Πόσο μοιάζει ο Βαρουφάκης με τη Λαγκάρντ;

«Βαρουφίτσα» και η Κριστίν;

Ηταν «συμπάθεια από την πρώτη ματιά». Το κλίμα ανάμεσα στη σιδηρά κυρία του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, και τον   Γιάνη Βαρουφάκη ήταν τόσο θερμό που πλήγωσε βαθύτατα τον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ

Δύο περιχαρή ξυρισμένα κεφάλια, λαμπερά μέσα κι έξω, δύο μεγάλοι παίκτες στην πολιτική σκακιέρα της Ευρώπης, που δεν είναι καν πολιτικοί. Ελέω Photoshop, στο καταλλήλως περιποιημένο στιγμιότυπο από τις εγκαρδιότητες ανάμεσά τους πριν από τη σύσκεψη του Eurogroup στις Βρυξέλλες, Κριστίν Λαγκάρντ και Γιάνης Βαρουφάκη γίνονται, ως διά μαγείας, ένα πρόσωπο σε δύο εκδοχές.

Αφού γίνει η τεχνητή αφαίρεση της παραπλανητικής αργυρής κόμης από το κρανίο της μαντάμ Λανγκάρντ και χωρίς τα χαρακτηριστικά αξεσουάρ (π.χ. Chanel, Hermès και κομψά πανάκριβα κοσμήματα για τη Γαλλίδα - no name πουκάμισα και μια απλή Yamaha 1.300 κ.ε. για τον Βαρουφάκη), η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ και ο Ελληνας υπουργός Οικονομικών μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό. Για την ακρίβεια, μοιάζουν σαν να έχουν δημιουργηθεί από το ίδιο φυσιογνωμικό καλούπι, σαν να είναι φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον - κάτι που θα δικαίωνε όσους θα ήθελαν να υπάρχει ένας κάποιος βαθύτερος συναισθηματικός συντονισμός στην πρόδηλη συμπάθεια Λαγκάρντ - Βαρουφάκη. Βέβαια, πέρα από τον πειραματισμό με τη φωτογραφική εξίσωση των δύο προσωπικοτήτων, το κωμικό αποτέλεσμα του ψηφιακού «πειράγματος», αλλά και την, ομολογουμένως, εντυπωσιακή φυσιογνωμική ομοιότητα, στη συγκεκριμένη συνάντηση υπάρχει πλούσιο υπέδαφος σημασιών. Διότι δεν είναι μόνο τα προφανή, όπως το σχήμα της οδοντοστοιχίας, το χαμόγελο, η ηλιοκαμένη απόχρωση του δέρματος, η σφιχτή και λιπόσαρκη αθλητική φιγούρα που μαρτυρά τακτική προπόνηση κ.λπ., δεν είναι μόνο τα εξωτερικά στοιχεία εκείνα που θα πιστοποιούσαν ότι Λαγκάρντ και Βαρουφάκης θα είχαν πολλά να μοιραστούν.





Η σιδηρά κυρία του ΔΝΤ συνάντησε το enfant terrible της οικονομίας...

