«Νεκροταφείο ψυχών» το Μάτι δεκαεπτά ημέρες μετά την τραγωδία

Μαρία Κατσή - Λίνα Κεκέση

Αυτοψία του «protothema.gr» στον τόπο της τραγωδίας - Οι εικόνες συγκλονίζουν

Δεκαεπτά ημέρες πέρασαν από την φονική πυρκαγιά που ξέσπασε την 23η Ιουλίου στην Ανατολική Αττική και που κατέκαψε το Μάτι και σήμερα η περιοχή θυμίζει νεκροταφείο.

Οι δρόμοι είναι άδειοι, οι λιγοστοί κάτοικοι που έχουν απομείνει στο Μάτι προσπαθούν να συνεχίσουν τη ζωή τους με όσο κουράγιο τους έχει απομείνει. Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική, η οσμή των καμένων είναι αφόρητη. Η περιοχή θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο: περπατώντας στα στενά δρομάκια του οικισμού νιώθεις έντονα πως εδώ βασανίστηκε κόσμος. «Τα καμένα κάποια στιγμή θα αποκατασταθούν, όμως εδώ πέθαναν παιδιά, κάηκε κόσμος» κι αυτό δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστεί, λένε οι λιγοστοί πλέον κάτοικοι.


Όσοι κατάφεραν να σωθούν έφυγαν από το Μάτι, όσοι έχουν μόνιμες κατοικίες προσπαθούν να συνεχίσουν τις ζωές τους, σε ένα μέρος που η απώλεια των δικών τους ανθρώπων: των συγγενών, των φίλων, των γειτόνων γίνεται πιο έντονη.

Κατηφορίζοντας στη Λεωφόρο Ποσειδώνος, το δρόμο που οδηγεί στην ταβέρνα «Αργυρή Ακτή» εκεί που διέφυγαν ορισμένοι από τους κατοίκους της περιοχής για να σωθούν από τις φλόγες, επικρατεί ησυχία. Λιγοστά παρκαρισμένα αυτοκίνητα στην άκρη του δρόμου μαρτυρούν ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι εδώ. Μια κοπέλα στην αυλή ενός μισοκαμένου σπιτιού ρίχνει νερό με το λάστιχο για να διώξει τις στάχτες.

«Ήμουν σπίτι όταν μάθαμε ότι η φωτιά έρχεται προς τα εδώ κατέβηκα εγώ, η μαμά και ο μπαμπάς προς τη θάλασσα. Μείναμε περίπου έξι ώρες μέσα, μπορεί και παραπάνω», λέει η 19χρονη Ζικέλα.

Εκείνη όπως και πολλοί άλλοι κατάφεραν να σωθούν βουτώντας στη θάλασσα απέναντι από την «Αργυρά Ακτή», την ταβέρνα που κάποτε έσφυζε από ζωή και χαρά και που σήμερα  παραμένει κλειστή.

Ποιος θα περίμενε άλλωστε πως τη θέση της θα έπαιρνε κλιμάκιο του στρατού που καθημερινά μοιράζει φαγητό. Απέναντι ακριβώς δεσπόζει ένα πανό που κρέμασαν κάτοικοι και εθελοντές συμβολικά, καθώς θεωρούν ότι δεν έχει ειπωθεί ούτε μία ουσιαστική συγγνώμη για τα θύματα της φονικής πυρκαγιάς: «Ούτε συγγνώμη, ούτε ντροπή στις στάχτες φωνάζουν οι νεκροί». 

Σε αυτή την παραλία ξεψύχησε και το μικρότερο θύμα αυτή της τραγωδίας, το μόλις έξι μηνών βρέφος. Τα όσα έζησε και εξομολογείται η 19χρονη είναι συγκλονιστικά: «Είδα ένα βρέφος μπροστά μου που δεν τα κατάφερε. Η μαμά του είχε καεί στα χέρια και το μωρό στο μισό του πρόσωπο. Έμειναν καμία ώρα μέσα στη θάλασσα. Το μωρό το κρατούσε ένας άντρας γιατί η μαμά του είχε χάσει τις αισθήσεις της. Ήρθαν διασώστες αλλά δεν τα κατάφερε. Δεν έχω φοβηθεί στη ζωή μου ποτέ τόσο πολύ». Την περασμένη εβδομάδα εξέπνευσε και η μητέρα του μωρού στη ΜΕΘ του Ευαγγελισμού.

