... Όταν ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ να
διαφωνήσεις μαζί της θα σου κολλήσει στη μούρη το αφοπλιστικό "αλλά
βέβαια αυτό είναι το ευχαριστώ", ή θα πει "καλά, άστα αυτά τώρα"
αφήνοντάς σε ανήμπορο και να θυμώσεις ακόμη...
θα είναι καλά ντυμένα ή θα κρυώσουν; Τελικά όλα πήγαν ρολόι, όπως και ήταν φυσικό ότι θα πήγαιναν. Μου έλειψαν, τους έλειψα και αγκαλιαστήκαμε σαν να μην υπήρχε αύριο όταν γύρισα.
Συνειδητοποίησα κάτι όμως. Η Ελληνίδα μάνα είναι μια κατηγορία από μόνη της. Ημουν πολλά χιλόμετρα μακριά, κι όμως σκεφτόμουν όλη την ώρα αν όλοι όσοι έχουν μείνει πίσω είναι καλά. Οταν δε, δεν έβρισκα κάποιον να σηκώσει το τηλέφωνο σκεφτόμουν ότι έχει γίνει ένα φρικτό ατύχημα και ομολογώ ότι σχεδόν "έβλεπα" και όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Φυσικά δεν τόλμησα να παραδεχτώ καμία στιγμή, καμμία από αυτές, σε κανέναν...
Αυτό που με ηρεμούσε ήταν μόνο η σκέψη τους, το skype, οι φωτογραφίες τους, και η αγκαλιά που περίμενα πως θα με περιμένει... Κι αν δεν έχεις γίνει μάνα, δεν έχεις ιδέα τι γράφω. Εχεις μάνα όμως - και να ξέρεις ότι κάπως έτσι θα ένιωθε κι εκείνη. Κι αν δεν έχεις, αξίζει να θυμάσαι ότι όσο την είχες, σε αγάπησε με όλη τη δύναμη της ψυχής της.
Και όλες αυτές οι μανάδες, κι αυτές που είναι κοντά μας, κι εκείνες που μας κοιτάνε από ψηλά, έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Ανησυχούν αν έφαγες, αν πήρες ζακέτα, αν είσαι καλά και αν είσαι ευτυχισμένος. Νιώθουν ότι κανείς αλλος δεν αγαπάει το παιδί τους περισσότερο από εκείνες και θέλουν να φάνε ζωντανό όποιον τους το πειράξει.
Η Μάνα, η Ελληνίδα ένα κλικ παραπάνω, είναι αυτή που την ώρα που εσύ θα βιάζεσαι θα σου πει ότι το δωμάτιό σου είναι άνω κάτω, είναι αυτή που θα τηλεφωνήσει στην Αστυνομία αν λείψεις από το σπίτι περισσότερο από αυτό που πίστευε εκείνη, αυτή που όταν έχει να σου μιλήσει καιρό νομίζεις ότι σου διαβάζει ερωτηματολόγιο μόλις την πάρεις τηλέφωνο. Οι Ελληνίδες μανάδες όμως είναι κι αυτές που κάνουν το καλύτερο φαγητό (Όχι όλες μαζί. Η κάθεμία κάνει το καλύτερο - "σαν της μαμάς μου δεν είναι"), αυτές που μπορεί να σπαράξουν στο κλάμα γιατί είναι ευαίσθητες αλλά θα επιδείξουν λιονταρίσια δύναμη όταν σε κάποια αδύναμη στιγμή θα τις χρειαστείς, αυτές που θα σε γεμίζουν μια ζωή ταπεράκια μήπως και λιμοκτονήσεις αν δεν έχεις πάρει μαζί σου φαγητό...
Η Ελληνίδα μάνα θα σου πει πάντα "Φάε και την τελευταία μπουκιά, ειναι η δύναμη σου", θα της μιλάς για κάτι πολύ σημαντικό και θα καταλάβεις ότι δεν σε προσέχει όταν θα σου πει εκνευρισμένη "ΜΗΝ ΤΡΩΣ τα νυχια σου!", θα αρχίσει να κάνει ηλεκτρική σκούπα όταν διαβάζεις και μόνη της θα μονολογήσει "κάτσε εσύ παιδάκι μου δε θα σ' ενοχλήσω καθόλου", ενώ όταν ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ να διαφωνήσεις μαζί της θα σου κολλήσει στη μουρη το αφοπλιστικό "αλλά βέβαια αυτό είναι το ευχαριστώ", ή θα σου πει "καλά καλά, άστα αυτά τώρα" αφήνοντάς σε ανήμπορο και να θυμώσεις ακόμη...
Είναι αυτή που ξενυχτούσε όταν αρρώσταινες, αλλά σηκωνόταν μες στη νύχτα ακόμη κι όταν ήσουν καλά μήπως ξεσκεπάστηκες και αρρωστήσεις. Αυτή που έδωσε τον εαυτό της, όποιο εαυτό μπορούσε, για να σε μεγαλώσει όπως νόμιζε καλύτερα. Η Μάνα σου είναι ο πρώτος άνθρωπος που σου έμαθε να περπατάς, να μιλάς, να σηκώνεσαι ότανπέφτεις, να προσπαθείς όταν ζορίζεσαι, να αγαπάς όταν σε αγαπούν...
Οχι δε μας πιάνουν να μας κάνουν ένα ειδικό μάθημα όταν γεννάμε. Ή μπορεί να το κάνουν όταν κοιμόμαστε, τις πρώτες νύχτες στο μαιευτήριο. Είναι αλήθεια όμως ότι από τότε και μετά γυρνάμε σελίδα και αλλάζουμε ζωή. Και την προηγούμενη σχεδον την ξεχνάμε. Την καινούργια όμως, δεν την αλλάζουμε με τίποτα. Κι αν ακόμη αλλάζουμε συντρόφους, τα παιδιά μας (θα) είναι για πάντα οι σταθερές μας. Και οι μανάδες μας, οι καλύτερες του κόσμου.
Χρόνια Πολλά Μαμά(δες)!
Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας...
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.