Μετά την απόφαση του Eurogroup για το τέλος των Μνημονίων και τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους ακολούθησαν πανηγυρισμοί από την πλευρά της κυβέρνησης, θριαμβευτικές δηλώσεις των δανειστών και των Ευρωπαίων εταίρων, που για οκτώ χρόνια ήταν δυνάστες, και διαμαρτυρίες από το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Ένας θίασος των υπεύθυνων για την τραγωδία της ελληνικής οικονομίας και το συνεχιζόμενο δράμα του ελληνικού λαού, ανέβηκε στη …σκηνή. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας φόρεσε και γραβάτα για την περίσταση, ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης, που συμμετείχε σε μνημονιακή κυβέρνηση, κατακεραύνωσε τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ, και οι δανειστές συνέχισαν για δεύτερη μέρα τους διθυράμβους.
Γιατί πανηγυρίζουν και γιατί διαμαρτύρονται; Αφού είναι όλοι υπεύθυνοι για τούτη την τραγωδία των πολιτών. Όλοι υπέγραψαν, όλοι εφάρμοσαν και όλοι υποστήριξαν τα Μνημόνια. Τούτη η ιστορία της οικονομικής κρίσης έχει μόνο υπεύθυνους -και για λόγους δεοντολογίας θα εξαιρέσω το ΚΚΕ, την Ένωση Κέντρου και τους ναζί της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι ανδρώθηκαν λόγω των Μνημονίων. Υπάρχει και είναι δυνατή η Χ.Α. επειδή οι διεφθαρμένοι πολιτικοί κατέστρεψαν την Ελλάδα και την οδήγησαν στον σκληρό μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην οικονομική κατοχή της χώρας και στην καταστροφή της κοινωνίας.
Ο λαός βίωσε με απαίσιο τρόπο τα Μνημόνια και θα συνεχίσει να νοιώθει την επιρροή τους για πολλά χρόνια ακόμα. Η Ελλάδα βγαίνει στις 20 Αυγούστου από τον κλοιό των Προγραμμάτων, αλλά δεν θα αλλάξει τίποτα την επόμενη μέρα. Ναι, θα είναι μεγάλη μέρα η 21η Αυγούστου για τη χώρα. Αλλά πρέπει να αλλάξουν και οι τύχες των ανθρώπων για να δικαιούται ο πρωθυπουργός να πανηγυρίζει.
Πως θα γίνει αυτό είναι μία άλλη ιστορία…
Τις προάλλες, οι διαπιστευμένοι ανταποκριτές στο ΔΝΤ, γίναμε μάρτυρες της επιστροφής της Αργεντινής στο Ταμείο. Έφτασαν οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης της χώρας με το νέο αίτημα δανεισμού και στη διάρκεια …τελετής υπέγραψαν και το Μνημόνιο. Ήταν ένα νέο σοκ για εμάς, και πήγε το μυαλό μας λίγα χρόνια μπροστά. Ο κίνδυνος επιστροφής στα χρόνια της οικονομικής «σκλαβιάς» είναι πάντα υπαρκτός. Γι’ αυτό, οι πολιτικοί της Ελλάδας, αντί άλλοι να πανηγυρίζουν και άλλοι να «θρηνούν» και να διαμαρτύρονται, πρέπει να σκεφθούν για πρώτη φορά την Ελλάδα. Όχι τα κόμματά τους.
Η έξοδος από τα Μνημόνια αυξάνει τις ευθύνες τους. Η Ελλάδα δεν πρέπει να βρεθεί ξανά στην ανάγκη να επιστρέψει σε μηχανισμούς, που μετατρέπουν τις χώρες σε αυτό που είναι σήμερα η Πατρίδα μας: Χώρα παρίας… Και με ένα λαό παρατημένο, με τους νέους να έχουν φύγει μαζικά γιατί δεν άντεχαν την ανεργία. Έχει μία μοναδική ευκαιρία να γίνει άλλη χώρα με ευτυχισμένους ανθρώπους και με νέους που να έχουν λαμπρό μέλλον. Αλλά για να συμβεί αυτό χρειάζεται σύνεση, σοβαρότητα και αγάπη στην Πατρίδα. Διαφορετικά εδώ θα είμαστε και θα λέμε τα ίδια. Θα κατηγορούμε ο ένας τον άλλο, αντί να σηκώσουμε τα μανίκια και να δουλέψουμε ομαδικά για το καλό της Ελλάδας και των πολιτών της.
Η χθεσινή εικόνα των πολιτικών ήταν φρικτή. Με δεδομένη την εξαθλίωση των ανθρώπων, τι πρόσφεραν οι πανηγυρισμοί, οι διαμαρτυρίες και οι καυγάδες; Μα τίποτα… Οι άνθρωποι επέστρεψαν στα σπίτια τους με την ίδια αβεβαιότητα και με άδειες τις τσέπες.
Για τούτη την οικονομική τραγωδία υπάρχουν πολλοί ένοχοι. Αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στα Μνημόνια είναι οι μεγαλύτεροι. Αλλά και αυτοί που τα υπηρέτησαν, όταν τα βρήκαν μπροστά τους, δεν είναι αθώοι. Από τη στιγμή που οι πολιτικοί αυτοπροστατεύονται δεν θα τιμωρηθεί κανένας. Οπότε ας πάμε παρακάτω. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα γίνουν τα ίδια λάθη, και το κυριότερο ότι δεν θα συνεχιστεί αυτή η άνευ προηγουμένου διχόνοια.
Οι εχθροί της Ελλάδας καραδοκούν.
Την Κυριακή τελειώνουν οι εκλογές στην Τουρκία, και όποιος και αν εκλεγεί δεν θα αλλάξει τίποτα για την Ελλάδα. Ο αρρωστημένος εθνικισμός κυριαρχεί τους πάντες στην Τουρκία, εκτός τους ηγέτες και τους οπαδούς του Κουρδικού Κόμματος. Όλοι οι άλλοι μας θεωρούν εχθρούς. 
Η σύνεση και η σοβαρότητα είναι μεγάλη υπόθεση. Μέχρι τώρα απουσίαζαν από το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Η ευχή μας είναι να επικρατήσει η αγάπη στην Πατρίδα. Διαφορετικά θα ξαναδούμε τον υπουργό των Οικονομικών και τον κεντρικό τραπεζίτη, όποιοι και αν είναι, να επιστρέφουν σαν επαίτες στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον για νέα δανεικά.
Τότε, θα είναι πολύ αργά για την Ελλάδα μας…
πηγή: hellasjournal