Ακίνητη θλίψη

Του Γιώργου Χατζηαναγνώστου
τεχνικός σύμβουλος επιχειρήσεων

Ακίνητη θλίψη, όπως λέμε ακίνητη κατάθλιψη, αλλά και Ακίνητη Περιουσία. Το πάλαι ποτέ οχυρό των εν δυνάμει κεφαλαιούχων (άμα τη εξοφλήσει) έχει μετατραπεί σε βρόγχος θανάτου.

Το σύνδρομο του MINSKY λογικά κάποια στιγμή περνάει, και η δομημένη κοινωνία του Μονοπωλιακού Τραπεζικού συστήματος θα ψάξει να βρη λύσεις από αυτό που ονομάζεται χρέος ή κατ' άλλους χρήμα.

Παραδείγματα οικονομικής κατάρρευσης συστημάτων αρκετά όπως με την Lehman brothers, την Λουιζιάνα, τον Τυφώνα Κατρίν και άλλα.

Στην Ελλάδα το φαινόμενο καταστροφής σήμερα μετά την μνημονιακή λαίλαπα ακούει στο όνομα ΕΝΦΙΑ. Αυτό που στο άκουσμα του οι πάλαι ποτέ γεοκτήμονες ιδρώνουν και αλλάζουν χρώμα καθότι με μηδενικές αγοραπωλησίες αλλά και 30% ανεργία, η ακίνητη περιουσία βλέπει την αξία της να καταρέει βαρύγδουπα. Λογικό καθότι η ταμειακή ρευστότητα έχει αγγίξει τα μηδενικά όρια του καθενός.

Τα κόκκινα δάνεια στην Ελλάδα ανέρχονται σε 100 δις ευρώ και πάνω από 500.000 νοικοκυριά κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους. Μάλιστα η τρόικα και το Eurogroup αποφάσισαν τα «κόκκινα δάνεια» των τραπεζών να πουληθούν σε κερδοσκοπικά funds και διεθνή κοράκια».

Για τα κόκκινα δάνεια της Ιταλίας η ΕΚΤ δέχτηκε μία διαφορετική λύση. Δηλαδή, τα «κόκκινα δάνεια» των ιταλικών τραπεζών να δοθούν υπό μορφή ABS ως εγγυήσεις (collateral) από τις ιταλικές τράπεζες στην ΕΚΤ».

Η Ελλάδα είναι από άλλον πλανήτη και δε γίνεται ότι στην Ιταλία αλλά, ήδη έχουν συμφωνήσει να τα πουλήσουν σε κοράκια.

Το μεγαλύτερο μέρος των δανείων που δόθηκαν με τα δύο πρώτα πακέτα, αντί να επενδυθούν στην Ελληνική οικονομία, γύρισαν πίσω στις τσέπες των δανειστών γεγονός το οποίο επιβεβαιώνει ακόμη και ο Πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας, ο κ. Γκάμπριελ που σε πρόσφατο άρθρο του αναγνωρίζει ότι από τα 200 δις ευρώ που δόθηκαν σε δάνεια στην Ελλάδα, τα 145 δις ευρώ κατέληξαν στην αποπληρωμή δανείων, δηλαδή πίσω στους δανειστές», παραδοχή που αναγκάστηκε τελικά να συνομολογήσει και ο Ντάισελμπλουμ που τόσα χρόνια μας έλεγε ότι τα δάνεια της τρόικας πήγαν δήθεν σε μισθούς και συντάξεις.

Τα παρελκόμενα που επιδεινώνουν το πρόβλημα της ακίνητης Θλίψης συμπεριλαμβάνουν και την 25ετη με 5ετη παράταση διάρκεια των δανείων, και την ηλικιακή κάλυψη 65ετών ενός δανείου αλλά και την εξασφάλιση των δανείων με εμπράγματες υποθήκες "άνευ" αξίας ρεαλιστικά λόγω μηδενικών αγοραπωλησιών εκτός από τα "φιλέτα" με ευτελή τιμή.