Τα σημεία σύμπτωσης της «περίπτωσης Λαγκάρντ» με την «περίπτωση Βαρουφάκη», ο συμβολισμός της κινησιολογίας τους, η γενικότερη αύρα συνεννόησης κ.ο.κ. μπορούν να αξιολογηθούν πολιτικά και να αποδειχθούν βαρύνοντα στοιχεία για το μέλλον των σχέσεων Ελλάδας - Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Πολιτικώς σημαίνον θα μπορούσε να είναι ακόμη και το παρεξηγημένο ύφος του Γερούν Ντάισελμπλουμ κατά την είσοδο του Γιάνη Βαρουφάκη στο Eurogroup: ο αιφνιδιασμός του προέδρου του, η ενόχληση που αυθόρμητα σχηματίστηκε στο πρόσωπο και τη στάση του σώματός του θα ταίριαζαν μάλλον σε απουσιολόγο μιας τάξης λυκείου, ο οποίος βλέπει το κορίτσι που κρυφογούσταρε και θεωρούσε ότι του ανήκει να φεύγει ξεμυαλισμένο με κάποιον άλλον. Και δη με κάποιον σαν τον Βαρουφάκη, έναν άνθρωπο που δεν επιδεικνύει έστω και το παραμικρό ίχνος συμπλέγματος κατωτερότητας και συστολής. Αλλωστε, αυτό ακριβώς θα ήταν, υποτίθεται, το «φυσιολογικό και πρέπον», το αναμενόμενο από το κονκλάβιο των εταίρων, είτε επειδή ο Γιάνης είναι εκ των πραγμάτων νεόκοπος και άπειρος ως υπουργός, είτε διότι στις συναντήσεις κορυφής των Βρυξελλών προσέρχεται εκπροσωπώντας την Ελλάδα, το αιωνίως «κακό παιδί» της Ε.Ε.



Με ειρωνικό χαμόγελο και αμηχανία κοιτάζει ο Γερούν Ντάισελμπλουμ τον Γιάνη Βαρουφάκη. Το ύφος του θα ταίριαζε μάλλον σε απουσιολόγο ο οποίος βλέπει το κορίτσι που κρυφογούσταρε και θεωρούσε ότι του ανήκει να φεύγει ξεμυαλισμένο με κάποιον άλλον

Ως κλάδον ελαίας εν όψει της συνάντησής του με την Κριστίν Λαγκάρντ, ο Βαρουφάκης έκανε μια παραχώρηση στην ηδονή της υλικής πολυτέλειας φορώντας το, ήδη περιλάλητο, κασκόλ Burberry. Από τη δική της πλευρά όμως, η ισχυρή κυρία του ΔΝΤ έμοιαζε και εκείνη προετοιμασμένη, όχι μόνο να γνωρίσει τον, περιβόητο πλέον, Ελληνα υπουργό Οικονομικών, αλλά και να φύγει μαζί του για μια βόλτα με τη μοτοσικλέτα του. Πραγματικά, ήταν σαν να είχαν δώσει ραντεβού σε -ιδεολογικά- ουδέτερο έδαφος: αν ο Βαρουφάκης με το καρό Burberry («αφού ρωτάτε, είναι δώρο της γυναίκας μου, προ 12ετίας. Ικανοποιημένοι τώρα;», εξήγησε ο ίδιος στο Twitter μετά τον σχετικό ντόρο) έκανε ένα μικρό βήμα προς τη συμβατικότητα και τον μεγαλοαστικό καθωσπρεπισμό -έστω και στο πλαίσιο του γνωστού χαλαρού, ατημέλητου στυλ του-, η Λαγκάρντ θέλησε να τον συναντήσει κινούμενη προς την αντίθετη κατεύθυνση, φορώντας δερμάτινο τζάκετ. Δεν θα μάθουμε ποτέ εάν στην πραγματικότητα ο Βαρουφάκης έριξε πάνω του το φίνο περιλαίμιο έχοντας -έστω και υποσυνείδητα- στο μυαλό του ότι θα συναντούσε τη Λαγκάρντ. Αντίστοιχα, κανείς δεν ξέρει εάν η κοκεταρία της Γαλλίδας την οδήγησε στο πιο casual και νεανίζον, πολύ λιγότερο επίσημο απ’ ό,τι θα δικαιολογούσε η περίσταση, μαύρο τζάκετ. Και εντάξει, μπορεί η μαντάμ Λαγκάρντ να μη μεταμορφώθηκε αίφνης σε όψιμη μηχανόβια που αναζητά τον δικό της Ξέγνοιαστο Καβαλάρη, αλλά το τζάκετ θα μπορούσε άνετα να εκληφθεί ως ένα σαφές υπονοούμενο. Και το περίεργο είναι ότι τα κασκόλ ή, καλύτερα, οι εσάρπες, μακριές, προσεκτικά επιλεγμένες και σε έντονες αποχρώσεις, θεωρούνται σήμα-κατατεθέν της διευθύντριας του ΔΝΤ.

