Το «μεγάλο παιχνίδι» και το κουρδικό κράτος

Μετάφραση και σχόλιο: Σάββας Καλεντερίδης

Ο Φατίχ Τσεκιργκέ στο άρθρο του περιγράφει τα τεκταινόμενα στη Συρία, από την οπτική γωνία των μετριοπαθών Τούρκων. Δηλαδή χωρίς να βλέπει ότι στην Τουρκία τα 20 εκατομμύρια Κούρδοι δεν είναι καν συνταγματικά κατοχυρωμένοι και αναγνωρισμένοι ως εθνική ομάδα, προσπαθεί να παρουσιάσει τον αγώνα των Κούρδων της Ροζάβας ως μια «εργολαβία» διαφόρων μελών οργανώσεων, που δεν έχουν καμία σχέση με τη βούληση του κουρδικού λαού και τη δίψα για ελευθερία.

Εκτός του ότι και η οπτική γωνία αυτή καθ’ αυτή είναι ενδιαφέρουσα, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η εκτίμηση του έμπειρου αρθρογράφου για την πορεία των εξελίξεων:

«Το “μεγάλο παιχνίδι” και το κουρδικό κράτος»

Την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου οι εισβολές και οι πόλεμοι σε χώρες, έπαιρναν το όνομα «Εξαγωγή επανάστασης»… Ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε. Τώρα έχουν δώσει άλλο όνομα στον πόλεμο που γίνεται στον Κόλπο. «Εξαγωγή δημοκρατίας»…

Στο Ιράκ πέθαναν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι με αυτή τη δικαιολογία. Με την ίδια δικαιολογία χύθηκε και τόσο αίμα στην Αραβική Άνοιξη.

Τώρα γράφεται ένα παρόμοιο σενάριο στη Συρία. Και βλέποντας όλα αυτά κανείς, δεν μπορεί παρά να ρωτήσει: «Μα φίλε μου, αυτοί οι λαοί της Μέσης Ανατολής είναι τόσο αφελείς; Τόσο ανίκανοι;».

Μέχρι χθες είχαμε φιλία στα σύνορά μας με τη Συρία. Κάθε γιορτή στη συνοριακή πύλη Cilvegözü μπαινόβγαιναν δεκάδες χιλιάδες Κούρδοι, Άραβες από Τουρκία και Συρία για να γιορτάσουν μαζί με τους συγγενείς τους… Συγγενείς, θείοι, θείες… Τώρα υπάρχουν μόνο σκηνές προσφυγικών καταυλισμών… Τώρα ακούγονται μόνο οι οβίδες των πυροβόλων…

Πού είναι εκείνο το Χαλέπι; Η δίδυμη πόλη του Αντέπ. Κάποτε τα σοκάκια του ήταν γεμάτα από πολιτισμό, ζωή, τώρα είναι λίμνη αίματος.

Με δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες, η τουρκική αστυνομία διαλύει στην Κωνσταντινούπολη

ακόμα μία διαδήλωση κατά των «επιχειρήσεων ασφαλείας» στα κουρδικά εδάφη (φωτ.: EPA / Cem Turkel)

Γιατί; Μα γιατί υπάρχει πάλι «εξαγωγή». Όπως πριν από 100 χρόνια. Ρώσοι, Άγγλοι… Και τώρα και οι Αμερικάνοι… Όπως έγινε στο Αφγανιστάν…. Δημιούργησαν και γιγάντωσαν τον εχθρό…

Θέλουν να στρέψουν τους Κούρδους εναντίον του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ), το οποίο κάνουν ότι δεν το βλέπουν στα περιθωριακά σοκάκια του Παρισιού και του Βερολίνου. Γι’ αυτό δίνουν όπλα στους Κούρδους. Τα δυστυχισμένα αδέλφια μας, οι Κούρδοι, συνθλίβονται στη σκιά των όπλων…

Σε κάποιους έδωσαν το όνομα πεσμεργκά…. Τους ίδρυσαν ένα κουρδικό κράτος στο Βόρειο Ιράκ. Στους άλλους έδωσαν το όνομα Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (PYD)… Τώρα τους ιδρύουν μια αυτόνομη περιοχή στα βόρεια της Συρίας. Όχι με εκλογές και δημοκρατία… Τους κάνουν καντόνια και αυτόνομη περιοχή. Όμως αυτό δεν γίνεται με εκλογές.

