Ο χαζοχαρούμενος πολιτικός κρετινισμός και η θλίψη στο βλέμμα της κοπέλας που κλείνει στην ψυχή της την Ελλάδα

Του Στέλιου Συρμόγλου

Αν όλοι αυτοί οι αρλεκίνοι της πολιτικής, οι περισσότεροι ανεπάγγελτοι, βολεμένοι εν πολλοίς με παχυλούς τραπεζικούς λογαριασμούς και "οικότροφοι" της πολιτικής βλακείας, ένιωθαν τον ευτελισμό της ύπαρξής τους στην ατελείωτη ουρά έξω από τα γραφεία του ΟΑΕΔ ή το σωρευμένο κοινωνικό πόνο στα βαγόνια του Μετρό, στον τόπο μας δεν θα ευδοκιμούσαν αλαζονεία και πολιτική γαιδουροσύνη!

Και όσοι από εμάς, εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμό μας και στην ελαφρότητα των εθιστικών λειτουργιών μας ή ακόμη και στα προβλήματά μας, κοιτάξουμε το βλέμμα της διάχυτης θλίψης της εικονιζόμενης κοπέλας, θα συνειδητοποιήσουμε ίσως ότι όλοι μαζί υφαίνουμε το δράμα της μεγάλης εθνικής περιπέτειας. Και δίνουμε αφείδωλα υλικό για τη σκηνογραφία της...πολιτικής έμπνευσης για τη "σωτηρία" μας από τους ίδιους τους καταστροφείς μας!

Η στάση μας αυτή, σε συνδυασμό με το κύριο χαρακτηριστικό της οικονομικής κρίσης και της ενδημούσης πολιτικής αθλιότητας, που συγκροτείται από την ανικανότητα και τη σκοπιμότητα ταυτόχρονα, συγκλονίζουν "εκ βαθέων", τα τρισχιλιετή βάθρα της ιδέας "Ελλάς". Πρόκειται στην πραγματικότητα περί "τραγελαφικής" κατάστασης που δεν αποδίδεται ούτε με την επικρατούσα στα χείλη πολλών γνώριμη φράση "Ζούμε σε πέλαγος παραλογισμού", ούτε με το αδυσώπητο "Γιατί;".

Τελικά είναι ιδέα η Ελλάς και ως τέτοια βρίσκεται έξω από τον κόσμο της φθοράς;

Οσοι σπεύσουμε να απαντήσουμε αβασάνιστα στο ερώτημα, που θα μπορούσε να διαχέεται και από το βλέμμα της εικονιζόμενης κοπέλας, σημαίνει ότι είτε ονειροβατούμε, είτε βρισκόμαστε υπό την επήρεια μιας συστηματικής και οργανωμένης αποπληροφόρησης, σε συνδυασμό πάντα με τις ανάγκες που επιβάλλει ο "βολικός" μας μικρόκοσμος ή η εθνική μας παραίσθηση.

Για όσους δεν είναι αθύρματα της χαζοχαρούμενου πολιτικού κρετινισμού και της πολιτικής σκοπιμότητας, αλλά και δεν αλληθωρίζουν, η Ελλάδα περιέπεσε στην ευτέλεια και στον εξευτελισμό της προσωπικότητας του Ελληνα. Και οι ρωγμές περιέζωσαν το οικοδόμημα της κοινωνίας. Με τους πολιτικούς της "ξεφτίλας" να χρησιμοποιούν το όποιο μυαλό διαθέτουν, για να μεθοδεύουν τα χείριστα.

Και όσοι καταφέρνουν να αναρριχηθούν στα επίπεδα των σκοπιμοτήτων, σ' όλους τους τομείς ευθύνης, έχουν ταυτόχρονα κι όλες τις καλύψεις. Οι άλλοι απλώς παλεύουν και τις περισσότερες φορές σκιαμαχούν.

Τι θα μπορούσαμε να απαντήσουμε στην κοπέλα της φωτογραφίας, του οποίου το παρόν είναι ένας εναγκαλισμός θλίψης και αγωνίας, ενώ το μέλλον της υποθηκεύτηκε; Να απαντήσουμε ότι η Ελλάδα ως ιδέα και ως ιστορία δεν φθείρεται΄Μα η φθορά της Ελλάδας καθρεπτίζεται στο τόσο εκφραστικό βλέμμα του κοριτσιού. Και είναι ιστορικά αποδεδειγμένο: Τα κράτη και οι λαοί καταρρέουν όταν περιέλθουν στο πλέγμα της αλαζονείας και του φόβου...

Την αλαζονεία ενδύεται η εξουσία και το φόβο ο λαός. Η εξουσία που αλαζονεύεται και "χαζοχαρούμενα" επιμένει σε επιτυχίες ανύπαρκτες με ράκη φράσεων και αντιδράσεων, έχει και το δεύτερο καταστροφικό στοιχείο, το φόβο. Αλαζονεύονται οι παρ' ελπίδα πλουτίσαντες. Το ένστικτο του κόμματος σμίγει με την καχυποψία της απώλειας, το φόβο.

Αν οι κυβερνήσεις είναι άβολες και ανίκανες, με αυταρχική αντίληψη συχνά, έχουν τον απόλυτο φόβο. Και επειδή ο φόβος φυλάει τα έρμα, εκβάλλουν στους λαούς τους το φόβο που έχουν μέσα τους. Και καταφεύγουν σε επικοινωνιακά τεχνάσματα, όπως ο γάιδαρος του μύθου που φόρεσε το δέρμα λιονταριού, για να τρομάζει το χωριό. Και το τρόμαξε. Ο άνεμος όμως που φύσηξε πήρε τη λεοντή και αποκαλύφθηκε η γαιδουροσύνη. Ντροπιασμένοι τότε οι χωρικοί για το φόβο τους, με ξύλα και ρόπαλα, έσπασαν τον γάιδαρο στο ξύλο...

Είναι η αντίδραση του λαού,όταν συνειδητοποιήσει την πολιτική κοροιδία. Τόσα χρόνια γάιδαρος, όπως λέμε ανοχή, βρίσκει κάποιες φορές ο λαός από το δρόμο προς τη...σωτηρία του. Η λεοντή, το λιοντάρι δεν αλαζονεύεται. Εχει τη δύναμη της οντότητας του. Αλλο λιοντάρι και άλλο μασκαρεμένος γάιδαρος. Αυτά συμβαίνουν δυστυχώς στη δημοκρατίας μας...

Και θα κλείσω με μια ρήση του Charles Morgan: " Η αδιαμαρτύρητη ομοιομορφία μεταβάλλει αναγκαστικά το έθνος σε μια γαλέρα σκλάβων και στερεώνει την εξουσία του αφέντη των κατεργάρηδων".

Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Οποιος θεωρεί τούτη τη γραφίδα υπερβολική, έχοντας ευνουχίσει τη σκέψη του και εθελούσια παραδόθηκε στον "κονφορμισμό" του διαδικτύου που προσφέρεται για κάθε είδους ασκεψία και ανοησία, δεν χρειάζεται να υποβάλει τη συνείδησή του σε ταλαιπωρία, διαβάζοντας τα παραπάνω.

 

Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..