν πως κάθε άλλο παρά σοβαρά έχουν πάρει τις κυβερνητικές παραινέσεις.
Ακριβότερη και η τεχνολογία
Ομως και επιχειρήσεις εκτός τροφίμων που διαφήμισαν τις επενδύσεις τους στη χώρα μας πωλούν τα είδη τους πολύ ακριβότερα στην Ελλάδα απ’ ό,τι στο εξωτερικό. Η ΙΒΜ, της οποίας η πρόεδρος και CEO Τζίνι Ρομέτι επισκέφτηκε πριν από 15 ημέρες τον πρωθυπουργό για να του ανακοινώσει τη δημιουργία τμήματος έρευνας και καινοτομίας στην πατρίδα μας, στη χώρα μας πουλάει εφαρμογές και συστήματα έως και 80% ακριβότερα. Για την ακρίβεια, το ΙΒΜ System x 3690 Χ5 πωλείται προς 11.000 ευρώ, ενώ στις ΗΠΑ το ίδιο ακριβώς σύστημα διατίθεται προς 6.859 δολάρια!
Η διαφορά σαφώς είναι τεράστια και δεν δικαιολογείται από το γεγονός πως η έδρα της ΙΒΜ είναι στις ΗΠΑ. Ανάλογη είναι και η πορεία των ειδών της Νokia / Siemens - που στην Ελλάδα πωλούνται κατά περίπτωση έως και 30% ακριβότερα σε σύγκριση με τη Βόρεια Ευρώπη.
Το κύμα της αποεπένδυσης και οι απολύσεις
Αξιοποιώντας παράθυρο στον νόμο, η γαλλική διοίκηση της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ Ηρακλής - Lafarge αποφάσισε το 2012 τη διανομή επιστροφής κεφαλαίου 62 εκατ. ευρώ, όταν οι ζημίες της πραγματοποιούσαν άλμα.
Τον Απρίλιο, μάλιστα, τέσσερις μήνες μετά τη συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου, η εταιρεία αποφάσισε να κλείσει το εργοστάσιό της στη Χαλκίδα, οδηγώντας στην ανεργία 229 εργάτες. Από τον Απρίλιο μέχρι τώρα η εργοδοσία απολύει 5% του προσωπικού κάθε μήνα, έχοντας ξεπεράσει τις 60 απολύσεις.
Τέλος, και η Pepsico - HBH εδώ και μερικούς μήνες βρίσκεται σε διεργασίες σε ό,τι αφορά το μέλλον της μονάδας της στο Λουτράκι που παράγει εμφιαλωμένο νερό. Ενδεικτικά η εταιρεία είχε 8.700.000 τεμάχια ως πωλήσεις το 2009 και το 2012 πωλήσεις 4.200.000. Η πτώση είναι περίπου στο 50%.
Η εταιρεία απασχολεί το πολύ 60 εργαζομένους και σκέφτεται αυτή τη στιγμή απολύσεις προσφέροντας και αποζημιώσεις αλλά και κάποια έξτρα μπόνους στους εργαζομένους για να φύγουν. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πρωταρχικός στόχος του πρωθυπουργού από τη σειρά των συναντήσεων που είχε με τις μεγάλες πολυεθνικές ήταν αρχικά να διευρυνθούν οι επενδύσεις τους στην Ελλάδα ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, αλλά και να εξευρεθεί ένας τρόπος να μειωθούν οι τιμές των προϊόντων, ιδίως στα καταναλωτικά αγαθά πρώτης ανάγκης. Από τα παραπάνω, όμως, φαίνεται πως ελάχιστοι ανταποκρίθηκαν πραγματικά τους τελευταίους εννέα μήνες, προδίδοντας επί της ουσίας την εμπιστοσύνη που τους έδειξε ο πρωθυπουργός και δημιουργώντας ρήγματα στο περίφημο success story της κυβέρνησης.
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας...
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.