Δυστυχώς, ενώ τα ενδυματολογικά είναι σχετικά ευανάγνωστα, τα ιδεολογικά ζητήματα που τίθενται σε μια θερμή χειραψία, σε έναν σύντομο διάλογο ανάμεσα στην εκπρόσωπο του ΔΝΤ και τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών είναι απείρως πιο σύνθετα και μπερδεμένα. Υπεραπλουστεύοντας, θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς ότι η Λαγκάρντ και ο Βαρουφάκης αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικούς κόσμους: εκείνη είναι το μνημόνιο, εκείνος είναι ο κατ’ εξοχήν σταυροφόρος που παλεύει για την κατάργησή του. Το ότι η Κριστίν Λαγκάρντ έκανε σχετικά κολακευτικές δηλώσεις για τους Ελληνες («είναι άξιοι, ευφυείς, έχουν σκεφτεί καλά τα θέματα που τους αφορούν, πρέπει να τους ακούσουμε») δεν πρέπει να οδηγεί σε βιαστικές εκτιμήσεις - ιδιαίτερα υπό το πρίσμα της δήθεν ακαταμάχητης γοητείας του Βαρουφάκη. Η Λαγκάρντ είναι η ίδια επικεφαλής του ΔΝΤ που πριν από δύο περίπου χρόνια, σε πλήρη σύμπνοια με την Ανγκελα Μέρκελ και τους υπόλοιπους «αγγέλους» της ανελέητης λιτότητας, έστελνε τελεσίγραφα στην Ελλάδα, του τύπου «ήρθε η ώρα της πληρωμής. Μην περιμένετε επιείκεια». Με άλλα λόγια και σε μια πιο «βαρουφάκεια» ορολογία, η Κριστίν Λαγκάρντ είναι πολύ κοντά σε αυτό που ο νυν υπουργός Οικονομικών είχε βαφτίσει «Παγκόσμιο Μινώταυρο», όπως στο ομότιτλο και πασίγνωστο βιβλίο του.

Η λίμπιντο και το Eurogroup

Κατά κάποιον τρόπο είναι το «Δόγμα του Σοκ» αυτό που φέρνει πιο κοντά την Κριστίν Λαγκάρντ με τον Γιάνη Βαρουφάκη. Από την μία πλευρά, μπορεί να υποτεθεί ότι η λογική της Ναόμι Κλάιν δεν απέχει πολύ από εκείνη του Βαρουφάκη, εφόσον, σύμφωνα με την Καναδή συγγραφέα, το ΔΝΤ είναι ένας από τους μηχανισμούς που παραβιάζουν κατά βούληση τις εθνικές οικονομίες προξενώντας τεράστιες καταστροφές. Από την άλλη όμως, ο Γιάνης Βαρουφάκης δίνει ιδιαίτερη προσοχή στον ρόλο του ΔΝΤ ως δανειστή της Ελλάδας, έστω και αν τυπικά φαίνεται ότι το βάρος των διαβουλεύσεων δίνεται, κατά προτεραιότητα, στην ευρωπαϊκή πλευρά. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι οι ειδικοί σύμβουλοι του Ελληνα υπουργού, Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ και Ελενα Παναρίτη, είναι προνομιακοί συνομιλητές με το ΔΝΤ. Ομως, πέρα από την κυριολεξία του, το «Δόγμα του Σοκ» τυγχάνει επίσης μιας διαφορετικής εφαρμογής τόσο από τον Βαρουφάκη όσο και, παραδόξως, από την ίδια την Κριστίν Λαγκάρντ. Μια γυναίκα, και δη Γαλλίδα, δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει φτάσει π.χ. στη θέση της επικεφαλής ενός πανίσχυρου δικηγορικού γραφείου στις ΗΠΑ εάν δεν απέπνεε τον αέρα της χαρισματικής, της νικήτριας και της κυρίαρχης που αιφνιδιάζει τους αντιπάλους της με απροσδόκητες ενέργειες. Και, εννοείται, δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει επιβιώσει στο τιμόνι του ΔΝΤ και να διαλέγεται με 188 αρχηγούς κρατών, στην πλειονότητά τους άνδρες, εάν δεν είχε μια απολύτως τεθωρακισμένη αυτοπεποίθηση. Τόσο η Λαγκάρντ όσο και ο Βαρουφάκης δεν έχουν δώσει καμία άλλη επιλογή στον εαυτό τους παρά να φέρονται σαν να είναι βαθιά πεπεισμένοι ότι είναι στ’ αλήθεια ξεχωριστές και ανεπανάληπτες προσωπικότητες, ότι έχουν τη δύναμη όχι μόνο να γυρίσουν μια χαμένη παρτίδα, αλλά να αλλάξουν ακόμη και τους όρους του παιχνιδιού. Βέβαια, στην αρχή της θητείας της η Λαγκάρντ είχε μετονομαστεί σε «Λαγκάφ», ύστερα από κάποια δημόσια, επικοινωνιακά κυρίως, ατοπήματα, ενώ ο Βαρουφάκης γράφει την προσωπική του ιστορία ως enfant terrible της οικονομίας, με έγκριτα ευρωπαϊκά ΜΜΕ να συνθέτουν διθυράμβους για την «καμικάζι» πολιτεία του, χαρακτηρίζοντάς τον «δαιμόνιο» κ.λπ. κ.λπ.



