ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣΑ Νο 2: Η αμερικανική κατοχή της Ευρώπης εντείνεται

του Christopher Black*
New Eastern Outlook
Μετάφραση Φαίη / Αβέρωφ

Την 1η Φεβρουαρίου η εφημερίδα Νιου Γιόρκ Τάιμς δημοσίευσε ένα πρωτοσέλιδο δύο δημοσιογράφων που επιβεβαιώνει τις προθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών να εντείνουν την κατοχή και τη στρατιωτική τους παρουσία στην Ευρώπη, κυρίως στα ανατολικά. Το άρθρο με τίτλο «Οι ΗΠΑ Οχυρώνουν την Ανατολή της Ευρώπης για να Αποτρέψουν τον Πούτιν», παρουσιάζει μόνο μία από τις συνεχόμενες επιθετικές ενέργειες εναντίον της Ρωσσίας. Την ίδια στιγμή που οι αμερικανοί έκαναν αυτήν την ανακοίνωση, προσποιήθηκαν ότι διαπραγματεύονταν με τη Ρωσσία στη Γενεύη για την εύρεση μιας λύσης στην επιθετικότητα της Αμερικής και των συμμάχων της εναντίον της Συρίας.

Βέβαια, το άρθρο ξεκινάει με τον ψευδή τίτλο περί ανάγκης να «αποτρέψουν τον Πούτιν». Έπειτα, συνεχίζει με τα συνηθισμένα ψέματα και την προπαγάνδα που μας έχει συνηθίσει η κυβέρνηση αυτής της χώρας για το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Κανείς εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών δεν μπορεί να διαβάσει αυτά τα πράγματα χωρίς να γελάσει ή να κλάψει, προορίζονται όμως ως δικαιολογίες των εγκληματικών ενεργειών της αμερικανικής κυβέρνησης και της κυρίαρχης ελίτ για τους ανθρώπους που πρέπει να πληρώσουν τους εγκληματικούς πολέμους που διεξάγουν, δηλαδή, να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα στους πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών.

Δεν υπάρχει λόγος να εξιστορίσουμε το χρονικό των πραγματικών συμβάντων στην Ουκρανία, τη Συρία, την Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική και όλα τα μέρη του κόσμου όπου η αμερικανική και η ευρωπαϊκή παρέμβαση έσπειραν τον όλεθρο και σκόρπισαν το Χάος με αγέλες μισθοφόρων. Το παρελθόν είναι γνωστό σε όσους ενδιαφέρονται. Είναι ανάγκη όμως να κατανοήσουμε τη σημασία της ανακοίνωσης των Ηνωμένων Πολιτειών ότι το 2017 θα αυξήσουν κατά 400% τις στρατιωτικές δαπάνες στην ανατολική Ευρώπη, μία αύξηση του τρέχοντος προϋπολογισμού από 789 εκατομ. δολάρια σε 3.4 δις. Δεδομένου ότι αυτοί που απειλούν την περιοχή δεν είναι οι Ρώσσοι αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ, η τοποθέτηση στην περιοχή στρατιωτικού υλικού για την υποστήριξη μιας βαριά θωρακισμένης ταξιαρχίας, και ακριβώς πάνω από τα σύνορα της Ρωσσίας, μόνο έναν σκοπό μπορεί να έχει, την επίθεση.

Κάποιος θα μπορούσε ακόμα να υποστηρίξει ότι αυτό το μοτίβο της συνεχούς μετακίνησης εξοπλισμού και δυνάμεων όλο και πιο κοντά στα σύνορα της Ρωσσίας, οι συνεχείς στρατιωτικές ασκήσεις και ο αυξανόμενος έλεγχος που ασκείται στις κυβερνήσεις των ανατολικών ευρωπαϊκών κρατών σε συνδυασμό με αυτήν τη στρατιωτική κλιμάκωση, μοιάζει πάρα πολύ με την ανάπτυξη των δυνάμεων της Ναζιστικής Γερμανίας πριν την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, τη ναζιστική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση το 1941. Η ιστορία ποτέ δεν επαναλαμβάνεται με την ίδια ακρίβεια, αυτό το έχουμε μάθει. Ο συνολικός σχεδιασμός όμως μοιάζει πάρα πολύ και οι στόχοι και τα κίνητρα παραμένουν τα ίδια.

Το άρθρο παρέθεσε επίσης δηλώσεις αμερικανών αξιωματούχων που ανέφεραν ότι ο εξοπλισμός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη Συρία, άλλη μια απειλή στη Ρωσσία. Η κύρια απειλή όμως κατευθύνεται απευθείας στη Ρωσσία. Οι αρθογράφοι έγραψαν,

«Παρόλα αυτά, δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι ο πρωταρχικός στόχος της χρηματοδότησης είναι η Ρωσσία.»