Στην άμμο σήμερα δεν υπάρχουν κουβαδάκια παρά μόνο ένα στεφάνι, ακουμπισμένο σε μια μισοκαμένη τέντα με την επιγραφή στην «αγαπημένη μας κόρη», που μάρτυρα τον ανείπωτο πόνο που κρύβει αυτός ο τόπος.

Λίγα μέτρα πιο κάτω 26 άνθρωποι βρέθηκαν αγκαλιασμένοι μέσα σε ένα οικόπεδο. Προσπάθησαν να προσεγγίσουν την παραλία αλλά δεν τα κατάφεραν... Οι κραυγές τους ακόμα ηχούν στα αυτιά κάποιων!

Ένας ηλικιωμένος προχωρά στη Λεωφόρο Δημοκρατίας. Σώθηκε. Δίπλα από το σπίτι του έχει ένα μονοπάτι που οδηγεί στη θάλασσα. Γνωρίζει την περιοχή καλά και αυτό ήταν που τον κράτησε ζωντανό παρά το γεγονός πως δεν μπορούσε να δει από τους πυκνούς καπνούς.


«Περνώντας το μονοπάτι οι κάφτρες έρχονταν σαν βλήματα πάνω μας. Καταλήξαμε στον όμιλο όπου δεν υπήρχε κανείς να μας πει τι να κάνουμε. Μέχρι τις τρεις τη νύχτα κυκλοφορούσαμε σαν φαντάσματα», λέει ο κ. Κούγιας.

Σήμερα ζητά να αποδοθούν ευθύνες. Αυτός όπως και άλλοι κάτοικοι σκοπεύουν να ζητήσουν μεταξύ άλλων την... απόσχιση τους από τον Δήμο Μαραθώνα καθώς όπως σημειώνουν ο δήμαρχος, Ηλίας Ψινάκης «είναι ανύπαρκτος».

Την ίδια ώρα στις εξώπορτες των περισσότερων σπιτιών υπάρχουν σημειώματα: «είμαστε καλά», αναφέρεται σε ένα από αυτά ενώ σε πολλά οι ιδιοκτήτες έχουν αφήσει τηλέφωνα επικοινωνίας. Ωστόσο ένα ξεχωρίζει: Ένας κάτοικος με μωβ μπογιά αφού σχημάτισε τους αριθμούς του κινητού του τηλεφώνου στη συνέχεια έγραψε πάνω στον τοίχο: «Και αυτό θα περάσει».

Ο απολογισμός των νεκρών σήμερα φτάνει τους 92. Η μόνη «νότα αισιοδοξίας» είναι η κινητοποίηση των πολιτών που στο άκουσμα της τραγικής είδησης έσπευσαν να βοηθήσουν με όσα μέσα μπορούσαν.

Στο πολιτιστικό κέντρο Νέας Μάκρης άνθρωποι όλων των ηλικιών στέκονται αλληλέγγυοι δίπλα στους πληγέντες. Εκεί συγκεντρώνονται όλα τα είδη πρώτης ανάγκης για τους πυρόπληκτους. Κούτες με φάρμακα, τρόφιμα και ρούχα βρίσκονται στη διάθεση τους.

Όπως αναφέρει ο κ. Δελαγραμμάτικας, δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Μαραθώνα: «Πάνω από 3.500 εθελοντές έχουν περάσει από τις 24 Ιουλίου που στήθηκε η δομή. Για να λειτουργήσει σωστά χρειαζόμαστε καθημερινά τουλάχιστον 70 με 80 άτομα. Έχουμε κάμψη λόγω Αυγούστου όποτε καλό είναι να ακουστεί η ανάγκη μας. Μέχρι σήμερα έχουν περάσει περίπου 1400 άτομα. Την περασμένη εβδομάδα περνούσαν 120 άτομα ημερησίως».

Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..