Η ασημένια και φυσική κόμη της σιδηράς κυρίας του ΔΝΤ ωχριά μπροστά στο αραιοσπαρμένο κρανίο του Βαρουφάκη. Ωστόσο, αν η Λαγκάρντ υιοθετούσε την κουπ του υπουργού Οικονομικών (αριστερά), οι δυο τους θα ήταν φτυστοί. Δείτε ομοιότητες και διαφορές με τη βοήθεια του τμήματος photoshop του «ΘΕΜΑτος»

Σε μία από τις πιο γνωστές δηλώσεις της, αμέσως μόλις ανέλαβε τα ηνία του ΔΝΤ και ενώ ο οργανισμός προσπαθούσε να αποσείσει τη σκόνη από το σκάνδαλο Στρος-Καν, η Κριστίν Λαγκάρντ είχε πει: «Εμείς οι γυναίκες υπερτερούμε έναντι των ανδρών στο ότι στα επαγγελματικά μας ζητήματα διοχετεύουμε λιγότερη λίμπιντο, λιγότερη τεστοστερόνη. Δεν νιώθουμε απαραιτήτως υποχρεωμένες να προβάλλουμε τον εγωισμό μας στις διαπραγματεύσεις, να επιβάλλουμε την άποψή μας και να ταπεινώσουμε τον αντίπαλο». Οπως και ο Βαρουφάκης, η Λαγκάρντ δεν παραχωρεί εύκολα στον αντίπαλό της τη συμπάθεια ή την αντιπάθεια, ακριβώς επειδή πάνω απ’ όλα την ενδιαφέρει το ίδιο το παιχνίδι - το παιχνίδι της δύναμης και της εξουσίας. Στον μετρ της Θεωρίας των Παιγνίων, εραστή του ρίσκου και της αδρεναλίνης η οποία ρέει ποταμηδόν όταν η παρτίδα βαδίζει επί ξυρού ακμής Βαρουφάκη, η Κριστίν Λαγκάρντ πιθανότατα βλέπει κάτι περισσότερο από έναν ευφυή παίκτη - και οπωσδήποτε έναν επικίνδυνο αντίπαλο. Το ότι ο εγκέφαλός του παρουσιάζεται στο περιτύλιγμα ενός άνδρα με φυσική γοητεία, λάμψη και αυτάρεσκη αντισυμβατικότητα, αποτελεί, προφανώς, ένα επιπλέον ατού που απαιτεί εκ μέρους της Λαγκάρντ την κατάλληλη διαχείριση. Η Κριστίν Λαγκάρντ είναι 59 ετών, έχει δύο γιους από τον πρώτο της γάμο, τους οποίους κατά κανόνα αγνοεί, προτιμώντας μάλλον να έχει τακτική επαφή με τα δύο παιδιά του συντρόφου της, Ζαβιέ Ζοκαντί, παρά με τα δικά της.