Ο Οτσαλάν και ο Μουσλίμ

Κοιτάξτε μια σύμπτωση… Ο Οτσαλάν, που ίδρυσε το ΡΚΚ στη Συρία, έφυγε (σπούδασε) από την Άγκυρα… Ο Σαλίχ Μουσλίμ, που ίδρυσε το PYD, έρχεται από την Κωνσταντινούπολη, εκεί σπούδασε…

Και οι δυο βγήκαν στο εξωτερικό μετά το 1970 και 1980 και συναντήθηκαν στη Συρία...

Εδώ υπάρχει μια μεγάλη οργάνωση… Σαν να πρόκειται για ταινία της CIA… Γι’ αυτό λέω… Εκεί δεν γίνεται κάποιος πόλεμος από το λαό… Εκεί γίνεται «εξαγωγή καθεστώτος» μέσω οργανώσεων που έχουν εκπαιδευτεί και εξοπλιστεί… Εκεί δεν υπάρχει η φωνή και η βούληση του λαού… Εκεί υπάρχουν πρόσφυγες. Εμείς αυτό το σενάριο το ξέρουμε. Το είδαμε να παίζεται στο Ιράκ. Τη φορά αυτή η Ρωσία παίζει το σενάριο αυτό στη Συρία. Άλλωστε όλα τα οπλικά συστήματα της Συρίας είναι ρωσικά.

Εμείς αυτό το βλέπουμε. Ε, και με το που τα βλέπουμε τι κάνουμε; Ρίχνουμε προειδοποιητικές βολές πυροβολικού με τα πυροβόλα Fırtına. Εκεί που ζούσαν συγγενείς μας. Σ’ εκείνα τα σύνορα γιόρταζαν μαζί τις γιορτές. Τώρα πέφτουν οβίδες.

Ο Σαλίχ Μουσλίμ λέει ξεκάθαρα: «Να μην έλθει η Τουρκία εδώ, να έλθουν οι ΗΠΑ και η Ρωσία».

Προσφυγάκι από τη Συρία στα σύνορα με την Τουρκία (φωτ.: EPA / Sedat Suna)

Προσέξτε… Όπως έγινε και στην Ερμπίλ και το Κάμισλι, κι εδώ χρειάζονται μια αεροπορική βάση. Για να στέλνουν όπλα, πυρομαχικά και εφόδια από αέρος. Ο Μουσλίμ θέλει να γίνει κι εκείνος ένας Μπαρζανί, στη Βόρεια Συρία. Μετά θα ακολουθήσει η δημιουργία ενός κράτους από τα σύνορα με το Ιράν μέχρι τη Μεσόγειο, κάτω από το μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας.

Όταν το έγραψα κάποτε αυτό, ορισμένοι αναγνώστες μας ρωτούσαν: «Είστε εναντίον των Κούρδων;». Φυσικά δεν είμαι εναντίον των αδελφών μου Κούρδων. Θέλω να ζήσουν ελεύθεροι σε καθεστώς δημοκρατίας.

Αυτόνομοι αγάδες

Όμως αυτό που γίνεται δεν έχει καμία σχέση ελευθερία… το αντίθετο, είναι το μοντέλο Μπαρζανί… Δηλαδή μια αυτόνομη περιοχή που θα κάνουν κουμάντο οι αγάδες…

Εγώ από το τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, την περιοχή εκείνη την κυβερνά ο Μπαρζανί… Με εκλογές κρατάει τη θέση αυτή; Όχι. έχει καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ, αυτό είναι όλο.

Αυτό είναι το μοντέλο που προετοιμάζουν. Δεν έχει σχέση με την ελευθερία και τη δημοκρατία. Έχουν δύο στόχους:

Όσο πολεμούν με το ΙΚ, να μην πεθάνουν τα δικά τους παιδιά. Αφού υπάρχουν τα παιδιά των Κούρδων….

Να ιδρυθεί ένα εξοπλισμένο κράτος εξαρτώμενο από ΗΠΑ-Ρωσία, στην περιοχή που θα περνούν οι ενεργειακοί αγωγοί από το Ιράκ προς τη Μεσόγειο μέσω Συρίας.

Στη συνέχεια, θα παίζουν όπως θέλουν αυτοί στην περιοχή.

Χαιρετίσματα…

pontos-news.gr

Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..