Η Τάιμς παραδέχεται ότι η συμφωνία του 1997, γνωστή ως Ιδρυτική Πράξη ΝΑΤΟ-Ρωσσίας, ορίζει ότι καμμία πλευρά δεν μπορεί να τοποθετήσει δυνάμεις κατά μήκος των αντίστοιχων συνόρων της και παραδέχεται ότι η ανάπτυξη νατοϊκών και αμερικανικών στρατευμάτων κατά μήκος των συνόρων της Ρωσσίας συνιστά σαφή παραβίαση αυτής της συμφωνίας. Όμως, σαν νυφίτσες που είναι, βαφτίζουν πάντα το λάθος σωστό και έτσι αρνούνται ότι παραβιάζουν τη συμφωνία βρίσκοντας ως δικαιολογία την «εισβολή της Ρωσσίας» στην Κριμαία. Φυσικά δεν υπάρχει νόημα σε αυτό δεδομένου ότι με το πραξικόπημα του 2014 οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν την Ουκρανία προτεκτοράτο τους. Οι δυνάμεις τους βρίσκονται ακόμα εκεί και παραβιάζουν τη συμφωνία από την ημέρα που υπεγράφη -το ΝΑΤΟ κατέλαβε μία προς μία τις χώρες που κάποτε η Σοβιετική Ένωση προστάτευε από το ΝΑΤΟ. Η συμφωνία δεν σημαίνει τίποτα γι’ αυτούς. Όταν κάποιος τους την αναφέρει απλά σηκώνουν τους ώμους τους και μασάνε την τσίχλα τους.

Δεδομένου ότι η συσσώρευση των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη στρέφεται ρητά κατά της Ρωσσίας και δεδομένου ότι πριν από λίγους μήνες ένας αμερικανός στρατηγός δήλωσε ότι η Ρωσσία αναμένεται να συμμετάσχει σε «υβριδικό πόλεμο» στα κράτη της Βαλτικής και ότι αυτό το θεωρεί «βέβαιο» και κάτι για το οποίο το ΝΑΤΟ πρέπει να προετοιμαστεί, ένας αντικειμενικός παρατηρητής θα πρέπει να αναρωτηθεί αν η ίδιες οι ΗΠΑ σκοπεύουν να οργανώσουν προβοκάτσιες στη Βαλτική για να τις φορτώσουν στη Ρωσσία.

Οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί και οι Τούρκοι έχουν δημιουργήσει μια σειρά από προκλήσεις τις τελευταίες εβδομάδες κατηγορώντας τη Ρωσσία για τη δολοφονία αμάχων στη Συρία, για παραβίαση του τουρκικού -δηλαδή του νατοϊκού- εναέριου χώρου, για τη δολοφονία Ρώσσων στο εξωτερικό υπό τις προσωπικές εντολές του Προέδρου Πούτιν, και όπως και με άλλους ηγέτες που τους επιτέθηκαν και τους δολοφονήσαν στο παρελθόν, τώρα κατηγορούν τον Πρόεδρο Πούτιν για διαφθορά, μια κατηγορία που απηύθυναν κατά του Προέδρου Μιλόσεβιτς όταν δέχθηκε επίθεση και τελικά συνελήφθη στη Σερβία.

Ο γράφων είχε την ευκαιρία να συναντηθεί με Σέρβους αξιωματούχους που ήταν υπεύθυνοι για την υπόθεση κατά του Μιλόσεβιτς την εποχή εκείνη και τους ρώτησα εάν οι κατηγορίες διαφθοράς ήταν αληθείς. Μου είπαν ότι ήταν εντελώς ψευδείς, αλλά οι Αμερικανοί τους ώθησαν να κατηγορήσουν τον Μιλόσεβιτς προκειμένου να υπονομεύσουν την υποστήριξη που είχε στη Σερβία και για να έχουν δικαιολογία κράτησής του μέχρι να τον απαγάγουν και να τον πάνε αλυσοδεμένο στο νατοϊκό τους δικαστήριό στη Χάγη. Μου είπαν επίσης ότι οι Αμερικανοί είχαν απειλήσει να τους βομβαρδίσουν και πάλι εάν αρνούνταν να συνεργαστούν.