Ευφυείς παίκτες

Ο Βαρουφάκης, σε έναν κάπως παράλληλο αλλά και διαφορετικό δρόμο, γράφει βιβλία εκλαϊκευμένων οικονομικών στο όνομα της κόρης του και στα 54 χρόνια του έχει ρίξει για δεύτερη φορά άγκυρα στον γάμο με την εικαστικό Δανάη Στράτου. Τόσο γι’ αυτόν όσο και, πολύ περισσότερο, για τη Λαγκάρντ, το ζήτημα της εξοικονόμησης των προς το ζην είναι λυμένο - αν και η διευθύντρια του ΔΝΤ διάγει βίο σαφώς πιο δαπανηρό και πολυτελή από τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών. Για παράδειγμα, η μαντάμ Λαγκάρντ φωτογραφίζεται σε εκδηλώσεις όπως το τουρνουά Ρολάν Γκαρός, παρόντων μελών του διεθνούς τζετ-σετ, όχι αγοράζοντας κουλούρι από πλανόδιους, όπως συμβαίνει -και είναι σαφώς προς τιμήν του- στον Γιάνη Βαρουφάκη.

Είναι βέβαιο ότι ο φανατικός με τη σωματική άσκηση Γιάνης θα τα έβρισκε σκούρα σε μια άτυπη κόντρα με την Κριστίν Λαγκάρντ η οποία, εκτός από super fit, έχει διατελέσει πρωταθλήτρια συγχρονισμένης κολύμβησης κατά τη νεότητά της. Το ότι τόσο η Λαγκάρντ όσο και ο Βαρουφάκης επέλεξαν να σταδιοδρομήσουν μακριά από την οικογενειακή τους εστία, μετρώντας από νωρίς τις ατομικές τους δυνάμεις μακριά από τη γενέτειρα, συνέβαλε στη συγκρότησή τους, αλλά και στο να αποκτήσουν ένα σπάνιο και πολύτιμο προνόμιο: να ονομάζονται, όχι απάτριδες, αλλά αυθεντικοί κοσμοπολίτες. Και ενώ, λόγω οικογενειακών καταβολών, είχαν όλες τις προϋποθέσεις να επιτύχουν, είναι μια προσωπική φλόγα αυτή που φαίνεται πως τους ωθεί και καθοδηγεί τις ενέργειές τους. Κυρίως όμως, αυτό που ενώνει την Κριστίν Λαγκάρντ, και τον Γιάνη Βαρουφάκη σε μια κοινή μοίρα και, φυσικά, σε μια αναπόφευκτη αλληλοεκτίμηση, όποιες και αν είναι οι αντιπαραθέσεις στις οποίες ενδέχεται να εμπλακούν, είναι το δικαίωμα στο κατά Σινάτρα «I did it my way». Το ελληνο-γαλλικό δίδυμο, σε απόλυτη αρμονία, ίσως υπάρχει μόνο στο Photoshop και στη δημιουργική φαντασία όσων βλέπουν φλερτ στον προθάλαμο του Eurogroup. Εάν όμως, σε κάποιο υποθετικό σενάριο, Λαγκάρντ και Βαρουφάκης κατάφερναν να συμμαχήσουν, ελάχιστοι αντίπαλοι σε αυτό τον πλανήτη θα είχαν τύχη απέναντί τους.

---

Πηγή:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..