Προσπαθώντας να αποτιμήση κανείς το μέλλον των διαχειριστών ακίνητης περιουσίας θα παρατηρήσει μια συνεχή απομείωση επιχειρήσεων αλλά και φυσικών προσώπων που εμπλέκονται με την ακίνητη περιουσία. Στον αντίποδα υπάρχει οργασμός με "επενδυτικούς οίκους" που μέσω

ΜΚΟ ή με υπεράκτιες επιχειρήσεις ιδρύονται με στόχο την υφαρπαγή των φιλέτων και δη των επιχειρηματικών.

Να προσθέσουμε και τη μελλοντική επιβάρυνση του στόλου γηρασμένων ακινήτων με την κάρτα ακινήτου, την κάρτα εκπομπής του διοξειδίου του άνθρακα, κάρτα υδράργυρου στο δίκτυο ύδρευσης, το ο ρυπαίνων πληρώνει στην πολυκατοικία χωρίς ταυτόχρονη μείωση δημοτικών τελών κ.α.

Η Αγγλία χρόνια εφαρμόζει το σύστημα των 100 ετών στο όνομα της βασίλισσας, η Γερμανία στο σύστημα της ενοικίασης ακινήτου, ενώ στη χώρα μας με 85% ιδιοκατοίκηση η στοχευμένη υφαρπαγή είναι αμείωτη λόγω συγκυβερνητικών στόχων σήμερα Συριζα-Ανελ -Οικολόγοι.

Αυτό δείχνει ότι παύει να υπάρχει πλέον ο ιδιοκτήτης ακινήτου. Τουλάχιστον όχι σαν ιδιοκτησιακό τίτλο αποκλειστικότητας.

Με σχέση επιμίσθωσης πλέον από το χρηματιστηριακό παράγωγο. Το πάλαι ποτέ ιδιοκτησιακό καθεστώς των Ελλήνων στοχευμένα και με χρήση δομικής βίας από τους πολιτικούς καταρέει επιβαρύνοντας μαζί με χιλιάδες άλλους κρυφούς φόρους εσκεμμένης φτωχοποίησης των Ελλήνων, αλλά και με διάφορες άλλες δόλιες κρυφές επιβαρύνσεις που τον οδηγούν αναγκαστικά στην εκχώρηση της ιδιοκτησίας του σε μεγάλα μόνο άυλα πορτοφόλια.

Και ενώ η ιδιοκτησία θα έλεγε κανείς ότι είναι το υπερόπλο του καπιταλισμού εκχωρείται σε "μεγαλοεπενδυτές άυλων τίτλων" και έτσι μεγαλώνει και άλλο η ψαλίδα ανισοκατανομής του πλούτου.

Σε κάθε περίπτωση και ενόσω η διεθνής κρίση τρέχει σταδιακά αλλά σταθερά, οι ιδιοκτησιακοί τίτλοι θα εκχωρούνται σε υπεράκτιους κολοσσούς που θα μπορούν να μετατρέπουν τον τίτλο σε χρηματιστηριακό αγαθό για τους ολίγους και εκλεκτούς.

Η προσαρμογή των Ελλήνων στην υφαρπαγή της περιουσίας του με δεδομένη την πολιτειακή εφαρμογή του σχεδιαζόμενου νέου φεουδαλισμού των τραπεζικών επιχειρήσεων θα θυμίσει εν πολλοίς σαν την Ισπανία του Ραχόι με εκατομμύρια εξώσεις.

Το ερωτηματικό όμως παραμένει. Εφόσον η ιδιοκτησία παύει να αφορά τους πολλούς αλλάζει και το πολιτειακό σύστημα διότι καταργείται εν τοις πράγμασι η προσωπική ιδιοκτησία. 

Προχωράμε προς μονοπωλιακά πολιτειακά καθεστώτα;

Kαι οι εγκλωβισμένοι πολίτες πως θα αποσβέσουν τα "χρέη" χωρίς δουλειά και χωρίς εισόδημα; Ή θα παραμείνουν εγκλωβισμένοι και χωρίς παραγραφή οφειλών ακόμα και μετά την κατάσχεση;

Η συνέχεια της εφαρμοζόμενης Δομικής Βίας είναι η δουλεία.

Δύσκολες εποχές έρχονται...

Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..