Το να είσαι άνθρωπος είναι μια ιδιότητα με την οποία ναι μεν γεννιέσαι, αλλά η εξέλιξή της εξαρτάται πλήρως απ’ τις δικές σου επιλογές, τη δική σου θέληση. «Είσαι άνθρωπος» πάει να πει πως γεννήθηκες για να πληγώσεις, μα και να πληγωθείς. Να αγαπάς και να αγαπιέσαι, να δώσεις, να πάρεις. Είναι όλα ένας κύκλος κι οι εκπλήξεις σίγουρα δε θα λείψουν απ΄τη ζωή σου.
Θα κάνεις λάθη και μάλιστα αμέτρητα. Θα πιστέψεις σε ανθρώπους που θα σε προδώσουν και μια μέρα κι εσύ θα απογοητεύσεις κάποιον που πόνταρε σε σένα ακόμη κι αν δεν το ήθελες. Έτσι, δυστυχώς, δεν είναι πάντα στο χέρι σου η τροπή που θα πάρει μια κατάσταση. Μπορεί η κάθε σου κίνηση να είχε ως βασικό κίνητρο να αποφύγεις το τελικό αποτέλεσμα: το να πληγώσεις τον άλλον. Κι ενώ μέχρι πριν λίγο καιρό έλεγες πως ποτέ σου δε θα προκαλέσεις πόνο σε άλλον άνθρωπο γιατί ξέρεις πώς είναι από πρώτο χέρι, τελικά να το κάνεις.
Μπορεί λοιπόν όλα αυτά να μην εξαρτώνται πάντα από σένα, υπάρχει όμως ένα βασικό πράγμα το οποίο μπορείς να κάνεις, ειδικά αν το θες και μάλιστα πρέπει να το κάνεις: να είσαι ειλικρινής. Να είσαι άνθρωπος με αξίες, ώστε να έχει αξία ο λόγος που ανά διαστήματα θα χρειαστεί να δώσεις. Να κάνεις λάθη, αλλά να έχεις τα μούτρα να τα παραδεχτείς αντί να κρυφτείς και να κοιτάξεις να τα διορθώσεις όσο πιο άμεσα κι ανώδυνα γίνεται.
Να είσαι δηλαδή άνθρωπος με μπέσα. Ποτέ να μην τάζεις περισσότερα από όσα μπορείς πραγματικά να δώσεις.
Να μη δίνεις φρούδες ελπίδες σε κανέναν και να μην εκμεταλλεύεσαι, ώστε να μην κάνεις κάποιον να μετανιώσει για τον καλό του εαυτό που σου έδειξε. Να μην κοιτάς πώς να τη βγάλεις καθαρή από μια κατάσταση, αλλά να βλέπεις τα πράγματα όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Να βάζεις τον εαυτό σου ως προτεραιότητα, χωρίς όμως να γίνεται εις βάρος κανενός.
Αν καταλάβεις ότι πλήγωσες κάποιον, να κάνεις αυτό που θα ήταν καλύτερο για εκείνον, γιατί του αξίζει στην τελική. Αν σε χρειάζεται στη ζωή του για τον οποιοδήποτε λόγο, να μη λείψεις στιγμή από αυτήν. Αν δε σε θέλει μέσα σε αυτήν, ή δεν του κάνεις καλό, να φύγεις. Όχι όμως απροειδοποίητα. Όχι σαν τον κλέφτη. Μην έχεις τον άλλον να τρέχει από πίσω σου και να σε ψάχνει. Να έχεις το θάρρος και την τόλμη να τον έχεις απέναντί σου, να του λύσεις όποια απορία κι αν έχει κι από εκεί κι έπειτα είσαι ελεύθερος να φύγεις και να πας όπου θες.
Να κάνεις τη διαφορά, ρε γαμώτο. Σε μια κοινωνία όπου όλοι απλά κοιτάζουν, εσύ μάθε να βλέπεις. Ενώ όλοι μένουν στην επιφάνεια γιατί έτσι βολεύονται καλύτερα, εσύ να αναζητάς βαθύτερα πράγματα. Να μη σταματάς μέχρι να βρεις την ουσία.
Εν ολίγοις, να είσαι άνθρωπος με τους ανθρώπους και να συμπεριφέρεσαι ακριβώς όπως θες κι οι άλλοι να σου φερθούν. Το ότι δε θα πάρεις πάντα όσα θα δώσεις και το ότι κάποιοι θα σου φερθούν σκάρτα ενώ εσύ ήσουν σωστός σε όλα, να το έχεις δεδομένο. Έχε όμως στο πίσω μέρος του μυαλού σου ως δεδομένο και το εξής: η ζωή επιστρέφει συμπεριφορές και δεν εξαιρεί κανέναν. Έτσι, ενώ εσύ θα έχεις να λαμβάνεις σωστούς ανθρώπους με τίμιο χαρακτήρα, αυτοί θα έχουν να λαμβάνουν σκάρτους χαρακτήρες -όμοιούς τους δηλαδή.
Να κοιτάς τη δουλειά σου, λοιπόν, και κοίτα να κάνεις ό,τι χρειαστεί για να ξαπλώνεις ξέγνοιαστος από τύψεις το βράδυ πριν κοιμηθείς. Άγχος, αγωνία και προβλήματα έχουμε όλοι μας και πολλές φορές μας εμποδίζουν να απολαύσουμε έναν ήρεμο ύπνο. Οι τύψεις όμως είναι αλλιώς. Είναι ύπουλες, γιατί εκεί που νομίζεις ότι έχουν φύγει, ξαφνικά έρχονται πάλι στον νου σου. Θα μπαίνουν και θα βγαίνουν συνεχώς στη ζωή σου, θα σε γεμίσουν με «αν» και θα σε βασανίσουν. Κοίτα λοιπόν να τις εξαλείψεις όσο πιο γρήγορα γίνεται, αν δεν μπορείς να αποτρέψεις την ίδια τη δημιουργία τους.
Αν λοιπόν το σύνολο είναι κακότροπο, ζηλόφθονο κι αυτοκαταστροφικό, μην το ακολουθήσεις. Διαφοροποιήσου από αυτό. Γιατί δεν είναι ο κόσμος κακός παρά οι άνθρωποι που εμπεριέχονται μέσα σε αυτόν. Οι άνθρωποι κάνουν τον κόσμο κακό, την κοινωνία, γιατί χωρίς τους ανθρώπους τίποτα απ’ τα δύο δεν μπορεί να υφίσταται.
Να έχεις μπέσα λοιπόν. Γιατί αν δεν την κατέχεις, σημαίνει αυτομάτως πως δεν μπορείς να βοηθήσεις κανέναν, καθώς είσαι ανάξιος εμπιστοσύνης. Και πες μου, τότε, ποιος ο λόγος να υπάρχεις; Ποια η δική σου προσφορά στον κόσμο αυτό, αν δεν μπορείς να προσφέρεις στους άλλους;
Της Ειρήνης Μανουσαρίδου
Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας...
Το παρόν διαδικτυακό μέσο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των επωνύμων ή ανωνύμων σχολίων που φιλοξενεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε μέσω της φόρμας επικοινωνίας έτσι ώστε να αφαιρεθεί.