Οι κατηγορίες που διατυπώθηκαν κατά του Προέδρου Πούτιν εναρμονίζονται με αυτήν τη στρατηγική στησίματος της εικόνας ενός εγκληματία στη δύση με τον οποίο είναι αδύνατο να γίνουν διαπραγματεύσεις, και ως εκ τούτου θέτει τις βάσεις δημιουργίας σύγχυσης μέσα στο ρωσσικό λαό για τους δικούς του ηγέτες, υπονομεύοντας τη στήριξη στην κυβέρνησή του. Αυτός όμως είναι ο ένας σκοπός και επειδή ο ρωσσικός λαός γνωρίζει πολύ καλά το παιχνίδι, είναι απίθανο ότι στο εσωτερικό της Ρωσσίας αυτή η εκστρατεία δυσφήμησης εναντίον του Προέδρου Πούτιν θα έχει κάποια επιτυχία. Ο πρωταρχικός στόχος λοιπόν είναι να τον δαιμονοποιήσουν στο δυτικό κόσμο προκειμένου να δικαιολογήσουν μία περαιτέρω επιθετικότητα κατά της Ρωσσίας. Δεδομένου ότι αυτές οι αφηγήσεις προβάλλονται σε σημείο κορεσμού στη δύση, οι προπαγανδιστές του ΝΑΤΟ πετυχαίνουν το σκοπό τους.

Χρειάστηκαν σχεδόν δέκα χρόνια για να στηθεί και να τεθεί σε εφαρμογή η Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, από τη στιγμή που ο Χίτλερ έγινε Καγκελάριος της Γερμανίας και άρχισε να συζητά με τους Βρετανούς και τους Γάλλους για τις προθέσεις του να επιτεθεί κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Οι Βρετανοί και οι Γάλλοι ήταν πολύ ικανοποιημένοι με αυτήν την ιδέα και δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι ο πρωταρχικός στόχος του Χίτλερ ήταν πάντα η συντριβή της Ρωσσίας. Η αποτυχία αυτής της επίθεσης είναι και ένας από τους λόγους που οι ηγέτες του ΝΑΤΟ σνόμπαραν την Παρέλαση Νίκης στη Μόσχα [«Ημέρα της Νίκης»] το περασμένο καλοκαίρι, δεδομένου ότι τώρα ταυτίζονται με τους στόχους του ηττημένου ναζιστικού καθεστώτος.

Ορισμένοι αμφιβάλλουν ότι οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ πράγματι θα επιτεθούν στη Ρωσσία ρισκάροντας έναν παγκόσμιο πόλεμο και επισημαίνουν ότι οι δυνάμεις που τοποθετούνται στην Ανατολική Ευρώπη είναι πολύ αδύναμες για να οργανώσουν οποιαδήποτε επίθεση. Αυτό που τους διαφεύγει είναι ότι η κλιμάκωση είναι σταθερή και αυξανόμενη όπως είναι και η προπαγάνδα και ο οικονομικός πόλεμος. Οι Αμερικανοί κάνουν προεγκατάσταση υλικών, αποθηκών, εξοπλισμού, αρχηγείων και κέντρων επιμελητειακής υποστήριξης που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν άμεσα για τη γρήγορη ανάπτυξη δυνάμεων του ΝΑΤΟ την κατάλληλη στιγμή. Το ερώτημα είναι πότε θα είναι αυτή η στιγμή.

Φαίνεται απίθανο ότι στο προβλεπόμενο μέλλον οι ευρωπαϊκές δυνάμεις θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την αμερικανική πίεση για να γίνουν πάλι ανεξάρτητα κράτη, ή ότι θα αναδυθεί ένα νέο καθεστώς στις ΗΠΑ που θα δεσμευτεί στον σκοπό της ειρήνης. Εναπόκειται σε μας τους πολίτες του κόσμου να σηκωθούμε από τους καναπέδες μας, να βγούμε στους δρόμους και να απαιτήσουμε να σταματήσουν αυτές οι προετοιμασίες παγκoσμίου πολέμου. Διότι, αν δεν συμβεί αυτό, η πορεία προς τον πόλεμο από τους αμερικανούς και τους υπολοχαγούς τους στο ΝΑΤΟ φαίνεται αναπόφευκτη.

***

* Ο Christopher Black είναι δικηγόρος του διεθνούς ποινικού δικαίου με έδρα το Τορόντο, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου του Άνω Καναδά και γνωστός από υψηλής προβολής δικαστικές υποθέσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εγκλημάτων πολέμου.

Πηγή Τμήματος Ειδήσεων:
Βαρνάβας όμορφος τόπος να μένεις, δύσκολος να ζεις..